Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży i darowizny działek. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 23.04.2018, sygn. 0112-KDIL4.4012.82.2018.2.EB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży i darowizny działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży i darowizny działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży i/lub darowizny działek. Wniosek uzupełniono w dniu 9 kwietnia 2018 r. o przeformułowanie pytań oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 22 ha na terenie (). Gospodarstwo w roku 1983 Wnioskodawczyni przejęła po swoich rodzicach (część w formie spadku, a część jako następca), ani Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są płatnikami podatku VAT.

Ostatnio nastąpiły zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta () i część gruntów rolnych z działki nr 74/2, która stanowi współwłasność Wnioskodawczyni i Jej męża, została wyznaczona w planach jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu 1MN.

Wobec tego zaistniały warunki do wydzielenia działek budowlanych. Wnioskodawczyni ocenia, iż docelowo będzie ich ok. 8 lub 10.

Obecnie wydzielona została 1 działka zgodnie z warunkami zawartymi w planie zagospodarowania przestrzennego, którą Wnioskodawczyni z mężem zamierza sprzedać w najbliższym czasie dla osoby fizycznej. Być może, że jak znajdą się kupcy, to będą wydzielane kolejne działki pod zabudowę jednorodzinną. Wnioskodawczyni myśli też o przekazaniu w formie darowizny działki dla dzieci lub wnuków.

Wniosek uzupełniono w dniu 9 kwietnia 2018 r. o następujące informacje:

1. Przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość niezabudowana działka numer 74/6, AM , Obręb I, o powierzchni () m² położona w (), pow. (), woj. ().
2. Przedmiotem darowizny będzie nieruchomość niezabudowana działka numer 74/7, AM , Obręb I, o powierzchni () m² położona w (), pow. (), woj. ().
Od momentu przejęcia ww. działek czyli od roku 1983, działki te były i są przez Wnioskodawczynię wykorzystywane jako grunty orne.
Grunty, w tym wyżej wymienione działki, nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy.
Ww. działki nigdy nie były i obecnie nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Wnioskodawczyni oświadcza, iż ww. działki były i są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
Wnioskodawczyni nie sprzedawała płodów rolnych z ww. działek.
Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie planuje dokonywać żadnych nakładów związanych z przygotowaniem wskazanej działki do sprzedaży i darowania.
Z informacji uzyskanej w dniu 4 kwietnia 2018 r. w Wydziale Ochrony Środowiska i Gospodarki Przestrzennej Urzędu Miasta wynika, że zmiana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nastąpiła z urzędu w ramach opracowywanego Miejscowego planu zagospodarowania dla gazociągu wysokiego ciśnienia () zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta z dnia 22 lutego 2011 r. ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Województwa, poz. 1126 z dnia 7 kwietnia 2011 r. ponieważ ww. działki znajdują się w jednostkach planistycznych oznaczonych symbolem ! MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Ani Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie występowali o zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego miasta.
Nabycie przedmiotowych działek nastąpiło w roku 1983 w formie spadku po mamie i po nieodpłatnym przekazaniu przez ojca w zamian za rentę rolniczą jako następcom prawnym, uprawnionym do prowadzenia gospodarstwa rolnego.
Nabycie przedmiotowych działek w roku 1983 nie podlegało podatkowi VAT wobec tego nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.
Wyżej wymienione działki nie są zabudowane, stanowią grunty orne. Wobec tego pytania zawarte w podpunktach a, b, c. d. e, f, g, h, i, Wnioskodawczyni nie dotyczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 kwietnia 2018 r.):

Czy Wnioskodawczynię będzie obowiązywał podatek VAT od sprzedaży na rzecz osoby fizycznej działki niezabudowanej dotychczas użytkowanej jako grunt orny, położonej () oznaczonej nr 74/6, AM , Obręb I, o powierzchni (), a od 7 kwietnia 2011 r. przeznaczonej w Miejscowym planie zagospodarowania dla gazociągu wysokiego ciśnienia () jako teren pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o symbolu 1 MN?
Czy Wnioskodawczynię będzie obowiązywał podatek VAT od przekazania darowizny na rzecz córki działki niezabudowanej, dotychczas użytkowanej jako grunt orny, położonej w () oznaczonej nr 74/7 AM , Obręb I, o powierzchni (), a od 7 kwietnia 2011 r. przeznaczonej w Miejscowym planie zagospodarowania dla gazociągu wysokiego ciśnienia () jako teren pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o symbolu 1 MN?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie zawartym w uzupełnieniu z dnia 6 kwietnia 2018 r.), wydzielone działki powstały z nieruchomości rolnej, niezabudowanej, położonej () oznaczonej numerem 74/4, AM , Obręb I o powierzchni () m². Działki te wchodzą w skład niewielkiego gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni, które prowadzi na terenie () od roku 1983 Gospodarstwo w części Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie i w części jako współwłaściciel wraz z mężem. Gospodarstwo, Wnioskodawczyni nabyła w części w formie spadku, a w części jako następca prawy nieodpłatnie od ojca w zamian za rentę rolniczą. Przedmiotowe działki stanowią współwłasność Wnioskodawczyni i Jej męża. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i Jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są płatnikami podatku VAT. Wnioskodawczyni uważa, że przy sprzedaży działki dla osoby fizycznej i przy darowaniu działki córce pod budowę nie powinna być objęta podatkiem od towarów i usług czyli podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności darowizny, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania, w tym darowizny), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zatem, niespełnienie powyższego warunku, tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne. Gospodarstwo w roku 1983 Wnioskodawczyni przejęła po swoich rodzicach (część w formie spadku, a część jako następca). Ani Wnioskodawczyni, ani Jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są płatnikami podatku VAT. Nastąpiły zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta i część gruntów rolnych z działki nr 74/2, która stanowi współwłasność Wnioskodawczyni i Jej męża, została wyznaczona w planach jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o symbolu 1MN. Wobec tego zaistniały warunki do wydzielenia działek budowlanych, że docelowo będzie ich ok. 8 lub 10.

Przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość niezabudowana działka numer 74/6, AM , Obręb I, o powierzchni () m² położona w (), pow. (), woj. (). Natomiast przedmiotem darowizny będzie nieruchomość niezabudowana działka numer 74/7, AM , Obręb 1, o powierzchni () m² położona w (), pow. (), woj. ().

Od momentu przejęcia wyżej wymienionych działek czyli od roku 1983, działki te były i są przez Wnioskodawczynię wykorzystywane jako grunty orne.

Grunty, w tym wyżej wymienione działki, nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy.

Ww. działki nigdy nie były i obecnie nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawczyni oświadczyła, iż ww. działki były i są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie sprzedawała płodów rolnych z ww. działek, nie dokonywała i nie planuje dokonywać żadnych nakładów związanych z przygotowaniem wskazanej działki do sprzedaży i darowania. Z informacji uzyskanej w dniu 4 kwietnia 2018 r. w Wydziale Ochrony Środowiska i Gospodarki Przestrzennej Urzędu Miasta wynika, że zmiana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nastąpiła z urzędu w ramach opracowywanego Miejscowego planu zagospodarowania dla gazociągu wysokiego ciśnienia () zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Województwa ponieważ ww. działki znajdują się w jednostkach planistycznych oznaczonych symbolem 1 MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Ani Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie występowali o zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego miasta. Nabycie przedmiotowych działek nastąpiło w roku 1983 w formie spadku po mamie i po nieodpłatnym przekazaniu przez ojca w zamian za rentę rolniczą jako następcom prawnym, uprawnionym do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Nabycie przedmiotowych działek w roku 1983 nie podlegało podatkowi VAT wobec tego nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawa do odliczenia podatku należnego. Wyżej wymienione działki nie są zabudowane, stanowią grunty orne.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy dokonując sprzedaży działki nr 74/6 użytkowanej jako grunt orny oraz darowizny działki nr 74/7 na rzecz córki, Wnioskodawczynię będzie obowiązywał podatek VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanej należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowana nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, oraz ogrodzenie działek). Wnioskodawczyni posiadane grunty nabyła w formie spadku oraz darowizny jako następca prawny. Nie prowadziła żadnych działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności działki. Nie podejmowała żadnych czynności mających na celu przygotowanie przedmiotowego gruntu do sprzedaży (np. jego uzbrojenia, wydzielenia dróg wewnętrznych, działań marketingowych podjętych w celu sprzedaży działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienia o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru) Wnioskodawczyni nie jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowana wskazała, że przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim, nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie działała jako handlowiec, a podejmowane przez Nią czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

Zatem dokonując sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a dostawę tej działki jako czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr 74/6, otrzymanej w formie spadku oraz darowizny, nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi podany wyżej art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że aby nieodpłatne przekazanie towarów w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy podlegało opodatkowaniu VAT, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powołanej powyżej definicji umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie.

Biorąc pod uwagę powołany art. 7 ust. 2 ustawy który nakazuje opodatkowanie nieodpłatnej dostawy towarów wyłącznie w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych należy stwierdzić, że planowana darowizna działki nr 74/7 na rzecz córki nie będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż Wnioskodawczyni przy nabyciu tego gruntu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (grunt został bowiem nabyty od rodziców Zainteresowanej w formie spadku i darowizny).

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zadanego pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia były wskazane przez Wnioskodawczynię informacje, że działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej oraz, że Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych profesjonalnych działań zmierzających do sprzedaży działki. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią () jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współmałżonka. Współmałżonek chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie