Interpretacja indywidualna z dnia 22.06.2010, sygn. ITPP1/443-348/10/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Czy wynajem użytkownikom lokali mieszkalnych dodatkowych pomieszczeń znajdujących się w budynkach mieszkalnych spółdzielni na cele mieszkaniowe, typu: suszarnia, pralnia, zabudowa korytarza, druga piwnica itp., niestanowiących części składowych ani przynależnych do lokali mieszkalnych, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
INTERPRETACJA INDWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 9 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia usług najmu pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkaniowe jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia usług najmu pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkaniowe.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółdzielnia wynajmuje użytkownikom lokali mieszkalnych dodatkowe pomieszczenia znajdujące się w budynkach mieszkalnych, które stanowią majątek spółdzielni typu: suszarnia, pralnia, zabudowa korytarza, zabudowa pod schodami, dodatkowa piwnica itp. Pomieszczenia te nie stanowią części składowych, ani przynależnych do lokali mieszkalnych przydzielanych członkom spółdzielni na zasadach spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub umów o ustanowienie odrębnej własności. Wnioskodawca wynajmuje ww. pomieszczenia mieszkańcom spółdzielni, na podstawie zawieranych umów. Pomieszczenia te służą mieszkańcom zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osoby wynajmujące te pomieszczenia, zgodnie z umową, nie mogą prowadzić w nich działalności gospodarczej. Spółdzielnia z tego tytułu pobiera opłaty opodatkowane 22% stawką VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wynajem użytkownikom lokali mieszkalnych dodatkowych pomieszczeń znajdujących się w budynkach mieszkalnych spółdzielni na cele mieszkaniowe, typu: suszarnia, pralnia, zabudowa korytarza, druga piwnica itp. niestanowiących części składowych ani przynależnych do lokali mieszkalnych, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy najem dodatkowych pomieszczeń znajdujących się w budynkach mieszkalnych należących do Spółdzielni, typu: suszarnia, pralnia, zabudowy korytarzy, druga piwnica, itp., sklasyfikowanych w PKWiU do grupowania 70.20.11, a przekazanych mieszkańcom spółdzielni na podstawie umów najmu w celu zaspokajania ich potrzeb mieszkaniowych, jest zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (pozycja 4 załącznika nr 4 do ustawy). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 70.20.11 usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe. Z przepisu tego wynika, że jeżeli pomieszczenia znajdujące się w budynkach mieszkalnych, wynajmowane byłyby na cele inne niż mieszkalne (np. na cele działalności gospodarczej), wówczas wynajem ich byłby opodatkowany. Ponieważ użytkownicy lokali mieszkalnych wynajmują dodatkowe pomieszczenia, wyłącznie na cele mieszkaniowe, użytkując je razem z głównym lokalem mieszkalnym, opłaty z tytułu najmu są zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Według opinii Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, wynajem dodatkowych pomieszczeń w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, znajdujących się w budynkach mieszkalnych (garderoba, przedpokój, suszarnia, druga piwnica), stanowiących majątek spółdzielni mieszkaniowych, mieści się w grupowaniu PKWiU 70.20.11. Zwolnienie z opodatkowania na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy zostało również potwierdzone orzecznictwem, m.in. w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 stycznia 2007 r. (sygn. akt I SA/Kr 915/06).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (). Zarówno towary, jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej, co wynika z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 wskazanej ustawy.
Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz usług zwolnionych od podatku, w pozycji 4 wymieniono usługi sklasyfikowane w grupowaniu ex. 70.20.11 Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe.
Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji zarówno lokalu mieszkalnego, jak i lokalu użytkowego.
Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.
Ponadto zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).
Jednocześnie Minister Infrastruktury w § 3 pkt 14 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) określił, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.
Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż usługa polegająca na udostępnianiu na podstawie umowy najmu dodatkowych pomieszczeń w budynkach mieszkalnych stanowiących majątek spółdzielni mieszkaniowej, z przeznaczeniem na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zwolnienie to nie ma jednakże zastosowania do wynajmu lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.
Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem najmu, są stanowiące majątek Spółdzielni pomieszczenia znajdujące się w częściach budynku mieszkalnego, nie przynależne do żadnego lokalu, z przeznaczeniem na cele zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Ponadto usługi w zakresie najmu wskazanych pomieszczeń Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 70.20.11 Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe.
Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż usługi polegające na wynajmie pomieszczeń pomocniczych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych, z przeznaczeniem na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy), o ile jak wskazał Wnioskodawca mieszczą się w grupowaniu PKWiU 70.20.11.
Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.
Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy