Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.09.2005, sygn. PP II 443/176/193/05, Dolnośląski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2005 r., który do tut. organu wpłynął dnia 22 czerwca 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu ujęcia w deklaracji VAT-7 faktury korygującej wystawionej w związku z udzieleniem rabatu w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży części oraz akcesoriów do pojazdów mechanicznych, z których część sprzedawana jest podmiotom z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Powyższe transakcje do dnia 30 kwietnia 2004 r., traktowane były przez Spółkę jako eksport towarów (na podstawie ustawy o podatku od podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r.). Natomiast obecnie traktowane są jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.
Podatnik wskazuje, iż na podstawie umownych ustaleń z kontrahentami, cena niektórych towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy określana jest m. in. na podstawie kosztu komponentów używanych przez Spółkę w procesie produkcji. Koszt ten podlega wahaniom i w ostatecznym rozliczeniu może ulec zmianie. W związku z powyższym Spółka dokonuje okresowej rewizji ceny towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, co skutkuje obowiązkiem dokonania korekty zwiększającej lub zmniejszającej wartość sprzedaży z tego tytułu.
Ponadto Spółka wskazuje, iż w wyniku okresowej rewizji ceny towarów dokonuje jej obniżenia, tj. udziela swoim kontrahentom rabatów.
Zdaniem Podatnika, faktura korygująca wystawiona w związku z udzieleniem przez Spółkę rabatu (zmniejszająca wartość sprzedaży z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów), powinna zostać wykazana w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc, w którym wystawiona została faktura korekta, bez konieczności posiadania potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu zaprezentowane przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Stosownie do postanowień § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podatnik udzielający takiego rabatu wystawia fakturę korygującą. Aby wystawca faktury korygującej mógł ująć ją w ewidencji sprzedaży, a w konsekwencji w deklaracji podatkowej VAT-7, musi dysponować potwierdzeniem odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Zasada ta wynika z § 16 ust. 4 oraz § 17 ust. 6 ww. rozporządzenia. Zgodnie z przytoczonymi przepisami sprzedawca obowiązany jest do posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Obowiązek ten nie dotyczy jednak eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3 (faktury za media), wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dostawy towarów dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie. Jednak jak zaznaczono powyżej, uregulowania zawarte w ww. rozporządzeniu nie mają zastosowania m. in. do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Oznacza to, iż w powyższym przypadku, co do zasady, nie jest wymagane posiadanie przez dostawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.
Zatem, w sytuacji gdy po wystawieniu faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów Spółka udzieli kontrahentowi rabatu, zobowiązana będzie do wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość sprzedaży z tego tytułu. Jednocześnie z uwagi na to, że nie ma tu zastosowania przepis § 16 ust. 4 wyżej cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów należy przyjąć, iż w tej sytuacji właściwym miesiącem ujęcia faktury korygującej w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 jest miesiąc jej wystawienia.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.