Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.12.2005, sygn. ZP/443-401/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ), po rozpatrzeniu wniosku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać pogląd Podatnika wyrażony w złożonym wniosku, za prawidłowy.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 10 czerwca 2003 r. Sąd Rejonowy w Poznaniu ogłosił upadłość Wnioskującej. Do dnia ogłoszenia upadłości, Podatnik wykazywał w deklaracjach podatkowych VAT-7 nadwyżkę podatku naliczonego VAT, określając ją jako kwotę do przeniesienia na następny miesiąc. W toku likwidacji masy upadłości, Syndyk dokonywał sprzedaży rzeczy upadłego. Podatek należny VAT potrącał z nadwyżki podatku naliczonego. W czerwcu 2005 r. została zakończona sprzedaż majątku masy. W deklaracjach podatkowych VAT-7 za miesiące od czerwca do września 2005 r. wykazywana jest nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.

W związku z powyższym, Syndyk prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w sytuacji barku sprzedaży, wykazana nadwyżka podatku naliczonego VAT podlega zwrotowi?

Zdaniem Podatnika, brak jest podstaw do wystąpienia o zwrot nadwyżki podatku naliczonego, w powyżej opisanej sytuacji.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do przepisów art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ), w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na podstawie powyższej regulacji podatnik może samodzielnie dokonać wyboru pomiędzy przeniesieniem nadwyżki podatku naliczonego na kolejny okres rozliczeniowy a zwrotem bezpośrednim tej nadwyżki. Powyższe prawo wyboru zostało jednakże przez ustawodawcę ograniczone poprzez regulację zawartą w art. 86 ust. 19 przywoływanej ustawy. Zgodnie z powyższym przepisem, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy. Zatem, przepis art. 86 ust. 19 w/w ustawy podatkowej, wprowadza zasadę przenoszenia przez podatnika, który nie wykonuje czynności opodatkowanych, podatku naliczonego na kolejny okres rozliczeniowy. Jeżeli w następnym okresie rozliczeniowym podatnik również nie wykonał czynności opodatkowanych, kwota ponownie przenoszona jest do rozliczenia na kolejny okres rozliczeniowy. Należy tutaj zaznaczyć, iż ustawodawca nie wprowadził ograniczenia czasowego takiego przenoszenia podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w deklaracjach podatkowych VAT-7 za okres od czerwca do września 2005 r., Spółka nie wykazywała czynności opodatkowanych, a jedynie nadwyżkę podatku naliczonego. Zatem, w sytuacji, gdy w powyższych okresach rozliczeniowych nie wystąpił podatek należny, Wnioskującej nie przysługuje prawo do bezpośredniego zwrotu podatku naliczonego.

W związku z powyższym, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.