Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 20 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-763/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką-córką spółki R. S.A., która jest właścicielem 100% udziałów. Wnioskodawca, na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2011 r. oraz protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 30 kwietnia 2011 r. stał się właścicielem wniesionego aportem wieczystego użytkowania gruntu (do dnia 4 grudnia 2089 r.) działek 35/3 i 24/2 oraz posadowionego na nich budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym, stanowiącego odrębną nieruchomość, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą Kw nr C. Wnoszony majątek został wyceniony przez Rzeczoznawcę Majątkowego. Zgodnie z fakturą VAT wystawioną w dniu 5 maja 2011 r. przez wnoszącego aport zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu jak i prawo własności budynku zostało objęte zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy budynek został wybudowany przez Hutę na potrzeby przyzakładowej przychodni zdrowia dla pracowników Huty. Budynek wybudowano w latach 1989-90 i od tej pory był w tym celu użytkowany. Od 1 października 1999 r. rozpoczęła funkcjonowanie spółka medyczna (Wnioskodawca) wyodrębniona ze struktur Huty, która wydzierżawiła na potrzeby działalności ok. 80% powierzchni budynku. W okresie od 1 października 1999 r. do 30 kwietnia 2011 r. stopniowo zmniejszano dzierżawioną powierzchnię do stanu 47% ogólnej powierzchni. Pozostałą powierzchnię budynku użytkował właściciel ewentualnie wynajmował innym podmiotom. W roku 2005 produkcyjną część Huty przejął ukraiński Związek Część nieprodukcyjną Huty (w tym budynek przychodni) przejął R. S.A. stając się następcą prawnym Huty. Gdy w 2011 r. następca prawny Huty R. S.A. aportem wniósł do spółki (Wnioskodawcy) prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz przedmiotowy budynek dotychczasowy właściciel stał się najemcą ok. 7% powierzchni budynku. Obecny właściciel - spółka (Wnioskodawca) oddaje w dzierżawę ok. 31% ogólnej powierzchni, ok. 25% ogólnej powierzchni stanowią pomieszczenia przeznaczone na wynajem, reszta jest wykorzystywana na potrzeby działalności medycznej. Od dnia aportu Wnioskodawca nie dokonał modernizacji przekraczającej 30% wartości początkowej budynku. Poprzedni właściciel R. S.A. również nie ponosił wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości budynku.

Wnioskodawca, w drodze publicznej licytacji, zamierza zbyć nieruchomość na którą składa się prawo wieczystego użytkowania zabudowanych działek gruntowych w Gminie oznaczonych odpowiednio numerami: 24/2 o pow. 0,4266 ha, użytek Bi - inne tereny zabudowane oraz 35/3 o pow. 0,4208 ha, użytek Bi - inne tereny zabudowane, położonych w , wraz z prawem własności budynku stanowiącego odrębną własność specjalistycznej przychodni zdrowia, podpiwniczonego o łącznej powierzchni 9.022,5 m&² zlokalizowanego w .

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 14 czerwca 2000 r. z tytułu utraty zwolnienia podmiotowego.
2. Symbol PKOB właściwy dla przedmiotowego budynku to 1220.
3. R. S.A. to dawna Huta. Po restrukturyzacji Huty nastąpiła zmiana nazwy podmiotu na R. S.A. w związku z tym nie było nabycia części nieprodukcyjnej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Poniżej opis jak przebiegał ten proces:
   Huta była głównym polskim producentem blach grubych, a w całej grupie kapitałowej w 2002 r. zatrudnionych było 5,5 tys. osób. W r. ze względu na utratę płynności, w wyniku zbiegu szeregu niekorzystnych czynników, Zarząd Huty zgłosił do sądu wniosek o upadłość. W celu wykorzystania potencjału produkcyjnego oraz utrzymania miejsc pracy utworzony został nowy podmiot - Huta Sp. z o. o., którego właścicielem były P., a później T. i który od października 2002 r. prowadził działalność na bazie dzierżawionego od Huty majątku, przejmując jednocześnie większość pracowników. Ze względu na to, iż Huta nie była w stanie spłacić ciążących na niej zobowiązań, wystąpiła do P. z wnioskiem o ich restrukturyzację w oparciu o ustawę o pomocy publicznej dla przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy. Program restrukturyzacji wiązał się z szeregiem operacji dotyczących majątku Spółki i jej zobowiązań. W ich wyniku na Hucie pozostał obowiązek zaspokojenia wierzytelności publicznoprawnych powstałych po 30 czerwca 2003 r. i innych, niepodlegających restrukturyzacji, a także pozostałych nierestrukturyzowanych wierzytelności cywilnoprawnych. Zwieńczeniem programu restrukturyzacji było zbycie przez Hutę i T. udziałów w spółkach zależnych na rzecz Z. w drugiej połowie 2005 r. Zgodnie z planem restrukturyzacji Huta zmieniła nazwę 24 listopada 2006 r. na R. S.A. ze 100% udziałem Skarbu Państwa.
   Obecnie R. S.A. posiada udziały w następujących spółkach:
   P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (92,3% udziałów) w likwidacji,Wnioskodawca (100% udziałów).
   Obecny kształt i zakres działania Spółki R. S.A. jest wynikiem zakończonego programu restrukturyzacji Huty.
4. R. S.A. nie nabywał przedmiotowego budynku. Budynek został wybudowany w latach 1987-1990 przez Hutę (obecnie R. S.A.) na własne potrzeby, jako przychodnia zdrowia dla pracowników Huty.
5. Zestawienie umów dzierżawy od momentu wybudowania do chwili obecnej - szczegółowy wykaz w załączniku nr 1.
   
   Umowy dzierżawy R. SA (dawniej Huty) dotyczące budynku Przychodni
   
   TABELA - załącznik pdf - s. 9
   
   Wykaz umów dzierżawy Wnioskodawca.
   
   TABELA - załącznik pdf - s. 10
6. Powierzchnia budynku, która nigdy nie była wynajmowana przez żadnego z właścicieli, to powierzchnia klatek schodowych, wspólnych korytarzy, ogólnie komunikacji.
7. R. S.A. ponosił wydatki na ulepszenie mniejsze niż 30% wartości początkowej - szczegółowe dane w tabeli.
   
   TABELA - załącznik pdf - s. 11
8. Wnioskodawca nie ponosił wydatków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na ulepszenie przedmiotowego budynku.
9. Budynek został ulepszony w latach 2008-2010 przez R. S.A. (mniej niż 30%) w związku z tym nie minął jeszcze okres 5 lat. Tabela w załączeniu do punktu 7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie dotyczy ustalenia właściwej stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży majątku wniesionego aportem do Spółki.

1. Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nabytej jako aport, który był zwolniony z VAT, sprzedaż również będzie zwolniona z podatku VAT...
2. Czy zbycie nieruchomości objęte będzie zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 czy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Odp.1. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona z VAT.

Odp.2. Zdaniem Wnioskodawcy zbycie wieczystego użytkowania gruntu oraz posadowionego na nich budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym objęte będzie zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z uwagi na spełnienie warunków tj.:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca uważa, że nie należy stosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10, z uwagi na wątpliwości dotyczące definicji pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości w części budynku stanowiącej ok. 7% powierzchni zajmowanej w dalszym ciągu przez pierwszego właściciela tj. R. SA jako następcę Huty. Sprzedaż pozostałej części budynku nie byłaby dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i miałaby miejsce po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia i mogłaby korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10. W związku z powyższym, że warunek zwolnienia z VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10 nie byłby spełniony w odniesieniu do całej nieruchomości, a spełniony byłby warunek zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a, to zbycie nieruchomości korzystałoby ze zwolnienia zapisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt oraz budynek spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 12 mieszczą się budynki niemieszkalne. Grupa 122 Budynki biurowe obejmuje klasę 1220 Budynki biurowe.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną w niniejszej interpretacji definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego w niniejszej interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Z wniosku wynika, że następca prawny Huty R. S.A. aportem wniósł do Wnioskodawcy prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek. Wnioskodawca na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2011 r. oraz protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 30 kwietnia 2011 r. stał się właścicielem wniesionego aportem wieczystego użytkowania gruntu (do dnia 4 grudnia 2089 r.) działek 35/3 i 24/2 oraz posadowionego na nich budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym o symbolu PKOB 1220. Zgodnie z fakturą VAT wystawioną w dniu 5 maja 2011 r. przez wnoszącego aport, zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu jak i prawo własności budynku zostało objęte zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że czynnością spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym było wniesienie go aportem w 2011 r. do majątku Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z wystawioną w dniu 5 maja 2011 r. fakturą zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu jak i prawo własności budynku zostało objęte zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, a zatem nastąpiło oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (czynność ta została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług mimo iż na podstawie przepisów szczególnych korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym planowana sprzedaż budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu działek 35/3 i 24/2 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponieważ planowana sprzedaż przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę sprzedaż ta będzie dostawą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a - jest bezprzedmiotowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie wieczystego użytkowania gruntu działek nr 35/3 i 24/2 oraz posadowionego na nich budynku głównego o charakterze biurowo-usługowym objęte będzie zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawcę dostawa będzie bowiem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a nie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT może korzystać jedynie dostawa nieobjęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto odnośnie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących pierwszego zasiedlenia części budynku stanowiącej ok. 7% zajmowanej w dalszym ciągu przez pierwszego właściciela, należy wyjaśnić, że jak wskazano w niniejszej interpretacji, wniesienie aportem przez poprzedniego właściciela całego budynku do majątku Wnioskodawcy stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu, która korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, a więc doszło do zasiedlenia całego budynku, niezależnie od tego, że około 7% powierzchni budynku po wniesieniu aportem do Wnioskodawcy jest wynajmowana poprzedniemu właścicielowi (choć oczywiście również wynajęcie tej części budynku przez Wnioskodawcę poprzedniemu właścicielowi stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu również wypełniającą definicję pierwszego zasiedlenia, przy czym czynność ta była czynnością późniejszą w stosunku do nabycia w formie aportu budynku przez Wnioskodawcę).

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia oceny prawidłowości zwolnienia od podatku VAT dokonanej na rzecz Wnioskodawcy dostawy w postaci aportu prawa wieczystego użytkowania działek z posadowionym na nich budynkiem. Informacja ta została przyjęta przez tut. organ jako element przedstawionego stanu faktycznego i nie podlegała ocenie.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 384 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach