Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 12.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. jak należy rozliczać należny podatek od towarów i usług od refaktur za media, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona"refakturuje" na podnajemców koszty mediów, rozliczając należny z tego tytułu podatek w miesiącu wystawienia faktury (refaktury). Zdaniem Strony przepis art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług odnosi się do bezpośrednich dostawców wymienionych w nim usług, nie dotyczy natomiast refaktur, które są jedynie następstwem faktur wystawianych przez w/w dostawców, i które powinny być rozliczane jak zwykłe faktury sprzedaży w miesiącu ich wystawienia. W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują wprost tzw. "refakturowania", jednakże dopuszczalna jest sytuacja, w której koszty usług, których faktycznym odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich bezpośredniego wykonawcę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. "refaktury". Zgodnie z przyjętą praktyką "refakturowanie" oznacza fakturowanie odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży, przy zastosowaniu stawki podatku od towarów i usług właściwej dla danego rodzaju usług. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego przeniesienie przez wynajmującego kosztu nabytych uprzednio usług na najemcę jest świadczeniem tych usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynności te pomimo ich świadczenia (odsprzedaży) na rzecz kolejnych kontrahentów nie zmieniają istoty, tj. nie przestają być usługami przez to tylko, że ich sprzedażą (odsprzedażą) zajął się inny podmiot (wynajmujący). W związku z powyższym za błędne uznać należy stanowisko Strony, iż w wyniku refakturowania nie jest Ona dostawcą przedmiotowych usług, a należny z tego tytułu podatek powinna rozliczać w miesiącu wystawienia faktury zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego dochodzi nie tyle do refakturowania usług, co do odsprzedaży towarów, za które w/w na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług są uważane. W tym wypadku ma więc wprost zastosowanie przepis art. 7 ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W rezultacie stwierdzić należy, iż w przypadku refakturowania dotyczącego towarów i usług wymienionych w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług, tj. energii elektrycznej, cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z tym przepisem z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla ich rozliczeń.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.