Interpretacja indywidualna z dnia 11.05.2016, sygn. ITPP2/4512-198/16/AGW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak opodatkowania sprzedaży zabudowanej nieruchomości w ramach postępowania egzekucyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego (Km XXX) zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego (Km XXX) zabudowanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani, jako komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w miejscowości S. postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom I. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Usługi XX. oraz C. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą XY. Obydwoje dłużnicy jako siedzibę prowadzenia swojej działalności wskazują ul. K w miejscowości K. Obydwoje dłużnicy zawiesili prowadzone przez siebie działalności gospodarcze, dłużniczka I. K. w dniu 31 października 2014 r., zaś dłużnik 28 stycznia 2016 r. Dłużniczka rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 25 lipca 2010 r., zaś dłużnik w dniu 30 grudnia 2015 r. W toku spraw egzekucyjnych prowadzonych z udziałem ww. dłużników, dokonała Pani zajęcia nieruchomości położonej w miejscowości K., ul. K., dla której Sąd Rejonowy w miejscowości S. prowadzi księgę wieczystą o nr ZZZ. Nieruchomość ta stanowi własność ww. dłużników na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Dłużnicy nabyli ją do swojego mienia na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 28 lutego 1997 r. Według zgodnych oświadczeń dłużników, w związku z nabyciem ww. nieruchomości przy jej nabyciu nie korzystali z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, przedmiotowa nieruchomość nie stanowiła środka trwałego prowadzonej przez nich działalności gospodarczej oraz ponieśli nakłady na ulepszenie ww. nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej nieruchomości na dowód czego złożyli do akt sprawy potwierdzenie złożenia do Urzędu Skarbowego w miejscowości S. na druku VZM-1/A, tj. wykazu faktur - wartości poniesionych nieodliczonych w ramach ulg mieszkaniowych dokumentujących wydatki w kwocie 72.135,27 zł. Nieruchomość ta wykorzystywana jest do celów mieszkaniowych, nie jest i według Pani wiedzy nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wyceniana nieruchomość dłużników położona jest na obszarze, dla którego określono funkcje: teren zabudowy mieszkaniowej z dopuszczeniem zabudowy usługowej. Zgodnie z wnioskami wierzycieli przystąpi Pani do sprzedaży ww. nieruchomości w drodze przetargu publicznego w ramach prowadzonej egzekucji sądowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące.

Czy czynność prawna sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dłużnicy nie są - w związku z planowaną dostawą nieruchomości podatnikami podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie dłużnicy są czynnymi płatnikami podatku od towarów i usług, niemniej jednak własność przedmiotowej nieruchomości nabyli w 1997 r. do majątku prywatnego, wspólnego. Przedmiotowa nieruchomość nie stanowiła środka trwałego w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Nie była przedmiotem innych czynności prawnych typu najem czy dzierżawa. Poniesione zaś przez dłużników nakłady użyteczne na ww. nieruchomości przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości nie zostały dokonane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej lecz wyłącznie na użytek prywatny, celem poprawy standardu bytowego, mieszkaniowego dłużników. Z powyższych względów w wypadku sprzedaży ww. nieruchomości dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatnika podatku od towarów i usług albowiem opisane zdarzenie przyszłe, tj. ewentualna egzekucyjna sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie stanowiła dostawy w ramach działalności gospodarczej. Czynność tą należy oceniać jako sprzedaż majątku osobistego, prywatnego dłużnika, dla której to sprzedaży unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy