Temat interpretacji

Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku Strony nr ... z dnia 30.09.2004 r. przekazanego przez Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu w dniu 14.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w przypadku zbycia nieruchomości przez użytkowników wieczystych - stwierdza, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 14 stycznia 2005 r. do tut. Urzędu Skarbowego w Opolu wpłynął - przekazany przez Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu - wniosek Jednostki nr ... z dnia 30.09.2004 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami).

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Jednostka zwraca się z następującym zapytaniem:

Czy w przypadku zbycia (sprzedaż, zamiana, darowizna) nieruchomości przez użytkowników wieczystych należy naliczyć 22% stawkę podatku od towarów i usług?

Zdaniem Jednostki w przypadku zbycia nieruchomości na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, opłaty roczne z tytułu użytkowania nieruchomości podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym pośrednim pomiędzy prawem własności a prawami rzeczowymi ograniczonymi. Regulacje dotyczące tej instytucji znajdują się w art. 232-243 Kodeksu cywilnego. Użytkowanie wieczyste jest prawem na nieruchomości gruntowej i pozwala na korzystanie z gruntu w granicach określonych przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddaniu gruntu Skarbu Państwa lub gminy w użytkowanie wieczyste. Istotą tej formy użytkowania gruntów jest to, że właścicielem gruntu pozostaje gmina lub Skarb Państwa, natomiast budynki i urządzenia wzniesione na tym gruncie stają się własnością wieczystego użytkownika. To samo dotyczy budynków i budowli, które użytkownik nabył przy zawarciu umowy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste. Własność budynków i urządzeń, która przysługuje użytkownikowi, jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Użytkowanie wieczyste jest prawem terminowym, ograniczonym czasowo. Ustawodawca ustalił minimalną i maksymalną długość trwania użytkowania. Maksymalny termin trwania użytkowania wynosi 99 lat, a minimalny 40 lat. Dla ustanowienia prawa wieczystego użytkowania konieczne jest zawarcie umowy w formie aktu notarialnego, a następnie wpisanie tego prawa do księgi wieczystej. Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty uiszcza właścicielowi gruntu opłatę roczną przez cały czas trwania użytkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym jak wskazano powyżej musi mieć ona charakter odpłatny.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT).

Ponieważ prawo użytkowania wieczystego gruntu jest niewątpliwie wartością materialną i prawną, przy czym nie stanowi dostawy towarów, stwierdzić należy iż czynność ta stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W przypadku więc umowy zamiany praz użytkowania wieczystego gruntów w formie aktu notarialnego mamy do czynienia ze świadczeniem usług, gdyż ten rodzaj transakcji stanowi przeniesienie przez Podatnika praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku VAT w wysokości 22%.

W związku z powyższym bez wątpienia podmiot, który dokonuje zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, obowiązany jest opodatkować tę czynność podatkiem VAT. W świetle ustawy o VAT towarem jest grunt, ale tylko ten, który jest objęty prawem własności, co wynika z definicji gruntów zawartej w Kodeksie cywilnym. Czynności z nim związane będą traktowane jako dostawa towarów. Obrót natomiast gruntami objętymi prawem użytkowania wieczystego stanowi świadczenie usług.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami) określa przypadki, w których zbycie prawa wieczystego użytkowania opodatkowane jest według stawki 7% lub zwolnione jest z opodatkowania. Sytuacja taka wystąpi wówczas, gdy przedmiotem dostawy będą budynki i budowle lub ich części opodatkowane stawką 7%, trwale związane z gruntem objętym prawem użytkowania wieczystego (§ 5 ust. 7 rozporządzenia). Do całej transakcji zastosowanie ma ta sama stawka podatku VAT w wysokości 7%. Jeżeli dostawa budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo ich części zwolniona jest z opodatkowania, bądź opodatkowana jest stawką 0% - zbycie prawa użytkowania wieczystego korzysta ze zwolnienia. W pozostałych przypadkach - zbycie prawa wieczystego użytkowania opodatkowane jest według stawki 22%.

Reasumując, zbycie (sprzedaż, zamiana, darowizna) prawa wieczystego użytkowania gruntu - w opisanym przez Jednostkę stanie faktycznym - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku VAT w wysokości 22%.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Podatnika wyrażone w piśmie jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:
- iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).