Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.10.2005, sygn. 1435/PP1/443-167/05/AW, Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 28.06.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 12.07.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
postanawia
uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 28.06.2005r. za nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą świadcząc usługi tłumaczenia. Działalność Strony jest zarejestrowana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Strona wykonuje swoje usługi na rzecz podatników, osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej posiadających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Wspólnoty jak i na terytorium państwa trzeciego innego niż kraj świadczącego usługę. Na fakturach dokumentujących sprzedaż usług tłumaczenia dla nabywców z poza kraju widnieje informacja o konieczności rozliczenia VAT przez nabywcę.
Zdaniem Strony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, VAT należny od zakupu usług tłumaczenia odprowadza nabywca, w miejscu gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
Aby stwierdzić, w jaki sposób opodatkowane są usługi tłumaczenia na rzecz podmiotów posiadających miejsce zamieszkania, siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państwa trzeciego innego niż kraj świadczącego usługę, należy zidentyfikować miejsce świadczenia tych usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.Od powyższej zasady ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje szereg wyjątków. Jeden z nich dotyczy usług związanych z tłumaczeniami, które zaliczane są do usług niematerialnych. W tym przypadku bowiem zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 w/w ustawy miejscem świadczenia usług co do zasady jest państwo, w którym nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zasada opodatkowania usługi w miejscu, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (stałe miejsce prowadzenia działalności), znajduje zastosowanie do świadczenia określonego rodzaju usług, ale wówczas, gdy spełnione są okreś lone warunki co do stron transakcji. Przede wszystkim nabywca usługi musi pochodzić z innego państwa niż świadczący usługę.
1. W przypadku gdy nabywca usługi pochodzi z kraju trzeciego, wówczas jego status podatkowy nie ma znaczenia. Usługa zawsze będzie opodatkowana w państwie, w którym posiada on siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania (art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).
2. Natomiast gdy usługa świadczona jest na rzecz podmiotu z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (niż państwo świadczącego usługę) to wówczas dla zastosowania szczególnej reguły ustalania miejsca opodatkowania, o której mowa, nabywca usługi musi być podatnikiemw rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (art. 27 ust. 3 pkt 2 w/w ustawy).
3. W przypadku, gdy usługi tłumaczenia świadczone są na rzecz podmiotów z innego państwa członkowskiego, niebędących podatnikami (czyli na rzecz "konsumentów"), wówczas zastosowanie znajdować będzie reguła ogólna określona w art. 27 ust. 1, a więc miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.
Reasumując, jeżeli usługa tłumaczenia świadczona jest na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego oraz na rzecz podmiotu z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, a przychodów osiągniętych z tego tytułu nie wykazuje się w deklaracjach składanych dla tego podatku. W wyżej przedstawionych przypadkach Strona świadczy usługi opodatkowane poza granicami kraju,a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie usługobiorca. Zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. W świetle § 27 ust. 2 faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktura ta winna zawierać jednocześnie adnotację, iż podatek VAT rozliczany jest przez nabywcę. Natomiast w przypadku, gdy usługi tłumaczenia świadczone są na rzecz podmiotówz innego państwa członkowskiego, niebędących podatnikami, wówczas zastosowanie znajdować będzie reguła ogólna określona w art. 27 ust. 1, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że usługa tłumaczenia w takiej sytuacji będzie opodatkowana w Polsce, a podatek winien być odprowadzony przez usługodawcę. Faktura wystawiona za wykonanie w/w usługi powinna zawierać wszystkie niezbędne elementy łącznie ze stawką i kwotą podatku oraz kwotą należności wraz z podatkiem zgodnie z zapisami art. § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.
Pouczenie
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.