Interpretacja indywidualna z dnia 09.02.2011, sygn. ILPP1/443-1202/10-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Stawka podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego oraz miejsc postojowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i miejscem rowerowym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i miejscem rowerowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. Zainteresowany rozpoczął realizację projektu deweloperskiego polegającego na wybudowaniu ośmiokondygnacyjnego zespołu zabudowy mieszkalno-usługowej wraz z czteropoziomową halą garażową znajdującą się na dwóch kondygnacjach podziemnych i dwóch naziemnych. Wnioskodawca zamierza sprzedawać mieszkania położone w realizowanych budynkach wielorodzinnych. Mieszkania te będą sprzedawane wraz z prawem do korzystania z miejsc postojowych dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerownią przylegającą do miejsca postojowego), zlokalizowanych w hali garażowej wielostanowiskowej położonej na dwóch kondygnacjach podziemnych i dwóch naziemnych.

Wnioskodawca nie będzie wyodrębniać hali garażowej jako odrębnego lokalu użytkowego. Hala garażowa będzie zaliczać się do części wspólnych budynku i innych urządzeń które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali - zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Nabywcy mieszkań będą nabywać zgodnie z ustawą o własności lokali także udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali (art. 3 ust.1 ustawy o własności lokali). Sprzedaż mieszkań wraz z prawem korzystania z miejsc postojowych dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni przylegających do miejsca postojowego) będzie następować w ten sposób, że w umowie o wyodrębnienie i sprzedaż mieszkań dokona się podziału do korzystania z części budynku - halę garażową na zasadzie umowy quoad usum (położenie której opisane jest powyżej), obejmujące znajdujące się w nim miejsca postojowe dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni - przylegających do miejsca postojowego dla samochodu) w ten sposób, że każdoczesny właściciel konkretnego lokalu mieszkalnego, który zdecyduje się nabyć go łącznie z miejscem postojowym, będzie miał prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z konkretnego miejsca postojowego dla samochodu osobowego i roweru lub tylko z miejsca postojowego dla samochodu osobowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży mieszkań wraz z prawem do korzystania z miejsc postojowych dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni - przylegających do miejsca postojowego) w taki sposób, że łącznie spełnione będą dwa następujące warunki:

1. sprzedaż obejmować będzie zarówno mieszkania, jak i określony udział we współwłasności wspólnych części budynków i innych urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali (do których zalicza się czteropoziomową halę garażową),
2. w umowie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i sprzedaży mieszkań dokona się podziału do korzystania (umowa quoad usum) z części budynku - hali garażowej - obejmującej znajdujące się w nim miejsca postojowe dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni- przylegających do miejsca postojowego) w ten sposób, że każdoczesny właściciel konkretnego lokalu mieszkalnego będzie miał prawo wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z konkretnego miejsca postojowego dla samochodu osobowego i roweru (tzw. rowerowni- przylegającej do miejsca postojowego) lub tylko dla samochodu osobowego

   - to czy do sprzedaży takiego prawa do miejsca postojowego powinna mieć zastosowanie stawka podatku VAT właściwa dla sprzedaży mieszkania, tj. 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży takiego prawa do miejsca postojowego dla samochodu osobowego i rowerów powinna mieć zastosowanie stawka podatku VAT właściwa dla sprzedaży mieszkania, tj. w wysokości 7%. Przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej i naziemnej budynku, które jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego. Miejsca postojowe dla samochodów osobowych rowerów są zatem wydzielonymi z części budynku mieszkalnego fragmentami powierzchni budynku, które zgodnie z umową sprzedaży zalicza się w całości do nieruchomości wspólnej - czyli współwłasności wspólnych części budynków i innych urządzeń, które służą do wyłącznego użytku współwłaścicieli poszczególnych lokali. Na takiej powierzchni właścicielowi konkretnego lokalu mieszkalnego przysługuje uprawnienie do zaparkowania samochodu osobowego i rowerów.

Oznacza to z punktu widzenia prawa podatkowego, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z tak wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług - właściwej dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwości zastosowania odrębnych stawek podatku VAT), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot umowy sprzedaży.

Praktyka Podatkowa:

Takie stanowisko - potwierdzające zasadność zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży wraz lokalem mieszkalnym prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego - właściwej dla sprzedaży lokalu mieszkalnego - tj. 7% zajęli:

1. Naczelny Sąd Administracyjny - wyrok z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. akt I FSK 103/2005,
2. Wojewódzki Sąd Administracyjny - wyrok z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1181/07,
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny - wyrok z dnia 11 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 413/10,
4. Naczelny Sąd Administracyjny - wyrok z dnia 14 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 607/09,
5. Naczelny Sąd Administracyjny - wyrok z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 724/09
6. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-333/08/10-S/Al - z dnia 27 września 2010 r. wydana w związku z wyrokiem NSA z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 724/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), dalej zwanego rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

   - w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i pkt 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Z powyższych uregulowań wynika, że dostawę lokalu mieszkalnego, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy). Należy jednak podkreślić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. istotna jest tutaj powierzchnia lokali mieszkalnych, gdyż preferencyjna 8% stawka podatku ma zastosowanie jedynie do lokali mieszkalnych, których powierzchnia nie przekracza 150 m².

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia lokalu mieszkalnego, a zatem nie odnosi się do kwestii pomieszczeń i powierzchni użytkowych takiego lokalu jako części składowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. Zainteresowany rozpoczął realizację projektu deweloperskiego polegającego na wybudowaniu ośmiokondygnacyjnego zespołu zabudowy mieszkalno-usługowej wraz z czteropoziomową halą garażową znajdującą się na dwóch kondygnacjach podziemnych i dwóch naziemnych. Wnioskodawca zamierza sprzedawać mieszkania położone w realizowanych budynkach wielorodzinnych. Mieszkania te będą sprzedawane wraz z prawem do korzystania z miejsc postojowych dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerownią przylegającą do miejsca postojowego), zlokalizowanych w hali garażowej wielostanowiskowej położonej na dwóch kondygnacjach podziemnych i dwóch naziemnych. Hala garażowa będzie zaliczać się do części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Sprzedaż mieszkań wraz z prawem korzystania z miejsc postojowych dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni przylegających do miejsca postojowego) będzie następować w ten sposób, że w umowie o wyodrębnienie i sprzedaż mieszkań dokona się podziału do korzystania z części budynku - halę garażową na zasadzie umowy quoad usum (położenie której opisane jest powyżej), obejmujące znajdujące się w nim miejsca postojowe dla samochodów osobowych i rowerów (tzw. rowerowni - przylegających do miejsca postojowego dla samochodu) w ten sposób, że każdoczesny właściciel konkretnego lokalu mieszkalnego, który zdecyduje się nabyć go łącznie z miejscem postojowym, będzie miał prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z konkretnego miejsca postojowego dla samochodu osobowego i roweru lub tylko z miejsca postojowego dla samochodu osobowego.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku niezbędnym jest określenie, czy dany obiekt (lokal) jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje mieszkalne, czy też użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie wskazują definicji lokalu mieszkalnego ani użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto, art. 2 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Treść powołanych wyżej zapisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych (w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi) art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali; oraz
• pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie funkcjonalnym nie zawsze jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego art. 2 ust. 4 cyt. wyżej ustawy.

Porównanie powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca dokonał wyraźnego rozróżnienia pomiędzy pojęciem samodzielnego lokalu mieszkalnego, a pojęciem części składowej tego lokalu. Jedynie pierwsza grupa pomieszczeń, tj. lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami pomocniczymi, służy bezpośrednio zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Natomiast pomieszczenia zdefiniowane przez ustawodawcę jako przynależne stanowią wprawdzie w sensie prawnym część lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym są przeznaczone do realizacji potrzeb innych niż mieszkaniowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej oraz określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według dyspozycji art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Stosownie do ust. 2 wskazanego artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) określił, iż lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym (§ 3 pkt 14 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia, pomieszczeniem gospodarczym jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Pomieszczeniem technicznym jest natomiast pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12 powołanego rozporządzenia).

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne stwierdza się, że miejsce postojowe zlokalizowane w hali garażowej wielostanowiskowej nie stanowi lokalu mieszkalnego ani pomieszczenia służącego bezpośredniemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Może ono przynależeć do lokalu, ale nie zmienia to jego funkcji.

Stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), pod pojęciem budynki mieszczą się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Przedstawiona wyżej analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż obowiązująca do 31 grudnia 2010 r. 7% oraz obowiązująca od dnia 1 stycznia 2011 r. 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa. Preferencyjna stawka podatku VAT nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czy lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.

Zatem, nie są nią objęte miejsca postojowe dla samochodów osobowych oraz rowerów w hali garażowej, których w świetle ww. przepisów nie można zaliczyć do tzw. pomieszczeń pomocniczych do lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu, które w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, iż miejsca postojowe w hali garażowej, nie mieszczą się ani w pojęciu lokalu mieszkalnego, ani pomieszczenia przynależnego, jednocześnie odpowiadają pojęciu lokalu użytkowego wynikającemu z powołanego § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury. Miejsca postojowe w hali garażowej mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, ale nie zmienia to ich funkcji użytkowych. Oznacza to, iż miejsca postojowe w hali garażowej nie mieszczą się w zakresie preferencji wynikającej z przepisów ustawy, bądź rozporządzenia, a zatem dotyczące ich czynności są opodatkowane zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że miejsce postojowe w hali garażowej, z którego prawo do wyłącznego korzystania posiadać będzie nabywca lokalu mieszkalnego, nie jest niezbędne w korzystaniu z lokalu mieszkalnego, a jego brak nie dyskwalifikuje lokalu mieszkalnego jako pomieszczenia służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa. Fakt, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego odbywa się łącznie z prawem do korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej, nie powoduje, że stanowi on, na gruncie przepisów o podatku VAT, integralny, nierozerwalnie ze sobą związany przedmiot sprzedaży.

W przedmiocie tzw. rowerowni analogicznie wyjaśnić należy, iż nie spełnia ona definicji powołanych wyżej. Z przytoczonych przepisów można wywnioskować, iż jest de facto lokalem użytkowym. Jak wynika bowiem z definicji lokalu użytkowego zawartej w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, lokalem takim są obiekty nie będące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Tym ostatnim są pomieszczenia znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych. W przedmiotowej sprawie tzw. rowerownia to obszar przylegający do miejsca postojowego dla samochodów osobowych zlokalizowanych w hali garażowej wielostanowiskowej. W konsekwencji nie jest to odrębne pomieszczenie znajdujące się poza lokalem użytkowym, za który uznano wielostanowiskową halę garażową wraz z jej miejscami postojowymi, lecz jej integralna część, przystosowana do przechowywania rowerów. W świetle powyższego do tzw. rowerowni nie ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT.

Ponadto należy zauważyć, że co do zasady, jedna dostawa towarów podlega jednej stawce podatku od towarów i usług, jednakże możliwe jest oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka konieczność. Bez znaczenia jest zatem fakt, że garaże (wyłączne prawo do korzystania z nich) stanowią zgodnie z umową sprzedaży (umową cywilnoprawną) jeden przedmiot sprzedaży wraz z lokalem mieszkalnym. Obniżone stawki podatku mają bowiem charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania przepisu art. 41 ust. 12a ustawy wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką podatku wyłącznie tych obiektów mieszkaniowych lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

Mając na uwadze powyższe przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie obniżona do wysokości 8% stawka podatku VAT znajdzie zastosowanie tylko do sprzedawanych lokali mieszkalnych. Natomiast do sprzedaży prawa do miejsca postojowego będzie miała zastosowanie 23% stawka podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych wydanych na skutek zapadłych orzeczeń stwierdzić należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w którym ustawodawca postanowił, iż ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie ten sąd oraz organ, którego rozstrzygnięcie jest przedmiotem zaskarżenia. Jest to również zgodne z art. 87 Konstytucji RP, w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Mając na uwadze wszystkie powyższe ustalenia, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie stawki podatku dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w hali garażowej oraz przyległą do niego rowerownią, zgodnie z obowiązującymi na dzień wydania interpretacji przepisami, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu