Interpretacja indywidualna z dnia 23.02.2011, sygn. ITPP1/443-1158/10/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest zwolniona od podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 ust. 5 ustawy)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

PSS S. znajduje się w stanie likwidacji. Spółdzielnia jest użytkownikiem wieczystym. W. zabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,4951 ha na 99 lat oraz właścicielem znajdujących się na tej nieruchomości budynków i budowli.

Nieruchomość ta została nabyta aktem notarialnym oświadczenie o wyrażeniu zgody na oddanie działki gruntu w wieczyste użytkowanie i nieodpłatne przeniesienie własności budynków i budowli z dnia 21 listopada 2008 r., który został sporządzony na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 6 grudnia 2007 r., utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 19 czerwca 2008 r.

W chwili obecnej likwidator planuje sprzedaż nieruchomości.

W nieruchomości tej znajdują się lokale użytkowe i 18 lokali mieszkalnych. Zdecydowana większość budynków i budowli znajdujących się na tej nieruchomości została wzniesiona w latach 1907-1914. Od 1976 r. ujęta jest ona w ewidencji środków trwałych, zaś przez cały czas użytkowania opłacany jest podatek od nieruchomości i opłata za użytkowanie wieczyste terenu.

Spółdzielnia nie przeprowadzała remontów, które przekroczyłyby 30% wartości tej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku w dniu 14 lutego 2011 r. wskazano, że budynki posadowione na ww. nieruchomości po 1945 r. były przez cały czas użytkowane. Decyzją Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 8 maja 1951 r., nieruchomość tą przekazano w zarząd i użytkowanie Centrali Spożywczej Hurtowni (poprzednikowi prawnemu P. H. S.). Uchwałą Rady Ministrów nr 102/76 z dnia 21 marca 1976 r. w sprawie zmian w organizacji handlu wewnętrznego, postanowiono o zlikwidowaniu przedsiębiorstw zgrupowanych w Zjednoczeniach oraz o przekazaniu majątku Zjednoczeń Centralnemu Związkowi Spółdzielni Spożywców S.. Na podstawie tej uchwały, w dniu 1 września 1976 r. S. WSS w K. przejęła od PHS w K. różne składniki majątkowe, w tym przedmiot przejęcia stanowiły m.in. budynki posadowione na opisanej we wniosku nieruchomości. Następnie, w dniu 12 stycznia 1983 r., Nadzwyczajne Zgromadzenie Przedstawicieli S. WSS przejęło koncepcję przekształcenia dotychczasowych Oddziałów w Spółdzielnie S., w tym PSS S., uzyskały osobowość prawną i wydzielono na ich rzecz majątek. W skład tego majątku weszła m.in. nieruchomość, której dotyczy zapytanie. Następnie, decyzją Naczelnika Miasta z dnia 10 listopada 1987 r., przekazano w użytkowanie PSS S. tą działkę gruntu wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami. Nieruchomość ta została oddana w użytkowanie na czas do 31 grudnia 1997 r. Oddanie gruntu w użytkowanie nastąpiło odpłatnie.

Wobec odmowy nieodpłatnego uwłaszczenia PPS S. wystąpił ze stosownym powództwem przeciwko Gminie Miasto o złożenie oświadczenia woli, czego konsekwencją był wyrok Sądu Okręgowego, w którym nakazano Gminie złożenie oświadczenia, oddającego dla PPS S. w użytkowanie wieczyste działkę gruntu na okres 99 lat oraz przeniesienie nieodpłatnie na jej rzecz posadowionych na tej nieruchomości gruntowej budynków i budowli. Podstawą prawną tego wyroku, a tym samym nabycia przez PPS własności posadowionych tam budynków i budowli, stanowiły przepisy art. 64 Kodeksu cywilnego oraz art. 204 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. Wyrok ten stał się prawomocny i w jego efekcie nastąpiło ostatecznie w dniu 21 listopada 2008 r. zawarcie umowy na oddanie działki gruntu w wieczyste użytkowanie i nieodpłatne przeniesienie własności budynków i budowli w formie aktu notarialnego.

Budynki i budowle posadowione na ww. nieruchomości były użytkowane przez PPS S. lub przez jej poprzedników prawnych co najmniej od 1951 r. Natomiast nigdy nie były ulepszane w takim stopniu, że wydatki poniesione na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest zwolniona od podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 ust. 5 ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej nieruchomości, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, powinna być zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. wskazany przepis uległ zmianie i stanowi on od tego dnia, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy.

W przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami, kwestię opodatkowania do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował przepis § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), w myśl którego, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z kolei, z dniem 1 stycznia 2011 r., wskazane powyżej zwolnienie zostało zawarte w tożsamej formie w przepisie § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego od tego dnia rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia, jako użytkownik wieczysty nieruchomości gruntowej oraz właściciel znajdujących się na tej nieruchomości budynków i budowli, planuje sprzedać te budynki i budowle wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. W nieruchomości tej znajdują się lokale użytkowe i 18 lokali mieszkalnych. Zdecydowana większość budynków i budowli znajdujących się na tej nieruchomości została wzniesiona w latach 1907-1914. Spółdzielnia nie przeprowadzała remontów, które przekroczyłyby 30% wartości tej nieruchomości. Budynki te 1945 r. były przez cały czas użytkowane. Decyzją Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 8 maja 1951 r. nieruchomość ta przekazano w zarząd i użytkowanie Centrali Spożywczej Hurtowni (poprzednikowi prawnemu P. H. S.). Uchwałą Rady Ministrów nr 102/76 z dnia 21 marca 1976 r. w sprawie zmian w organizacji handlu wewnętrznego, postanowiono o zlikwidowaniu przedsiębiorstw zgrupowanych w Zjednoczeniach oraz o przekazaniu majątku Zjednoczeń Centralnemu Związkowi Spółdzielni Spożywców S.. Na podstawie tej uchwały, w dniu 1 września 1976 r. S. WSS w K. przejęła od PHS w K. różne składniki majątkowe, w tym przedmiot przejęcia stanowiły m.in. budynki posadowione przedmiotowej nieruchomości. Następnie, w dniu 12 stycznia 1983 r., Nadzwyczajne Zgromadzenie Przedstawicieli S. WSS przejęło koncepcję przekształcenia dotychczasowych Oddziałów w Spółdzielnie S., w tym PSS S., uzyskały osobowość prawną i wydzielono na ich rzecz majątek. W skład tego majątku weszła m.in. opisana nieruchomość. Następnie, decyzją Naczelnika Miasta z dnia 10 listopada 1987 r., przekazano w użytkowanie PSS S. tą działkę gruntu wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami. Nieruchomość ta została oddana w użytkowanie na czas do 31 grudnia 1997 r. Oddanie gruntu w użytkowanie nastąpiło odpłatnie. Wobec odmowy nieodpłatnego uwłaszczenia PPS S. wystąpił ze stosownym powództwem przeciwko Gminie Miasto o złożenie oświadczenia woli. Ostateczne nabycie przez Spółdzielnię własności posadowionych na nieruchomości budynków i budowli nastąpiło w dniu 21 listopada 2008 r. (zawarcie umowy na oddanie działki gruntu w wieczyste użytkowanie i nieodpłatne przeniesienie własności budynków i budowli w formie aktu notarialnego).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść wskazanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że skoro z wniosku nie wynika, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, to tym samym planowana czynność sprzedaży budynków i budowli nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie jednakże zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy (Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych obiektów oraz nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynków i budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej). Wnioskodawca uprawniony będzie również do korzystania ze zwolnienia w stosunku do zbywanego wraz z tymi budynkami i budowlami prawa użytkowania wieczystego gruntów na mocy § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli czynność dokonana została do dnia 31 grudnia 2010 r., bądź w oparciu o postanowienia § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdy czynność nastąpi po tym dniu (po 31 grudnia 2010 r.).

W tym miejscu zauważyć należy, że powołany w treści pytania przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.).

Wskazane zwolnienie dotyczy więc wyłącznie czynności dostawy rzeczy ruchomych, nie zaś jak w przedmiotowej sprawie nieruchomości.

A zatem przepis ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy