Interpretacja indywidualna z dnia 28.06.2011, sygn. ILPP1/443-180/07/11-S/BD, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy Spółce przysługuje prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony związany z wydatkami na emisję akcji własnych, a jeżeli tak, to w którym momencie?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1101/10 stwierdza, że stanowisko () S.A., reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu: 30 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu: 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych w związku z emisją akcji własnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych w związku z emisją akcji własnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu: 8 października 2007 r.) o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

() S.A. jest operatorem telekomunikacyjnym świadczącym abonentom różnego rodzaju usługi telekomunikacyjne. W związku z rosnącą konkurencją na rynku telekomunikacyjnym, w celu utrzymania i zwiększenia przychodów Spółka zmuszona jest do stałego poszerzania i rozwijania swojej działalności. W związku z faktem, iż działalność Spółki jest kapitałochłonna, co wynika z konieczności wprowadzania nowoczesnych technologii oraz organizacji specjalistycznych stanowisk pracy, Spółka zadecydowała o pozyskaniu kapitału, mającego służyć rozwojowi Spółki i poprawie jej pozycji rynkowej, w drodze publicznej emisji akcji własnych.

Środki otrzymane z emisji akcji własnych Spółka przeznaczy na rozwój prowadzonej działalności, w tym między innymi na:

• rozwój dotychczasowych usług,
• wprowadzenie na rynek nowych usług (m. in. telewizji interaktywnej (), telefonii mobilnej ()),
• rozwój terenowych struktur sprzedaży,
• dokończenie obecnych inwestycji,
• zasilenie kapitału obrotowego,
• realizację dotychczasowej strategii rozwoju działalności poprzez kupno nowych Spółek z branży telekomunikacyjnej,
• reklamę.

W związku z planowaną emisją akcji Spółka poniesie szereg wydatków, do których zaliczyć można między innymi:

• przygotowanie prospektu emisyjnego (koszty badania prawnego i finansowego Spółki),
• doradztwo prawne i finansowe,
• wydatki administracyjne (druk, publikacja i dystrybucja prospektu emisyjnego),
• koszty prawne (opłaty notarialne, sądowe, skarbowe),
• ogłoszenia wymagane przepisami prawa,
• tłumaczenia dokumentacji przygotowanej na potrzeby oferty publicznej,
• promocję oferty publicznej, w tym organizację spotkań (wynajęcie sal, druk materiałów informacyjnych itp.),
• kampanię medialną,
• szkolenia pracowników w zakresie wiedzy o Giełdzie Papierów Wartościowych.

Spółka zakłada również, iż po zakończeniu oferty publicznej będzie podjęta uchwała Walnego Zgromadzenia w sprawie pokrycia kosztów emisji akcji z kapitału zapasowego powstałego z nadwyżki wartości emisyjnej nad nominalną sprzedanych akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony związany z ww. wydatkami, a jeżeli tak, to w którym momencie...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi integralną część systemu VAT i jest ukierunkowane na całkowite odciążenie przedsiębiorcy od VAT w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Podatnik powołuje przepisy art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z których wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w dokonywanych zakupach (wydatkach) uzależnione jest od istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami i uzyskiwanymi przychodami, pozwalającymi na zakwalifikowanie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Podatnika koszty poniesione w związku z emisją akcji stanowić będą koszt podatkowy w momencie poniesienia, a Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych (w zależności od struktury sprzedaży w całości, bądź wg wskaźnika proporcji).

W dniu 14 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-180/07-3/BD stwierdzając, że stanowisko Spółki Akcyjnej (), reprezentowanej przez pełnomocnika Pana (), przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu: 30 sierpnia 2007 r.) jest prawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 3 grudnia 2007 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 3 stycznia 2008 r., nr ILPP1/443/W-15/07-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 7 stycznia 2008 r.).

W dniu 11 lutego 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o oddalenie skargi.

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 542/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że interpretacja nie może być wykonana w całości.

Pismem z dnia 28 sierpnia 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1796/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną i zasądził od Ministra Finansów na rzecz Skarżącej kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

W dniu 31 maja 2010 r. wydano indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr ILPP1/443-180/07/10-S/BD, uwzględniającą wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1796/08 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 542/08.

Dnia 21 czerwca 2010 r. wpłynęło wezwanie Strony do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2010 r.

Pismem z dnia 19 lipca 2010 r., nr ILPP1/443/W-57/10-2/HMW udzielono odpowiedzi na przedmiotowe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W dniu 16 sierpnia 2010 r. wpłynęła skarga na interpretację indywidualną z dnia 31 maja 2010 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o oddalenie skargi.

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1101/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1101/10 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust.1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych regulacji wynika, iż emisja akcji nie znajduje się w zakresie przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust.1 ustawy, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 wspomnianej ustawy.

Na podstawie zapisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Natomiast zgodnie z ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), która weszła w życie z dniem 1 grudnia 2008 r., powyższe przepisy otrzymały następujące brzmienie: prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku VAT i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Istotny jest zatem związek pomiędzy zakupami a działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT) prowadzoną przez podatnika. Ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną może mieć charakter bezpośredni (zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty administracyjne), jak również może dotyczyć takich czynności, które mimo, że są zwolnione od podatku lub nie podlegają opodatkowaniu to są potrzebne do funkcjonowania Spółki.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako operator telekomunikacyjny świadczy abonentom różnego rodzaju usługi telekomunikacyjne.

W związku z rosnącą konkurencją na rynku telekomunikacyjnym, w celu utrzymania i zwiększenia przychodów Spółka zmuszona jest do stałego poszerzania i rozwijania swojej działalności. Spółka zadecydowała o pozyskaniu kapitału, mającego służyć rozwojowi Spółki i poprawie jej pozycji rynkowej, w drodze publicznej emisji akcji własnych, które Spółka przeznaczy na rozwój prowadzonej działalności, w tym między innymi na:

• rozwój dotychczasowych usług,
• wprowadzenie na rynek nowych usług (m. in. telewizji interaktywnej IPTV, telefonii mobilnej MVNO),
• rozwój terenowych struktur sprzedaży,
• dokończenie obecnych inwestycji,
• zasilenie kapitału obrotowego,
• realizację dotychczasowej strategii rozwoju działalności poprzez kupno nowych Spółek z branży telekomunikacyjnej,
• reklamę.

W związku z emisją akcji własnych mającą na celu pozyskanie kapitału służącego rozwojowi Spółki i poprawie jej pozycji rynkowej, ponosi szereg wydatków. Są to wydatki związane z obsługą transakcji nabycia akcji, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w zależności od struktury sprzedaży w całości, bądź wg wskaźnika proporcji).

Zatem w rozpatrywanym przypadku występuje pośredni związek emisji akcji z prowadzoną działalnością, gdyż poniesione wydatki z tego tytułu nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek warunkują ich uzyskanie.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z unormowaniem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, w sytuacji, gdy wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W przepisie tym ustawodawca zawarł zatem odesłanie do przepisów o podatku dochodowym, uzależniając możliwość odliczenia podatku od towarów i usług za dany towar lub usługę, od możliwości zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W tym miejscu należy wskazać na treść wydanego w niniejszej sprawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, sygn. akt I SA/Wr 1101/10, który stwierdził, iż: przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. był niezgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio VI Dyrektywy), w zakresie w jakim uzależniał skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego od zaliczenia wydatków poniesionych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodu. Sąd podkreślił również, że: niezgodność ta została dostrzeżona przez samego ustawodawcę, co wynika z treści uzasadnienia do projektu ustawy nowelizacyjnej z dnia 7 listopada 2008 r. Wskazano tam, że wprowadzona zmiana (skreślenie art. 88 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.) miała na celu usunięcie sprzeczności prawa krajowego z regulacjami zawartymi w prawie wspólnotowym oraz zapewnienie realizacji zasady neutralności podatku VAT.

Sąd uważa ponadto, iż: Dla oceny spornego przepisu bez znaczenia pozostaje fakt skorzystania przez ustawodawcę krajowego z klauzuli stałości (stand still), zawartej w art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE (wcześniej w art. 17 (6) VI Dyrektywy, w zakresie utrzymania regulacji ograniczających zasadę neutralności podatku VAT, a istniejących przed dniem akcesji (obowiązujących najpóźniej w dniu 30 kwietnia 2004 r.). Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. naruszał bowiem także zasadę proporcjonalności, o której mowa w art. 5 ust. 3 TWE. Zgodnie z treścią tego przepisu, żadne działania Wspólnoty nie mogą wykraczać poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów określonych w Traktacie.

Reasumując, Sąd stwierdził, że nie sposób przy wykładni art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy przyjąć, że przepis ten może mieć nadaną treść normatywną sprzeczną z art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, bowiem przepis ten uznaje za warunek przyznania podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie to, czy wydatek, który nie mógłby być uznany za koszt uzyskania przychodów, związany jest z działalnością opodatkowaną.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie należy uznać, że wydatki Spółki związane z emisją akcji, będą taki warunek spełniać, bowiem uzyskany przez nią kapitał zostanie przeznaczony na dalszą działalność opodatkowaną, tj. dostawę usług telekomunikacyjnych.

Zatem w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego oraz stanu prawnego sprawy należy stwierdzić, że Spółce z tytułu ponoszenia wydatków związanych z emisją akcji własnych przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem zasad wynikających z regulacji art. 90 ustawy.

Prawo to stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy powstało w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu