Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.01.2006, sygn. PP/443-90/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Tarnowie

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 listopada 2005 r. (data wpływu do Urzędu: 22.11.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W piśmie złożonym w dniu 18 listopada 2005 r. Podatnik zwraca się o udzielenie odpowiedzi, czy odsetki naliczane z tytułu udzielania pożyczek pieniężnych z Funduszu Świadczeń Socjalnych podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, czy obrót uzyskany z tego tytułu należy wykazywać w składanych deklaracjach podatkowych VAT-7. Ponadto podatnik pyta, czy obrót uzyskany z tytułu naliczanych od pożyczek z ZFŚS odsetek należy ujmować przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Podatnika odsetki od pożyczek udzielanych z ZFŚS nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie nie należy ich wykazywać w deklaracji podatkowej VAT-7, jak również nie należy wliczać do obrotu przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawa podatkowego, stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Odpowiadając na zapytanie Podatnika należy zauważyć, iż przedmiotem regulacji ustawowej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) jest udzielanie zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umownie pomiędzy pracownikiem, a pracodawcą jako administratorem środków funduszu. Osobami uprawnionymi do korzystania z tego rodzaju pomocy są pracownicy wraz z rodzinami, emeryci i renciści oraz byli pracownicy. Środkami funduszu są odsetki od jego środków oraz wpływy z oprocentowania pożyczek udzielonych na cele mieszkaniowe. Nie stanowią one przychodu pracodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i dla celów podatku dochodowego od osób prawnych nie są kwalifikowane jako przychody podlegające opodatkowaniu. Stosownie zaś do treści art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Biorąc więc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku należnych odsetek od udzielanych pracownikom pożyczek mieszkaniowych ze środków funduszu socjalnego nie stanowią one dla pracodawcy kwoty należnej jako dla podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą obejmującą ich udzielanie, lecz wyłącznie należność dla pracodawcy jako administratora funduszu. Udzielenie pożyczki mieszkaniowej ze środków funduszu nie jest zatem, zdaniem tutejszego organu podatkowego, czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy, gdyż nie jest świadczeniem usługi finansowej ze środków własnych pracodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług, ale wyłącznie wykonaniem czynności administrowania środkami funduszu z ustawowym obowiązkiem przekazania uzyskanych odsetek na rachunek bankowy ZFŚS. W konsekwencji udzielenie pożyczki mieszkaniowej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, a kwota odsetek pobranych od pracowników i przekazanych, zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, na rachunek funduszu, nie powinna być wykazywana w deklaracji VAT-7 jako obrót podlegający przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto tutejszy organ podatkowy zauważa, iż przypadki, w których zachodzi konieczność odliczania częściowego podatku oraz korygowania podatku naliczonego, zostały wykazane w art. 90 i 91 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 90 ust. 1 cytowanej ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W przypadku, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić kwoty podatku naliczonego, w związku z którym przysługuje mu prawo do odliczenia, ma obowiązek stosowania tzw. struktury sprzedaży, stosownie do zapisu art. 90 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.
Proporcję ustala się w celu określenia kwoty podatku naliczonego, podlegającej odliczeniu, zgodnie z art. 90 ust. 3-7 ustawy o podatku od towarów i usług.
Nie zachodzi konieczność ustalania proporcji w oparciu o przepisy wymienione powyżej, jeśli podatnik jest w stanie przyporządkować ponoszone wydatki odpowiednio do czynności opodatkowanych, zwolnionych i nie podlegających opodatkowaniu.
Jednocześnie w odniesieniu do treści art. 90 ust. 6 ww. ustawy, zgodnie z którym do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, iż czynności udzielania pożyczek pieniężnych z Funduszu Świadczeń Socjalnych jako nie podlegające ustawie o podatku od towarów i usług nie powinny być również ujmowane przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Tarnowie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.