Interpretacja indywidualna z dnia 20.03.2013, sygn. ITPP2/443-1557b/12/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie odsetek z tyt. leasingu, prawo do odliczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 1 marca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu odsetek leasingu finansowego samochodu używanego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu odsetek leasingu finansowego samochodu używanego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 sierpnia 2012 r. zawarł Pan umowę leasingu finansowego w celu nabycia samochodu osobowego marki Mercedes CLS rok prod. 2008. W związku z tą umową został Pan poproszony o zapłatę z góry podatku VAT od całej wartości leasingu. Podatek ten został naliczony od kwoty odsetek, a nie wartości pojazdu. Firma leasingowa wystawiła fakturę VAT marża, z której nie wynika, iż zapłacił Pan podatek od odsetek za cały 3-letni okres z góry. Firma leasingowa odmawia wystawienia faktury w sposób prawidłowy, tzn. takiej, która odzwierciedla, za co dokonał Pan zapłaty.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy ma Pan prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego od odsetek z tytułu leasingu finansowego używanego samochodu osobowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, odliczenie od odsetek rat leasingowych stanowi normalny koszt prowadzonej działalności gospodarczej, który powinien być podstawą do dokonania odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na to, że stan faktyczny dotyczy sytuacji zaistniałej w 2012 r., interpretacji dokonano na podstawie przepisów obowiązujących w tym roku.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu ().

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z ust. 19 powołanego artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z ust. 4 i 5.

Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11,
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT,
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury,
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług,
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
9. stawki podatku,
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ustęp 8 ww. paragrafu stanowił, że w fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 119 lub art. 120 ustawy:

1. w miejsce oznaczenia FAKTURA VAT stosuje się oznaczenie FAKTURA VAT marża lub
2. umieszcza się odesłanie odpowiednio do:

• przepisów art. 119 ustawy lub art. 306 dyrektywy,
• przepisów art. 120 ustawy lub art. 313 dyrektywy oraz
• zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-6 i 12.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 7 sierpnia 2012 r. zawarł Pan umowę leasingu finansowego w celu nabycia używanego samochodu osobowego. W związku z tą umową leasingodawca wyliczył kwotę podatku naliczonego od całej kwoty odsetek, którą był Pan obowiązany zapłacić z góry. Firma leasingowa wystawiła fakturę VAT marża, z której nie wynika, iż zapłacił Pan podatek od odsetek za cały 3-letni okres leasingu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że nie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT marża otrzymanej od firmy leasingowej, gdyż faktury VAT marża nie zawierają kwoty podatku. Zatem przedmiotowa faktura nie stanowi podstawy do dokonania odliczenia na zasadach określonych w art. 86 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5. 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy