Interpretacja indywidualna z dnia 02.05.2018, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.213.2018.1.NK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu polegającego na modernizacji przystani kajakowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dnia 8 marca 2018 r. podpisał umowę o dofinansowanie projektu pn. , współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, działanie Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER, objętego Programem w zakresie/ zakresach: budowy lub przebudowy ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej lub kulturalnej. Beneficjentem projektu jest Wnioskodawca, natomiast podmiotem realizującym projekt jest Urząd Miejski (jednostka pomocnicza realizująca zadania organu). Wymienione zadanie dotyczy zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Przedmiotem ww. projektu jest modernizacja przystani kajakowej, w celu zwiększenia atrakcyjności Lokalnej Strategii Rozwoju oraz poprawy standardu infrastruktury turystycznej, kulturowej lub rekreacyjnej oraz poprawa estetyki miejscowości na obszarze Lokalnej Grupy Działania (LGD), co pozwoli na poprawę niekomercyjnej infrastruktury publicznej dla uprawiania aktywnej turystyki i rekreacji, a przez to zwiększenie atrakcyjności obszaru LGD.

Zakres projektu obejmuje:

1. branżę budowlaną:
   
   
   
   1. budowa drogi dojazdowej, która wykonana zostanie ze środków własnych samorządu (koszty niekwalifikowane w projekcie),
   2. utwardzenie terenu z zagłębieniem pod ognisko,
   3. mała architektura,
   4. slip dla kajaków,
   5. pomosty pływające,
   6. budynek kontenerowy,
   7. obudowa stopni betonowych,
   8. zabezpieczenie brzegu (materace gabinowe),
   9. droga dla ruchu pieszego;
2. branżę sanitarną:
   
   
   
   1. przyłącze wodociągowe,
   2. inwentaryzację przyłącza wodociągowego,
   3. kanalizację sanitarną,
   4. inwentaryzację kanalizacji sanitarnej;
3. branżę elektryczną:
   
   
   
   1. oświetlenie i przyłącze do budynku kontenerowego.

Ponadto, zakres współpracy z obejmuje wsparcie merytoryczne sekcji kajakowej w nadzorze nad realizacją nowej infrastruktury publicznej oraz promocję rekreacji i aktywnego spędzania wolnego czasu.

Właścicielem projektu po jego realizacji będzie Wnioskodawca, gdyż zgodnie z wymogami unijnymi, gmina przez 5 lat od daty płatności końcowej nie będzie mogła przenosić własności, czyli zbyć majątku. Wytworzone w ramach projektu produkty będą stanowiły własność Wnioskodawcy, a inwestycja jest realizowana na nieruchomościach stanowiących własność Wnioskodawcy.

Po zakończeniu projektu, przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta, instytucją zarządzającą i odpowiedzialną za eksploatację projektu będzie Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który jest jednostką organizacyjną Wnioskodawcy nie posiadającą osobowości prawnej i nie będącą samodzielnym podatnikiem podatku VAT. Po zakończeniu projektu, koszty utrzymania powstałej infrastruktury będą finansowane z budżetu MOSiR, na który składają się środki finansowe otrzymane od Wnioskodawcy na działalność jednostki.

Do dnia 30 września 2009 r. Wnioskodawca był zwolnionym podatnikiem podatku od towarów i usług (w tym okresie nie składał deklaracji VAT-7), natomiast Urząd Miejski w był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (składał w tym okresie deklaracje VAT-7). Od dnia 1 października 2009 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a Urząd Miejski z dniem 30 września 2009 r. został wyrejestrowany. Od dnia 1 stycznia 2016 r. dokonano centralizacji zasad rozliczeń podatku VAT u Wnioskodawcy i w jego jednostkach budżetowych. W skład centralizacji nie wchodzą instytucje kultury. W zakresie czynności opodatkowanych, Wnioskodawca świadczy usługi dzierżawy, użytkowania wieczystego, sprzedaży gruntów i budynków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zachodzi możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji powyższej inwestycji, od towarów i usług nabytych przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, w związku z realizacją inwestycji pn. , ponieważ projekt jest realizowany w ramach zadań własnych gminy. Wnioskodawca, w związku z realizacją inwestycji, nie będzie uzyskiwał żadnych dochodów z tytułu budowanej inwestycji, jak również nie będzie uzyskiwał po zakończeniu inwestycji żadnego wynagrodzenia, które generowałoby podatek należny. W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że podatek od towarów i usług dotyczący ww. projektu, będzie wydatkiem kwalifikowanym podlegającym refundacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 ze zm.), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wskazano, towary i usługi nabywane w ramach projektu pn. nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej