Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.06.2005, sygn. PP-XII-4430/22/05, Urząd Skarbowy w Kluczborku

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku po rozpatrzeniu zapytania zawartego w piśmie Nr L. dz. 207/05 z dnia 04.05.2005r., które wpłynęło do Urzędu Skarbowego w Kluczborku w dniu 09.05.2005r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) uznaje stanowisko przedstawione przez Jednostkę za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W dniu 09.05.2005r. wpłynęło do tutejszego urzędu zapytanie Jednostki o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego.

Stan faktyczny sprawy:

Na gruntach będących w wieczystym użytkowaniu Spółka wybudowała latach 1970-1990 drogi dojazdowe do poszczególnych obiektów budowlanych, służących bezpośrednio działalności produkcyjnej (magazyny i wyrobów gotowych, hale produkcyjne) jak i służące pośrednio działalności produkcyjnej (budynki warsztatów, budynki administracyjne, wiaty, garaże, itp.).
Drogi dojazdowe są sklasyfikowane na podstawie rozporządzenia Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB - Dz. U. z 1999r. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) pod poz. 2112 - jako obiekty budowlane inżynierii lądowej i wodnej. Były one zbudowane z płyt betonowych, trylinki, kostki granitowej, płytek chodnikowych - czyli z popularnych materiałów budowlanych, stosowanych w okresie ich budowy. Ze względu na zaprzestanie działalności produkcyjnej przez Spółkę, drogi te są likwidowane a ww. materiały służące do ich budowy są sprzedawane odbiorcom.

Zapytanie wnioskodawcy:

Czy do sprzedaży powyższych materiałów budowlanych stanowiących części składowe dróg dojazdowych, mają zastosowanie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. (Dz. U. Z 1993r. Nr 11, poz. 50 ze zm.) o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług - czyli jako części budowli, a ze względu na okres ich budowy (minęło co najmniej 5 lat i wybudowano je przed wprowadzeniem podatku VAT), podlegają one definicji towarów używanych,
lub
w tym wypadku należy stosować stawki podatku VAT ustalone indywidualnie dla każdego ich rodzaju według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług,
lub
likwidację dróg dojazdowych i sprzedaż ww. materiałów budowlanych należy traktować jako usługi związane ze sprzedażą materiałów budowlanych pochodzących z rozbiórki budowli sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 45.11.11-00.30 i opodatkowane stawką podstawową w wysokości 22%.

Stanowisko wnioskodawcy:

Spółka uważa, że materiały budowlane odzyskane z likwidacji dróg dojazdowych są częściami budowli, a ze względu na okres ich budowy (minęło 5 lat i dokonano budowy przed datą wprowadzenia przepisów o podatku VAT) oraz na fakt, że w trakcie użytkowania nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie przekraczających ich wartości początkowej - należy zaklasyfikować do definicji towarów używanych zwolnionych z podatku VAT.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy:

Odpowiadając na pytanie Jednostki tutejszy Organ podatkowy informuje, iż drogi dojazdowe są zaklasyfikowane wg Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999r. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) pod symbolem PKOB 2112 jako ulice i drogi pozostałe. Drogi dojazdowe są obiektami budowlanymi. Przez obiekty budowlane - zgodnie definicja zawartą w PKOB - rozumie się konstrukcje połączone gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. W art. 7 ust. 2e ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. oraz w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004r. ustawodawca określił, iż zwolnienia nie stosuje się do dostawy budynków, budowli i ich części, jeżeli przed wprowadzeniem ich o ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:
1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianym przypadku nie mamy do czynienie z dostawą drogi dojazdowej, czyli budowli, ale z dostawą towarów, którym jest materiał z rozbiórki budynku. Nie można utożsamiać drogi z materiałami z jej demontażu, mają one inne właściwości, strukturę, wygląd i przeznaczenie.
Gdyby Spółka dokonała dostawy dróg dojazdowych, spełniając wszystkie wymagane warunki, to dostawa ta byłaby zwolniona z podatku VAT, jako dostawa towarów używanych.

Pod symbolem PKWiU 45.11.11-00.30 zaklasyfikowane są usługi związane ze sprzedażą materiałów budowlanych pochodzących z rozbiórki i burzenia budynków i budowli.
Usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 45.11.11-00.30 nie są wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o VAT zawierającym m. in. wykaz usług budowlanych, których świadczenie objęte jest 7% stawką podatku VAT. Tego typu usługi nie zostały również objęte żadną z pozostałych preferencyjnych stawek. Wobec tego materiały z rozbiórki dróg, takie jak: płyty betonowe, trylinki, kostki granitowe, płytki chodnikowe należy opodatkować zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawką podatku 22%.
Reasumując, prawidłowe w tym przypadku będzie zastosowanie stawki podatkowej w wysokości 22%.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60) przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.
Zażalenie na postanowienie organu podatkowego zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.