Interpretacja indywidualna z dnia 20.01.2017, sygn. 2461-IBPP3.4512.754.2016.2.ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca spółka B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się sprzedażą biletów autokarowych za pośrednictwem sieci Internet, za pośrednictwem strony internetowej xxx. Portal umożliwia znalezienie międzymiastowych połączeń autokarowych, zarówno na terenie Polski, jak i połączeń transgranicznych.

Wnioskodawca sprzedając bilety autokarowe działa zasadniczo jako agent, partner przewoźników tj. firm transportowych.

Zakup biletu następuje poprzez wybranie połączenia, a następnie wypełnienie danych osoby kupującej bilet. Zakup biletu możliwy jest dopiero po wprowadzeniu danych pasażera tj. jego imienia, nazwiska, wskazania dowodu tożsamości (paszport, dowód osobisty, paszport zagraniczny) oraz jego serii i numeru. Po wskazaniu powyższych danych pasażer kierowany jest do systemu płatności internetowych PayU S.A. gdzie następuje zapłata.

Celem wyjaśnienia PayU SA to operator płatności internetowych działający jako system, który daje możliwość dokonywania oraz otrzymywania wpłat przez Internet pomiędzy osobami posiadającymi konto e-mail. PayU daje możliwość płacenia kartą kredytową lub przelewem bankowym. Odbiorca wpłaty nie musi posiadać konta bankowego, aby móc otrzymać pieniądze przez Internet. Zasada przesyłania i odbierania pieniędzy w systemie PayU: rejestracja, wpłata kwoty kartą kredytową, przelewem za pośrednictwem PayU na konto PayU potwierdza wpłatę wysyłając e-mail do nadawcy i odbiorcy pieniędzy odbiorca, aby móc zaakceptować wpłatę i zadysponować pieniędzmi musi być zarejestrowany w systemie PayU odbiorca przelewa otrzymane środki na swoje konto bankowe lub adres miejsca zamieszkania.

Transakcja zakupu biletu dokumentowana jest więc zarówno przez system rejestracji i zakupu biletów na stronie xxx również system PayU. Transakcja dokonywana jest za pomocą urządzenia (komputer, tablet telefon korzystające z dostępu do Internetu będące w dyspozycji klienta) a bilet jest wydawany w formie elektronicznej, który można wydrukować za pomocą drukarki będącej w dyspozycji zamawiającego w systemie bezobsługowym. Z ww. ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję każdorazowo i jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Co więcej, wskazane usługi, sprzedaż biletów wykonywany jest na rzecz osób fizycznych niewykonywujących działalności gospodarczej (w przypadku podmiotów gospodarczych istnieje możliwość, a wręcz konieczność wystawienia FV) a zapłata następuje w całości z góry.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Z uwagi na powyższe pojawiła się wątpliwość tj. czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących wskazanych w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1544) Załącznik Czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania pkt 41 oraz 38 tj.

pkt 41.

Usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła

pkt 38

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy usługa polegająca na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych podlega zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących wskazanych w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1544) Załącznik Czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania pkt 41 oraz 38.

W ocenie wnioskodawcy działalność Wnioskodawcy spełnia warunki z pkt 41. ww. załącznika albowiem są to:

• usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwane przez klienta również w systemie bezobsługowym za takie urządzenia mogą zostać uznane komputery, tablety czy telefony komórkowe z połączeniem do Internetu a będące w dyspozycji klienta. Nie jest bowiem nigdzie wskazane, iż muszą to być urządzenia zewnętrzne, tudzież należące do Wnioskodawcy. Byłoby to bowiem rozróżnienie sztuczne. Klient samemu rezerwuje bilet, za pomocą własnego urządzenia podając wszelkie dane umożliwiające indywidualizację transakcji.
• Urządzenia te przyjmują należność w innej formie (bezgotówkowej), a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła wskazane wyżej urządzenia winne być potraktowane jako przyjmujące należność w formie bezgotówkowej. Rozwój sieci Internet umożliwia bowiem dokonywanie płatności z niemal każdego miejsca na ziemi. Kluczowe jest w ocenie Wnioskodawcy umożliwienie zindywidualizowania i udokumentowania transakcji (czemu służy system zamówień na stronie xxx oraz w systemie PayU).

Nadto w ocenie Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny spełnia również przesłanki zwolnienia opisane w art. 38 ww. załącznika, albowiem:

• świadczenie usług następuje na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności, a świadczący usługę otrzymują w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem rachunku bankowego, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 710 ze zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

Do 31 grudnia 2016 r. obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (t.j. Dz U. z 2016 r. poz. 1215).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Natomiast w poz. 41 załącznika wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach,
   lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Od 1 stycznia 2017 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2016 r., poz. 2177).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 39 załącznika do rozporządzenia wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W poz. 42 załącznika wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach,
lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2014 r. oraz § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r., muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika;
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że transakcja zakupu biletu dokumentowana jest zarówno przez system rejestracji i zakupu biletów na stronie xxx jak również system PayU. Transakcja dokonywana jest za pomocą urządzenia (komputer, tablet telefon korzystające z dostępu do Internetu będące w dyspozycji klienta) a bilet jest wydawany w formie elektronicznej, który można wydrukować za pomocą drukarki będącej w dyspozycji zamawiającego w systemie bezobsługowym. Z ww. ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję każdorazowo i jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych na rzecz klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, w sytuacji gdy płatności za te usługi są dokonywane w całości na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem systemu płatności elektronicznych PayU do 31 grudnia 2016 r. korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. a od 1 stycznia 2017 r. na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r.

Natomiast odnosząc się do możliwości zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 41 załącznika do cyt. wyżej rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. (od 1 stycznia 2017 r. kwestia ta została uregulowana w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 42 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących), należy wskazać, że to unormowanie dotyczy wyłącznie usług wykonywanych przy użyciu urządzeń należących do świadczącego usługę, a z taką sytuacją w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia.

Tym samym Wnioskodawca nie ma możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług polegających na rezerwacji i sprzedaży biletów autokarowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 41 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ani też na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 42 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach