Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. W roku 1998 Wnioskodawca nabył nieruchomość, na którą składał się budynek wraz z gruntem. W momencie nabycia, budynek ten był częściowo użytkowany przez jego dzierżawcę.
2. Transakcja sprzedaży wskazanej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy została opodatkowana VAT w zakresie, w jakim dotyczyła użytkowanej części budynku; w odniesieniu do pozostałej części budynku sprzedawca zastosował zwolnienie od opodatkowania VAT.
3. W okresie od nabycia nieruchomości do chwili obecnej Wnioskodawca nie użytkował przedmiotowej nieruchomości, a obecnie w dniu 26 marca 2013 r. dokonał jej sprzedaży zawierając w treści umowy sprzedaży następujące ustalenia:
   1. Strony zgodnie ustalają, że przedmiotowa transakcja nie jest obciążona podatkiem VAT, bowiem korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług;
   2. Sprzedający wystąpi do Ministerstwa Finansów o wydanie interpretacji ogólnej czy przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług;
   3. W przypadku uznania, że przedmiotowa nieruchomość nie korzysta ze zwolnienia, strony zobowiązują się do zawarcia aneksu do niniejszej umowy, celem zmiany ceny sprzedaży.
4. Wnioskodawca nie dokonywał jakichkolwiek ulepszeń przedmiotowego budynku w trakcie jego użytkowania.
5. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcja sprzedaży nieruchomości opisanej powyżej jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tego tytułu...

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość zwolnienia przedmiotowej transakcji sprzedaży nieruchomości z opodatkowania VAT na gruncie polskich przepisów dotyczących VAT powinna zostać w pierwszej kolejności rozważona na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Przepis ten wymaga, dla celów zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT, aby transakcja sprzedaży nieruchomości nastąpiła najwcześniej 2 lata po tzw. pierwszym zasiedleniu.

Natomiast, przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie budynków do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, ich pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego, do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu ustawy o VAT doszło nie później, niż w momencie nabycia tej nieruchomości przez Wnioskodawcę, co wynika z faktu, że transakcja ta była czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Transakcja sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, wobec czego, w opinii Wnioskodawcy, może ona korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, Zainteresowany powinien mieć prawo zastosować zwolnienie od opodatkowania VAT posiłkując się bezpośrednio przepisami prawa Unii Europejskiej. Państwa członkowskie UE nie powinny bowiem nakładać podatku VAT na sprzedaż tzw. starych budynków, tj. budynków, które są lub były użytkowane. W tym zakresie polska ustawa o VAT może zostać uznana za niezgodną z prawem UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem oraz dzierżawę.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r. W odniesieniu do czynności wymienionych w art. 5 ustawy, wyjaśnić należy, że istotne jest podleganie opodatkowaniu, a nie fakt naliczenia podatku od tej czynności.

Wskazać należy, iż w sytuacji, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b stosownie do art. 43 ust. 7a nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy wskazać, że treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, iż w roku 1998 Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, nabył nieruchomość, na którą składał się budynek wraz z gruntem. Transakcja sprzedaży wskazanej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy została opodatkowana VAT w zakresie, w jakim dotyczyła użytkowanej części budynku, w odniesieniu do pozostałej części budynku sprzedawca zastosował zwolnienie od podatku VAT. W okresie od nabycia nieruchomości do chwili obecnej Wnioskodawca nie użytkował przedmiotowej nieruchomości, a obecnie w dniu 26 marca 2013 r. dokonał jej sprzedaży. Zainteresowany nie dokonywał jakichkolwiek ulepszeń przedmiotowego budynku w trakcie jego użytkowania.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dokonana w dniu 26 marca 2013 r. sprzedaż nieruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zaszły wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa budynku nie była dokona w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Powyższe wynika z faktu, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce najpóźniej w roku 1998, gdy przedmiotowy budynek, w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, został przez Wnioskodawcę nabyty. Zatem od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży minął okres 2 lat. Ponadto, Zainteresowany nie dokonywał ulepszeń ww. nieruchomości.

Tym samym na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystała także dostawa gruntu, na którym opisany we wniosku budynek się znajduje.

Reasumując, transakcja sprzedaży nieruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wobec tego, Wnioskodawca nie był zobowiązany do naliczenia podatku należnego z tytułu tej czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu