opodatkowanie czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne - Interpretacja - IPPP2/4512-1028/15-2/JO

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 14.01.2016, sygn. IPPP2/4512-1028/15-2/JO, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

opodatkowanie czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 20 sierpnia 2014 roku, będąc w tym czasie posiadaczem pojazdu samochodu osobowego, rok produkcji 2007. Pojazd był nabyty bez prawa do odliczenia podatku VAT.W styczniu 2015 roku Wnioskodawca wprowadził posiadany samochód do ewidencji środków trwałych.

W marcu 2015 roku Wnioskodawca nabył do pojazdu nowe opony letnie, a stare zutylizował. Z faktury zakupu opon Wnioskodawca odliczył 50% naliczonego podatku VAT.

Wnioskodawca planuje przekazanie pojazdu na cele osobiste.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie ustawy o VAT przekazanie tego pojazdu na cele prywatne Wnioskodawcy będzie traktowane jako dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy o VAT (artykuł 7 ustawy) za odpłatną dostawę uznaje się m.in. przekazanie towarów na cele osobiste jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wymiana zużytych opon powinna być traktowana jak zwykły wydatek eksploatacyjny i nie spowodowała ona trwałego wzrostu wartości pojazdu, w związku z czym przekazanie na cele osobiste nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Stosownie do art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą dnia 20 sierpnia 2014 r. będąc w tym czasie posiadaczem pojazdu samochodu osobowego, rok produkcji 2007. Pojazd ten był nabyty bez prawa do odliczenia podatku VAT. W styczniu 2015 r. Wnioskodawca wprowadził posiadany samochód do ewidencji środków trwałych. W marcu 2015 r. Wnioskodawca nabył do pojazdu nowe opony letnie, a stare zutylizował. Z faktury zakupu opon Wnioskodawca odliczył 50% naliczonego podatku VAT. Wnioskodawca planuje przekazanie pojazdu na cele osobiste.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przekazanie samochodu osobowego na cele prywatne Wnioskodawcy będzie traktowane jako dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z cytowanego art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

  • dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  • przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  • przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym w przypadku części składowych istotne jest, czy ich wymiana spowodowała trwały wzrost wartości samochodu.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru w świetle treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014, poz. 121 z późn. zm.), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Nie będą zatem spełnione przesłanki do opodatkowania w przypadku gdy wymienione towary będą uznane za przynależności, przez które zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu cywilnego rozumie się rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającemu temu celowi.

Przesłanka do opodatkowania wystąpi natomiast w przypadku, gdy fakt dokonania przez podatnika ulepszeń będzie wywierał wpływ na podwyższenie wartości samochodu w chwili przekazania samochodu na cele osobiste.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika więc, że Wnioskodawca nabył do samochodu nowe opony letnie w marcu 2015 r, które nastąpiło w ramach dostawy towarów. Opony spełniają definicję części składowych. Zamontowanie ww. części w samochodzie miało wpływ na trwały wzrost wartości samochodu w chwili przekazana na cele osobiste z uwagi na krótki czas (kilka miesięcy eksploatacji).

W świetle tego należy stwierdzić, że przekazanie na cele osobiste samochodu osobowego w stosunku do którego co prawda nie przysługiwało podatnikowi przy jego nabyciu prawo do odliczenia, ale w samochodzie tym wymieniono części składowe nabyte w ramach dostawy towaru (opony), od których odliczono podatek VAT, będzie czynnością opodatkowaną, z uwagi na krótki okres czasu eksploatacji od momentu nabycia tych części do chwili przekazania na cele osobiste, w przypadku nabytych w drodze dostawy towarów - tj. opon. Sam brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu nie jest wystarczającą przesłanką do uznania czynności przekazania samochodu na cele prywatne za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że przekazanie na cele osobiste środka trwałego, tj. samochodu osobowego stanowi odpłatna dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie przekazanie to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawą opodatkowania będzie cena nabycia części składowych, tj. opon, określone w momencie przekazania czyli określające ich realną wartość w momencie przekazania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 198 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie