Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej, po rozpatrzeniu wniesionego przez Podatnika w dniu 3 stycznia 2005 roku wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu świadczenia usług polegających na oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste, uznaje przedstawione przez Podatnika w przedmiotowym wniosku stanowisko za błędne.

UZASADNIENIE

Podatnik złożył w dniu 3 stycznia 2005 roku (data wpływu) do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łęcznej wniosek, uzupełniony w dniu 28 lutego 2005 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu świadczenia usług polegających na oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego ustalana jest każdorazowo w umowie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, w formie aktu notarialnego, i stanowi określony procent od ceny nieruchomości. Obowiązek ponoszenia opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, wynika z art. 71 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Wysokość opłaty obowiązuje do chwili jej zaktualizowania. Wielkość opłaty rocznej może zostać zmieniona, zgodnie z art. 77 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w związku ze zmianą wartości gruntu, nie częściej jednak niż raz w roku.

Zdaniem Podatnika traktowanie stawki opłaty rocznej jako kwoty zawierającej podatek od towarów i usług skutkowałoby przeniesieniem ciężaru zapłaty podatku na świadczącego usługę. W tej sytuacji, w opinii Gminy, podatek od towarów i usług powinien być doliczony do obowiązującej stawki opłaty rocznej.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zostało uregulowane w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych. Powyższe przepisy regulują całość zagadnień dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w tym również określają wysokość podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Oddanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste mieści się w zakresie definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w cytowanym przepisie, jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Z powyższego przepisu wynika, że podatek od towarów i usług zawarty jest w kwocie należnej, którą zobowiązany jest zapłacić nabywca z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Kwotę należną można zatem utożsamiać z ceną towaru lub usługi. Zgodnie z art. z późn. zm.) cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ podatkowy nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany lub uchylenia postanowienia w sprawie udzielenia interpretacji, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może być zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji (art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa).