Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielanych pożyczek przez lombard.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielanych pożyczek przez lombard jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielanych pożyczek przez lombard.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest na etapie wdrażania nowego rodzaju usług usługi lombardowe. Ma zamiar udzielać klientom pożyczek pod zastaw. Na podstawie zawartych umów klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty wraz z prowizją naliczoną przez lombard. W razie nie wypełnienia przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, właściciel lombardu staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczać podatek należny od odsetek, których faktycznie nie otrzyma w sytuacji, gdy nastąpi przewłaszczenie rzeczy klient nie odda długu...
Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ ustawodawca nie określił szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług lombardowych, w przypadku usług udzielania pożyczek pod zastaw, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej wykonania, tj. w momencie spłaty długu wraz z odsetkami przez pożyczkobiorcę, a nie z upływem umówionego terminu spłaty długu. Zatem, Zainteresowany nie będzie miał obowiązku naliczania podatku należnego od odsetek, których faktycznie nie otrzyma. Klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty wraz z odsetkami. Zabezpieczenie udzielonej pożyczki może być dokonane w drodze przewłaszczenia. Przewłaszczenie rzeczy na zabezpieczenie polega na przeniesieniu własności rzeczy na wierzyciela z równoczesnym zobowiązaniem go pod warunkiem uiszczenia w terminie zabezpieczonego długu - do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika. W razie niewykonania przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, jako właściciel lombardu Zainteresowany staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia. Rzeczy te będą sprzedawane w ramach działalności gospodarczej.
Wnioskodawca uważa, że lombard wykonuje dwa rodzaje czynności, odmiennie sklasyfikowane pod względem statystycznym i w konsekwencji odmiennie opodatkowane VAT, czyli:
- udzielanie pożyczek pieniężnych pod zastaw w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję), tj. świadczenie usług pośrednictwa finansowego mieszczących się pod symbolem PKWiU 65.22,
- sprzedaż zastawionych i nieodebranych rzeczy, tj. dostawę towarów.
Zgodnie z przepisami art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, zasadą jest że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a w przedstawionej sytuacji nie doszło do wykonania usługi nastąpiło przewłaszczenie nie powstał obowiązek z tytułu świadczenia usługi lombardowej.
Podobne stanowisko przedstawia na stronie internetowej Ministerstwo Finansów:
- Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP1/443-184/07-2/BD z dnia 29 listopada 2007 r. Natomiast stan prawny dotychczas nie uległ zmianie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Art. 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).
Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest na etapie wdrażania nowego rodzaju usług usługi lombardowe. Ma zamiar udzielać klientom pożyczek pod zastaw. Na podstawie zawartych umów klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty wraz z prowizją naliczoną przez lombard. W razie nie wypełnienia przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, właściciel lombardu staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia.
Działalność lombardowa polega na pożyczaniu pieniędzy pod zastaw. Klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty wraz z prowizją naliczoną przez właściciela lombardu.
Zabezpieczenie udzielonej przez lombard pożyczki może być dokonane w drodze przewłaszczenia. Przewłaszczenie rzeczy na zabezpieczenie polega na przeniesieniu własności rzeczy na wierzyciela z równoczesnym zobowiązaniem go pod warunkiem uiszczenia w terminie zabezpieczonego długu do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika. W razie niewykonania przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, podmiot świadczący usługę lombardową staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia. Przewłaszczone rzeczy najczęściej sprzedawane są w ramach prowadzonej działalności lombardowej.
Lombard wykonuje, więc dwa rodzaje czynności:
- udzielanie pożyczek pieniężnych pod zastaw w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję),
- sprzedaż zastawionych i nieodebranych rzeczy, tj. dostawę towarów.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy klient nie odda długu i nastąpi przewłaszczenie zastawionej rzeczy.
Obowiązek podatkowy, zgodnie z podstawową zasadą określoną w art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.
W odniesieniu do usług lombardu ustawodawca nie określił szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, dlatego należy przyjąć, iż wystąpi on z chwilą wykonania usługi. Dla usługi udzielania pożyczki przez lombard, jej realizacja następuje w momencie spłaty długu (wraz z odsetkami) przez pożyczkobiorcę, a jeżeli wykonanie usługi powinno być udokumentowane fakturą VAT, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia, nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi.
Na podstawie art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy obowiązani są do wystawienia faktury.
Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie wypełni zobowiązania w umówionym terminie i właściciel lombardu staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia nie dojdzie do wykonania usługi lombardowej, zatem nie powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu i Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego od odsetek, których w takiej sytuacji nie otrzyma.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu