Interpretacja indywidualna z dnia 27.07.2016, sygn. ILPP1-2/4512-1-9/16-3/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji operacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zamiarem zrealizowania operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zamiarem zrealizowania operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat planuje realizację operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Celem operacji jest poprawa dostępności komunikacyjnej do obiektów użyteczności publicznej oraz podniesienie bezpieczeństwa, płynności i komfortu jazdy użytkowników drogi poprzez przebudowę odcinka 0,811 km drogi. Powiat złożył wniosek o dofinansowanie ww. operacji typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Beneficjentem środków dofinansowanych z PROW będzie Powiat. Podczas realizacji zadania, faktury dokumentujące zakupy będą wystawiane na beneficjenta, czyli Powiat zarejestrowany jako podatnik podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1445, z późn. zm.), powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze pondgminnym, wykonywanych przez powiat należy m.in. utrzymanie powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Realizowane w ramach projektu przyszłe zadanie należy do zadań własnych Powiatu i będzie służyło zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, a efekty nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Powiat w zakresie realizacji powyższego zadania nie będzie dokonywał czynności opodatkowanych, a więc nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego zadania.

W związku z powyższym, Powiat będzie mógł zaliczyć poniesione koszty podatku VAT jako koszt kwalifikowalny, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiat nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowaną realizacją operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na realizowane przez Powiat zadanie publiczne, które m.in. obejmuje utrzymanie powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych oraz jego charakter: zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, którego efekty nie będą służyły do celów zarobkowych, Powiat nie będzie dokonywał odliczenia podatku VAT. W związku z powyższym, Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na podstawie powyższej regulacji należy stwierdzić, że z prawa do odliczenia podatku naliczonego mogą skorzystać wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo -przedmiotowy,
2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia, konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
   1. czynności co do zasady podlegające opodatkowaniu muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
   2. ponadto czynności te muszą być wykonane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej (art. 6 ust. 2 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Powiat planuje realizację operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Beneficjentem środków dofinansowanych z PROW będzie Powiat. Również na Powiat będą wystawiane faktury dokumentujące zakupy podczas realizacji zadania.

Celem operacji jest poprawa dostępności komunikacyjnej do obiektów użyteczności publicznej oraz podniesienie bezpieczeństwa, płynności i komfortu jazdy użytkowników drogi poprzez przebudowę odcinka 0,811 km drogi.

Realizowane w ramach projektu zadanie należy do zadań własnych Powiatu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 19 ustawy o samorządzie powiatowym i będzie służyło zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Jego efekty nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Powiat w zakresie realizacji powyższego zadania nie będzie wykonywał czynności opodatkowanych.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zamiarem zrealizowania operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej .

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika podatku od towarów i usług określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie planowana przez Wnioskodawcę przebudowa drogi powiatowej na odcinku 0,811 km, w związku z realizacją operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej , nastąpi w ramach władztwa publicznego. Powiat wykonując powyższe zadanie będzie działał jako organ administracji publicznej i będzie upoważniony do korzystania ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Powiat bez wątpienia nie będzie mógł być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ będzie on realizował w tym zakresie zadanie publiczne o charakterze pondgminnym.

Ponadto należy wyjaśnić, że podstawowym warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy, który należy przeanalizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu przyszłych działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że ich nabycie nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W konsekwencji warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując zadanie w zakresie przebudowy drogi powiatowej nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Powiat nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowaną realizacją operacji pt. Przebudowa drogi powiatowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu