Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2013, sygn. IPPP2/443-448/13-4/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz zastosowanie właściwej stawki podatku

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2013r. (data wpływu 13 maja 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2013r. (data wpływu 21 czerwca 2013r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 czerwca 2013r. nr IPPP2/443-448/13-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz zastosowania właściwej stawki podatku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz zastosowania właściwej stawki podatku. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 7 czerwca 2013r. znak IPPP2/443-448/13-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 04-10-2007 roku Wnioskodawca zakupił nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Zakupu dokonał od Klasztoru Sióstr. W akcie notarialnym zawarto zapis: Ponadto Siostra Zofia T. działająca w imieniu Klasztoru Sióstr oświadcza, że reprezentowany przez nią Klasztor posiada nadal osobowość prawną, () że przedmiotowa nieruchomość nie jest przeznaczona do działalności gospodarczej, a z tytułu czynności objętej niniejszym aktem notarialnym reprezentowany przez nią Klasztor nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT().

Zainteresowany informuje, że z tytułu nabycia ww. nieruchomości nie odliczył podatku od towarów i usług. Podatnik informuje jednocześnie, że do dnia dzisiejszego nie poniósł żadnych nakładów na zwiększenie jego wartości, od których mógłby odliczyć podatek VAT.

W dniu 1.05.2010 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej i zarejestrował się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności między innymi Zainteresowany nabywa, remontuje i sprzedaje nieruchomości. Oprócz faktu, iż od dnia rozpoczęcia działalności ww. nieruchomość wpisana jest w ewidencji działalności gospodarczej jako adres głównego miejsca wykonywania działalności, nie jest ona w żaden inny sposób związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, nie została ujęta w ewidencji środków trwałych, nie zaliczono do kosztów działalności wydatków związanych z jej utrzymaniem.

W tym roku Zainteresowany zamierza wyżej opisaną nieruchomość sprzedać.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości jako stanowiącej majątek prywatny nie związany z działalnością gospodarczą nie podlega podatkowi VAT i nie należy jej wykazywać w deklaracji podatkowej, czy też należy ją wykazać w pozycji 20 deklaracji VAT-7 jako dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy ww. sprzedaż jako sprzedaż majątku prywatnego nie podlega podatkowi VAT i nie należy jej wykazywać w deklaracji podatkowej ze stawką zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w roku 2007 zakupił nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. W roku 2010 Zainteresowany rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Od dnia rozpoczęcia działalności ww. nieruchomość wpisana jest w ewidencji działalności gospodarczej jako adres głównego miejsca wykonywania działalności. Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych, nie zaliczono do kosztów działalności wydatków związanych z jej utrzymaniem. W tym roku Zainteresowany zamierza nieruchomość sprzedać.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy nieruchomość ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazać należy, że prowadzona przez Podatnika działalność polegająca na kupnie, remoncie oraz sprzedaży nieruchomości wpisuje się w definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji handel nieruchomościami stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Opis zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazuje, iż Wnioskodawca w czasie posiadania przedmiotowej nieruchomości podjął działania wskazujące na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą. Istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności zbycia nieruchomości jest fakt, że przedmiotowy grunt wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami figuruje jako adres siedziby działalności. W efekcie planowaną przez Wnioskodawcę dostawę przedmiotowej nieruchomości, która jest wykorzystywana

w działalności gospodarczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, natomiast Wnioskodawca dla tej czynności występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Wobec powyższego planowaną sprzedaż nieruchomości należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w mniejszej sprawie jest fakt, że nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz że nie zaliczono do kosztów działalności wydatków związanych z jej utrzymaniem.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w roku 2007 zakupił nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Zakupu dokonał od Klasztoru Sióstr Norbertanek, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Z tytułu nabycia ww. nieruchomości nie odliczył podatku od towarów i usług, a także nie ponosił żadnych nakładów na zwiększenie jego wartości, od których mógłby odliczyć podatek VAT. Nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W roku 2010 Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, w której nieruchomość ta jest wykorzystywana jako siedziba jego firmy. Obecnie Zainteresowany nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż dostawa nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z treści wniosku wynika, iż nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Transakcja nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym nie została spełniona w stosunku do nieruchomości przesłanka z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowiącego definicję legalną pierwszego zasiedlenia. Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa dopiero teraz będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. W konsekwencji nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby przepis ten znalazł zastosowanie muszą być spełnione dwa warunki łącznie: w stosunku do nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przy czym drugiego warunku nie stosuje się, jeżeli nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej przez 5 lat.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem w stosunku do tej nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy (Wnioskodawcy) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Drugi warunek jest również spełniony, bowiem Wnioskodawca nie dokonywał na nieruchomość nakładów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Aktualny wzór deklaracji VAT-7 został wprowadzony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r., poz. 1550).

Stosownie do treści Objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik do ww. rozporządzenia, w części C Rozliczenie podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

W poz. 20 formularza VAT-7 podatnicy obowiązani są wykazać dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku na podstawie art. 43 lub art. 82 ustawy.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości Zainteresowany będzie zobowiązany wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 20 jako sprzedaż zwolniona od podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 471 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie