Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 03.03.2005, sygn. 1425/021/443/6/05/IW, Drugi Urząd Skarbowy w Radomiu

Temat interpretacji

Małżonkowie prowadzą działalność gospodarczą jako firma małżeńska, nie zawierali umowy spółki cywilnej. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest żona. Obecnie żona kończy działalność gospodarczą, będzie wykreślona z rejestru działalności gospodarczej i złoży VAT-Z. Mąż będzie prowadził tę samą działalność gospodarczą pod tym samym numerem wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, numer REGON nie ulegnie zmianie, w dniu złożenia VAT-Z przez żonę, mąż zarejestruje się jako czynny podatnik VAT (złoży VAT-R). Pytanie dotyczy konieczności sporządzania remanentu likwidacyjnego zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535). Podatnik uważa, że taka konieczność nie wystąpi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu , bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, małżeństwo prowadzące wspólnie działalność gospodarczą, nie mające w związku z prowadzeniem tej działalności formalnie zawiązanej spółki cywilnej lub innej spółki osobowej, nie może być traktowane jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702). W świetle powołanych wyżej przepisów w sytuacji wspólnego prowadzenia działalności przez obojga małżonków, nie w formie spółki cywilnej lub innej spółki osobowej, podatnikiem podatku od towarów i usług może być tylko jeden z małżonków, mimo że obydwoje uzyskali odrębne NIP-y. W konsekwencji wystawiane faktury lub oferty związane ze wspólnym prowadzeniem działalności gospodarczej powinny posiadać NIP tylko jednego małżonka będącego podatnikiem VAT. Podobnie małżonek ten jest osobą zobowiązaną do składania deklaracji rozliczeniowych dla tego podatku. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że działalność gospodarcza ma być prowadzona przez męża, bez udziału żony, która jest podatnikiem VAT. Jeżeli więc małżonkowie nie mają zamiaru dalej wspólnie prowadzić działalności gospodarczej, to podmiot występujący do tej pory jako podatnik VAT (żona) zaprzestaje de facto wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z art. 14 i art. 96 ust. 6 cytowanej ustawy o VAT. Natomiast mąż, którego NIP nie był dotychczas wykorzystywany w rozliczeniach z tytułu podatku VAT w prowadzonej wspólnie działalności gospodarczej, w momencie rozpoczęcia samodzielnej działalności staje się odrębnym podatnikiem podatku VAT, obowiązanym, na mocy art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3 tego artykułu W świetle powyższego zdaniem tut. organu podatkowego brak jest podstaw prawnych do uznania, aby w przypadku zaprzestania prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej przez małżonków i następnie prowadzenia tej działalności tylko przez jednego z nich, którego NIP nie był dotychczas wykorzystywany w prowadzonej wspólnie działalności, możliwe było uznanie iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem podatku od towarów i usług . W związku z powyższym zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej przez żonę, zgodnie z powołanym wyżej art. 14 ustawy o VAT, wiąże się z koniecznością sporządzenia spisu z natury i opodatkowania towarów własnej produkcji i towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Należy też zaznaczyć, że stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy o VAT podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT, który zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zatem stanowisko Podatnika, dot. sporządzenia remanentu likwidacyjnego sporządzanego zgodnie z art. 14 ustawy o VAT, przedstawione w złożonym zapytaniu należy uznać za nieprawidłowe.