Interpretacja indywidualna z dnia 25.08.2011, sygn. ILPP2/443-871/11-3/MR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy w przypadku realizacji opisanego projektu pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej Gmina miała prawną możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej . Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o podpis osoby upoważnionej do reprezentacji Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej dofinansowany w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006. Z uwagi na zły stan nawierzchni ul. P., w ciągu drogi krajowej podjęto przebudowę tej nawierzchni wraz z kanalizacją deszczową. Wspólną realizacją tej przebudowy zajęły się trzy podmioty: A S.A., B oraz Gmina.

Z treści zawartego pomiędzy ww. podmiotami porozumienia wynika, iż każdy z nich poniósł nakłady finansowe na realizację ww. inwestycji, czyli przede wszystkim na przebudowę sieci kanalizacyjnej i wodociągowej oraz budowę kolektora deszczowego.

Zgodnie z zawartym porozumieniem B w 2006 r. przekazała nieodpłatnie Gminie wybudowane urządzenia kanalizacji deszczowej na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Wybudowany w ramach projektu środek trwały figuruje jako własność w ewidencji księgowej Urzędu Miejskiego na koncie 011 Środki trwałe oraz w księdze inwentarzowej. Urządzenia wykorzystuje Spółka komunalna, która realizuje zadania samorządu gminnego w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy.

Spółka nie wykorzystuje przy tym wybudowanej w ramach projektu kanalizacji deszczowej do czynności opodatkowanych eksploatuje ją wyłącznie jako kolektor przesyłowy służący do odprowadzenia wód opadowych z terenu miasta.

Zatem wybudowane urządzenia nie służyły i nie służą czynnościom opodatkowanym (w rozumieniu przepisów o podatku VAT), wykonywanym przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku realizacji opisanego projektu pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej Gmina miała prawną możliwość odliczenia podatku VAT od ww. wydatków...

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet przy założeniu, iż spełnione zostały formalne przesłanki odliczenia (otrzymanie faktury oraz faktyczne wykonanie prac) Gmina nie miała prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego związanych z wykonanym zadaniem inwestycyjnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina posiada osobowość prawną, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie zapisu art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymaniu czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). W myśl powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Gmina w ramach zadań własnych zrealizowała projekt pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej , polegający na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. W związku z przedmiotowym zadaniem nie występowały i nie będą występować czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ani art. 87 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz prawo do zwrotu różnicy podatku naliczonego z tytułu opisanej inwestycji, ponieważ w omawianym przypadku brak będzie związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa inwestycja jest niewątpliwie inwestycją związaną z wykonywaniem zadań publicznych Gminy. Z tego względu Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.,

kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Gmina zrealizowała projekt pn. Budowa odcinka kanalizacji deszczowej dofinansowany w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006. Z uwagi na zły stan nawierzchni jednej z ulic podjęto przebudowę tej nawierzchni wraz z kanalizacją deszczową. Wspólną realizacją tej przebudowy zajęły się trzy podmioty: A S.A., B oraz Gmina. Z treści zawartego pomiędzy ww. podmiotami porozumienia wynika, iż każdy z nich poniósł nakłady finansowe na realizację ww. inwestycji, czyli przede wszystkim na przebudowę sieci kanalizacyjnej i wodociągowej oraz budowę kolektora deszczowego. Zgodnie z zawartym porozumieniem B w 2006 r. przekazała nieodpłatnie Gminie Miasto wybudowane urządzenia kanalizacji deszczowej na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Wybudowany w ramach projektu środek trwały figuruje jako własność w ewidencji księgowej Urzędu Miejskiego na koncie 011 Środki trwałe oraz w księdze inwentarzowej. Urządzenia wykorzystuje Spółka komunalna, która realizuje zadania samorządu gminnego w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy. Spółka nie wykorzystuje wybudowanej w ramach projektu kanalizacji deszczowej do czynności opodatkowanych eksploatuje ją wyłącznie jako kolektor przesyłowy służący do odprowadzenia wód opadowych z terenu miasta. Kanalizacja deszczowa powstała w wyniku realizacji projektu, nie była i nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Gminę.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony, gdyż efekty uzyskane w wyniku realizacji przedmiotowego projektu nie służyły i nie będą służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Reasumując, Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania Budowa kanalizacji deszczowej .

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu