Interpretacja indywidualna z dnia 18.09.2012, sygn. IPTPP4/443-408/12-4/OS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Czy prawidłowym jest twierdzenie, iż działalność socjalna wykonywana przez Gminę jako administratora ZFŚS polegająca na nabywaniu towarów i usług, jak również ich udostępnianiu uprawnionym osobom częściowo odpłatnie - nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 5 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 5 września 2012 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego oraz przeformułowania pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, na zasadach obowiązujących urzędy obsługujące organy administracji publicznej, określonych w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zobowiązaną do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z mocy art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 592).

Zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, środki tego funduszu mogą być przeznaczone m. in. na dofinansowanie wycieczek oraz działalności kulturalno-rekreacyjnej organizowanej przez pracodawcę (wczasy, kuligi, karnety wstępu na basen, wycieczki). Gmina nie posiada odpowiedniej infrastruktury i nie organizuje imprez samodzielnie, będzie je nabywać od podmiotów zewnętrznych i częściowo odpłatnie przekazywać pracownikom - np. Gmina zakupi usługę wycieczki w biurze podróży (wybranym zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 roku (Dz. U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759 z późn. zm.) - Prawo zamówień publicznych. Zakup usługi Gmina sfinansuje ze środków ZFŚS, po czym częściowo obciąży swoich pracowników. Pracownicy dokonają w określonej kwocie wpłatę na rachunek bankowy ZFŚS jako refundację wcześniej poniesionego wydatku.

Wysokość odpłatności od udzielonej pomocy socjalnej będzie zindywidualizowana i uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej, materialnej i mieszkaniowej uprawnionego.

Gmina osobom uprawnionym będzie udostępniała tylko świadczenia częściowo odpłatne, tym samym nie będzie udostępniała świadczeń odpłatnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy prawidłowym jest twierdzenie, iż działalność socjalna wykonywana przez Gminę jako administratora ZFŚS polegająca na nabywaniu towarów i usług, jak również ich udostępnianiu uprawnionym osobom częściowo odpłatnie - nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług uznaje się m. in. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników. Aby zatem świadczenia finansowane z ZFŚS podlegały opodatkowaniu VAT należałoby uznać, że czynności te są usługami świadczonymi przez pracodawcę na rzecz pracowników.

Gmina natomiast zobowiązana do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem świadczeń socjalnych podejmuje działania czysto techniczne o charakterze nieodpłatnym, tzn., że działania jej ograniczają się do administrowania funduszem socjalnym. Gmina nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym i aby w jego ramach udzielać świadczeń. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na nią ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W konsekwencji wykonując czynności związane z udzielaniem świadczeń z ZFŚS nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Gmina uważa, iż tworząc i administrując Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych nie występuje w charakterze podatnika VAT. Działalność socjalna Gminy pozostaje całkowicie poza prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą i nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina uważa, iż twierdzenie, że działalność socjalna, która będzie przez nią wykonywana jako administratora ZFŚS polegająca na nabywaniu towarów i usług, jak również ich udostępnianiu uprawnionym osobom częściowo odpłatnie, nie będzie podlegała regulacją ustawy o podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Ponadto, przez dostawę towarów rozumie się również w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług, uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 592 ze zm.) zwanej dalej ustawą o ZFŚS.

Przedmiotem działania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o ZFŚS jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz osób uprawnionych i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz ww. osób i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest ich kolektywnym prawem.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT jest jednostką samorządu terytorialnego zobowiązaną do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z mocy art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, środki tego funduszu mogą być przeznaczone m. in. na dofinansowanie wycieczek oraz działalności kulturalno-rekreacyjnej organizowanej przez pracodawcę (wczasy, kuligi, karnety wstępu na basen wycieczki). Gmina nie posiada odpowiedniej infrastruktury i nie organizuje imprez samodzielnie, i będzie je nabywać od podmiotów zewnętrznych i częściowo odpłatnie przekazywać pracownikom - np. Gmina zakupi usługę wycieczki w biurze podróży. Zakup usługi Gmina sfinansuje ze środków ZFŚS, po czym częściowo obciąży swoich pracowników. Pracownicy dokonają w określonej kwocie wpłatę na rachunek bankowy ZFŚS jako refundację wcześniej poniesionego wydatku.

Wysokość odpłatności od udzielonej pomocy socjalnej będzie zindywidualizowana i uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej, materialnej i mieszkaniowej uprawnionego.

Mając na uwadze powyższy opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa w przypadku, gdy czynność zakupu od osoby trzeciej świadczenia w części finansowanego z ZFŚS jest działaniem o charakterze techniczno administracyjnym, podejmowanym dodatkowo, całkowicie poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności biznesowej), to czynność ta nie jest podejmowana przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, że nie jest on podatnikiem tego podatku w tym zakresie. Powyższe odnieść należy do sytuacji, gdy ww. świadczenie jest w części finansowane ze środków ZFŚS, albowiem pracodawca występuje jedynie w roli administratora tych środków, nie zaś ich dysponenta, jak i do sytuacji, gdy świadczenie to współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować, jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności, stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu, jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę jako pracodawcę (administratora ZFŚS) w ramach ZFŚS na rzecz osób uprawnionych, finansowane w części przez osobę uprawnioną do korzystania z Funduszu, nie mieszczą się w pojęciu odpłatnego świadczenia usług, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 390 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi