Interpretacje » VAT » Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do realizacj... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.405.2018.2.SJ

Opodatkowanie nakładów na budowę budynków, które zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług - Interpretacja - 2461-IBPP1.4512.774.2016.2.AW

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 19.01.2017, sygn. 2461-IBPP1.4512.774.2016.2.AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Opodatkowanie nakładów na budowę budynków, które zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2016 r. (data wpływu 7 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 23 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że nakłady na budowę budynków, które zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do:

  • nakładów na działkach nr 981 i nr 1621 jest prawidłowe;
  • nakładów działce nr 1711 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że nakłady na budowę budynków, które zostały wzniesione na działkach nr 981, nr 1621 i nr 1711 przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z 23 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 15 grudnia 2016 r. nr 2461-IBPP1.4512.774.2016.1.AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółdzielnia Kółek Rolniczych) wykonuje usługi związane z pielęgnacją i ochroną roślin uprawnych, usługi dla rolnictwa.

W latach 70-tych nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów na terenie Gminy jako:

  1. działka nr 981 o pow. 0.32 ha,
  2. działka nr 1621 o pow. 1,0221 ha,
  3. działka nr 1711 o pow. 0,61 ha

zostały przekazane zgodnie z ustawą o powołaniu i utworzeniu spółdzielni kółek rolniczych (zwanej dalej skr) dla Wnioskodawcy i dla kółek rolniczych w poszczególnych wsiach z przeznaczeniem na działalność rolniczo-usługową.

Na podstawie odpowiednich przepisów Spółdzielnia Kółek Rolniczych została powołana w celu wyodrębnienia działalności gospodarczej, a więc przedsiębiorstwa, z instytucji społecznej, jaką jest kółko rolnicze.

Około roku 1975 Spółdzielnia Kółek Rolniczych wzniosła na ww. nieruchomościach następujące budynki:

  1. Na działce nr 981 budynek garażowy oraz budynek magazynowo-biurowy o łącznej powierzchni użytkowej 314,10 m2.
    Poniesione przez SKR nakłady na ww. budynki po obecnej wycenie rzeczoznawcy (maj 2016 r.) to kwota 22.301,00 zł;
  2. Na działce nr 1621 pobudowano 8 budynków tj.: budynek biurowo-socjalny; budynek z częścią biurową; budynek magazyn paliw; dwa budynki garażowe, wysokie, 2-boksowe; budynek garażowy 10-boksowy z częścią biurową; budynek garażowo-warsztatowy oraz budynek wagi o łącznej powierzchni użytkowej 1564,70 m2.
    Poniesione przez SKR nakłady na ww. budynki przy obecnej wycenie rzeczoznawcy (maj 2016 r.) to kwota 258.176,00 zł.
  3. Na działce nr 1711 pobudowano 4 budynki, tj.: budynek garażowy, budynek magazynowo-biurowy, wiatę na maszyny oraz budynek stacji paliw o łącznej powierzchni użytkowej 642,00 m2.
    Poniesione przez SKR nakłady na ww. budynki przy obecnej wycenie rzeczoznawcy (maj 2016 r.) to kwota 158.400,00 zł.

W 1989 r. Naczelnik Gminy decyzjami ustalił opłaty roczne z tytułu użytkowania tych gruntów, a 25 maja 1992 r. Wojewoda stwierdził nabycie z mocy prawa przez Gminę nieodpłatnie własności ww. nieruchomości. Na podstawie decyzji Wojewody zostały założone księgi wieczyste na te działki z wpisem: Gmina mienie komunalne w użytkowaniu Spółdzielni Kółek Rolniczych działki nr 981 i nr 1621, natomiast działka nr 1711 tylko Gmina mienie komunalne.

Tym samym budynki (niemieszkalne), które zostały wybudowane na gruncie Gminy są do dnia złożenia wniosku w ewidencji środków trwałych Gminy.

Gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzony uchwałą Rady Gminy z dnia 26 maja 1994 r. opublikowany w Dz.Urz. Wojewody utracił moc prawną z dniem 31 grudnia 2003 r. na podstawie art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.).

W dniu 29 maja 2014 r. SKR złożył wniosek do Gminy o nieodpłatne przekazanie działek nr 981 i nr 1621 na własność, w stosunku do którego Rada Gminy podjęła uchwałę z dnia 23 września 2014 r. w sprawie zgody na zbycie w trybie bezprzetargowym prawa własności do nieruchomości zabudowanych (działek nr 981 i nr 1621) na rzecz dotychczasowego dzierżawcy tj. Spółdzielni Kółek Rolniczych.

Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz SKR nastąpi w zamian za poniesione nakłady (protokół uzgodnień) na budynki na działkach nr 981, nr 1621 i nr 1711. Wartość działek przeznaczonych do sprzedaży została ustalona na podstawie wyceny maj 2016 r. i tym samym wartość działki nr 1621 wycenia się na kwotę 120.608,00 zł, a działki nr 981 na kwotę 36.800,00 zł. Łączną wartość ustala się więc na kwotę 157.408,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

  1. Spółdzielnia Kółek Rolniczych jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 5 lipca 1993 r. Składa deklaracje VAT-7 oraz odprowadza podatek należny. Przedmiotem działalności są usługi związane z uprawami rolnymi, produkcja wyrobów tartacznych, wynajem samochodów ciężarowych, sprzedaż pasz dla zwierząt.
  2. Wojewódzkie Biura Planowania Przestrzennego wydawały pozwolenia na budowę dla Spółdzielni Kółek Rolniczych w latach 70-tych. Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (w tych latach nie były prowadzone żadne inwestycje lub roboty budowlane które wymagałyby uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, a następnie pozwoleń na budowę dla SKR) Urząd Gminy nie wydawał żadnych decyzji o warunkach zabudowy dla Spółdzielni Kółek Rolniczych, który władał działkami nr 1621, nr 981 oraz nr 1711. Tożsamo w latach 70-tych nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów jako:
    1. działka nr 981 o pow. 0,32 ha,
    2. działka nr 1621 o pow. 1,0221 ha oraz
    3. działka nr 1711 o pow. 0,61 ha
    zostały przekazane zgodnie z ustawą o powołaniu i utworzeniu Spółdzielni Kółek Rolniczych (zwaną dalej skr) dla SKR i dla kółek rolniczych w poszczególnych wsiach z przeznaczeniem na działalność rolniczo-usługową. Tym samym Spółdzielnia Kółek Rolniczych została powołana w celu wyodrębnienia działalności gospodarczej, a więc przedsiębiorstwa, z instytucji społecznej, jaką jest kółko rolnicze.
  3. Z zebranych informacji wynika iż władze Gminy w latach 70-tych wyrażały akceptację na budowę ww. budynków.
  4. Rada Gminy uchwałą Rady Gminy z dnia 23 września 2014 r. w sprawie wyrażenia zgody na zbycie w trybie bezprzetargowym prawa własności do nieruchomości zabudowanych (działek nr 981 i nr 1621) na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. A ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) oraz art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 518) uchwaliła co następuje:
    § 1. Wyraża się zgodę na zbycie w trybie bezprzetargowym prawa własności do nieruchomości zabudowanych, oznaczonych jako działki nr 1621 o powierzchni 1,0221 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Zamiejscowy Ksiąg Wieczystych prowadzi KW oraz nr 981 o powierzchni 0,32 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Zamiejscowy Ksiąg Wieczystych prowadzi KW.
    § 2 Zbycie nieruchomości, o których mowa w § 1, nastąpi na rzecz dotychczasowego dzierżawcy tej nieruchomości Spółdzielni Kółek Rolniczych.
    Wspomniana uchwała nie zawiera zatem postanowień odnośnie odpłatności dotyczącej powyższego przekazania, gdyż to Wójt Gminy zgodnie z przepisami prawa decyduje w drodze zarządzenia o tej formie. Zapisy dotyczące przeniesienia prawa własności do nieruchomości zabudowanych w zamian za poniesione nakłady na wybudowane budynki będą zawarte w akcie notarialnym takich ustaleń dokonano z władzami Gminy.
  5. Przedmiotem wniosku jest kwestia opodatkowania podatkiem VAT poniesionych nakładów na budowę budynków we wszystkich trzech miejscowościach tj. działek nr 981, nr 1621 i nr 1711. Spółdzielnia Kółek Rolniczych dokona przeniesienia na Gminę prawa do rozporządzania nakładami na działkę nr 1711 jak właściciel w zamian za dostawę działek nr 981 i nr 1621.
  6. Umowa sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 będzie zawierała rozliczenie nakładów poniesionych przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych na budynki na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711. Dlatego też Gmina zamierza na podstawie umowy sprzedaży rozliczyć poniesione nakłady przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych na budowę budynków we wszystkich trzech miejscowościach. Tym samym, to w umowie sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 zawartej w formie aktu notarialnego obie strony tj. Gmina i Spółdzielnia Kółek Rolniczych rozliczą nakłady poniesione na budowę budynków przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych, tj. na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711.
  7. Cena sprzedaży działki nr 1621 (120.608,00 zł) oraz działki nr 981 (36.800,00 zł) będzie obejmować wartość samych gruntów.
    Działka nr 1621 została wyceniona na kwotę 120.608,00 zł.
    Działka nr 981 została wyceniona na kwotę 36.800,00 zł.
    Nakłady na budynki na działce nr 1621 zostały wycenione na kwotę 258.176,00 zł.
    Nakłady na budynki na działce nr 981 zostały wycenione na kwotę 22.301,00 zł. Nakłady na budynki na działce nr 1711 zostały wycenione na kwotę 158.400,00 zł. Gmina dokona rozliczenia poniesionych nakładów na budynki we wszystkich trzech miejscowościach tj. przekaże budynki na działkach nr 981 i nr 1621 w zamian za poniesione nakłady wg prawa cywilnego. Do zapłaty zostanie wartość działek nr 981 i nr 1621 na łączną kwotę 157.408,00 zł. Na tą wartość zostaną zaliczone nakłady na budowę budynków na działce nr 1711 na kwotę 158.400,00 zł. Różnica pomiędzy wartością działek nr 981 i nr 1621 a wartością nakładów na działce nr 1711 stanowi kwotę 992,00 zł. SKR nie będzie żądać od Gminy tej kwoty (tj. 992,00 zł).
    Tym samym dojdzie do obrotu bezgotówkowego, na podstawie którego zostaną wystawione faktury VAT przez Gminę na rzecz Spółdzielni Kółek Rolniczych obejmujące swym zakresem wartość gruntów działek nr 981 i nr 1621 ze stawką 23% VAT i Gmina odprowadzi z tego tytułu VAT należny. W związku z tym, iż budynki powstały przez wejściem w życie ustawy o VAT, SKR nie będzie wystawiał żadnych faktur.
  8. Budynki niemieszkalne wybudowane na gruncie Gminy są do dnia złożenia uzupełnienia w ewidencji środków trwałych Spółdzielni Kółek Rolniczych, która to sprawuje władztwo ekonomiczne bowiem dokonała ich budowy z własnych środków. Ww. budynki nigdy nie były w ewidencji środków trwałych Gminy.
  9. W dniu 19 listopada 2013 r. Gmina wydzierżawiła w drodze umowy dzierżawy działkę nr 1621 o pow. 1,0221 ha oraz działkę nr 981 o pow. 0,32 ha na rzecz SKR na okres 10 lat. Wnioskodawca Spółdzielnia Kółek Rolniczych był wyłącznie dzierżawcą gruntów w tych miejscowościach.
  10. Gmina jako wydzierżawiający nie dokona przed zbyciem nieruchomości zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę (jako dzierżawcę) nakładów na budowę przedmiotowych budynków. To w dniu zawarcia umowy sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 nastąpi rozliczenie nakładów poniesionych przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych na budowę budynków, tj. na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711. Dojdzie do obrotu bezgotówkowego jak opisano w punkcie 7. W okresie objętym umową dzierżawy tj. od 19 listopada 2013 r. SKR nie dokonał żadnych nakładów podlegających rozliczeniu przez Gminę. Rozliczeniu będą podlegać budynki wybudowane w latach 70- tych.
  11. Przed zbyciem nieruchomości przez Gminę zostanie rozwiązana umowa dzierżawy.
    W dniu zawarcia umowy sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 nastąpi rozliczenie nakładów poniesionych przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych na budowę budynków, tj. na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711.
  12. Gmina przed dokonaniem sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 nie będzie w żadnym momencie w ekonomicznym posiadaniu budynków posadowionych na tych działkach. Nie dojdzie bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w stosunku do Gminy. Do przedmiotowych budynków to Spółdzielnia Kółek Rolniczych sprawuje władztwo ekonomiczne (bowiem Spółdzielnia dokonała ich budowy, budynki znajdują się w jej ewidencji środków trwałych i w jej faktycznym władaniu). Ekonomiczne władanie rzeczą (budynkami) należało do Spółdzielni już z chwilą ich wybudowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będą poniesione nakłady na budowę budynków, które wzniesione zostały przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina dokona sprzedaży gruntów wraz z budynkami na rzecz Spółdzielni Kółek Rolniczych. Rozliczenie pomiędzy SKR a Gminą nastąpi przez uwzględnienie nakładów poniesionych na budowę budynków przez SKR po aktualnej wycenie. Nakłady zostały poniesione przez SKR przed wejściem w życie ustawy o podatku VAT, a zatem nie będą objęte podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółdzielnia Kółek Rolniczych, pomimo że na gruncie prawa cywilnego nie posiada prawa do własności budynków, to jest ich właścicielem na gruncie ustawy o VAT.

Ponadto w przypadku zbycia przez Gminę na rzecz Spółdzielni Kółek Rolniczych prawa własności do nieruchomości zabudowanych (działek nr 981 i nr 1621) na gruncie prawa cywilnego dojdzie do przeniesienia praw własności, zarówno w stosunku do gruntów, jak i w stosunku do budynków na gruncie podatku VAT przedmiotem transakcji będzie dostawa zabudowanych gruntów, natomiast nie dojdzie zaś do dostawy budynków, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, są już własnością SKR.

Na gruncie prawa cywilnego to Gmina jest właścicielem gruntów wraz z budynkami, budowlami i innymi urządzeniami trwale z gruntem związanymi. Stosownie do treści art. 155 Kc przeniesienie własności rzeczy na nabywcę może nastąpić na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej. W myśl art. 46 Kc nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, zgodnie z przepisem zawartym w art. 48 Kc stanowią części składowe gruntu ( zasada super ficies solo cedit). Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, o czym stanowi art. 47 par. 1 Kc.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku przeniesienie własności nieruchomości nastąpi wraz z przeniesieniem własności posadowionych na niej budynków. Mając na uwadze przepis art. 158 Kc, umowa sprzedaży nieruchomości (tj. gruntu wraz z budynkami) powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Ze względu na strukturę własności budynków oraz konsekwencji podatkowych cena za grunt i budynki powinna obejmować tylko wartość gruntu.

Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru. Jak już zostało wskazane, nierozłączność gruntu i budynku na bazie prawa cywilnego nie oznacza, że w odniesieniu do ustawy o podatku od towarów i usług zabudowanego gruntu należy traktować jako jednorodną dostawę gruntu z budynkiem.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 uptu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powołanego przepisu wynika jasno, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług odrębnie traktuje się dostawę gruntu i odrębnie dostawę budynku.

Podobne poglądy mają także organy podatkowe np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 maja 2014 r. o znaku ITPP2/443-174/14/EB zaznaczył, że istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie praw własności, zatem zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności.

Nierozłączność gruntu i budynku na bazie prawa cywilnego nie oznacza, że w odniesieniu do ustawy o podatku od towarów i usług dostawę zabudowanego gruntu należy traktować jako jednorazową dostawę gruntu z budynkiem.

W przedmiotowej sprawie, z punktu widzenia prawa cywilnego właścicielem nieruchomości (gruntów wraz z budynkami) zgodnie z zasadą jest Gmina, jednak w stosunku do przedmiotowych budynków Spółdzielnia sprawuje władztwo ekonomiczne bowiem Spółdzielnia dokonała ich budowy z własnych środków, budynki te znajdują się w ewidencji i w jej faktycznym władaniu od 1975 r.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca podał, że nakłady na budowę budynków, które zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe w odniesieniu do nakładów na działkach nr 981 i nr 1621
  • nieprawidłowe w odniesieniu do nakładów na działce nr 1711.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami według art. 2 pkt 6 tej ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle powołanych przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 tej ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a cyt. ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Traktując grunt jako towar, ustawodawca nie definiuje odrębnie pojęcia gruntu. W związku z czym przyjmuje się, że należy w tym zakresie odwołać się do definicji pojęcia nieruchomość gruntowa, sformułowanej w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U z 2016 r. poz. 380 ze zm.).

Według tego przepisu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zawartego w przytoczonym przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wyrażenia przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie dostawa towarów, akcentuje własność ekonomiczną funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że wyrażenie dostawa towarów w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce (pkt 2).

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, zauważyć należy, że jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zaznaczenia wymaga, że ww. przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie dostawa towarów nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu właściwego zinterpretowania pojęcia przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności.

Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem dostawa towarów nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie dostawa towarów oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w latach 70-tych zostały przekazane Wnioskodawcy działki nr 981, nr 1621 i nr 1711 z przeznaczeniem na wykonywaną przez Wnioskodawcę działalność rolniczo-usługową. Około roku 1975 Wnioskodawca wzniósł na każdej z ww. nieruchomości budynki (odpowiednio dwa na działce nr 981, osiem na działce nr 1621 i cztery na działce 1711).

Władze Gminy w latach 70-tych wyrażały akceptację na budowę ww. budynków.

W 1989 r. Naczelnik Gminy decyzjami ustalił opłaty roczne z tytułu użytkowania tych gruntów, a 25 maja 1992 r. Wojewoda stwierdził nabycie z mocy prawa przez Gminę nieodpłatnie własności ww. nieruchomości. Na podstawie decyzji Wojewody zostały założone księgi wieczyste z wpisem w odniesieniu do działek nr 981 i nr 1621 Gmina mienie komunalne w użytkowaniu Wnioskodawcy, w odniesieniu do działki nr 1711 Gmina mienie komunalne.

W dniu 23 września 2014 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie zgody na zbycie w trybie bezprzetargowym prawa własności do nieruchomości zabudowanych działek nr 981 i nr 1621 na rzecz dotychczasowego dzierżawcy tj. Wnioskodawcy w zamian za poniesione nakłady na budynki wybudowane na działkach nr 981, nr 1621 i nr 1711. Uchwała ta nie zawiera postanowień odnośnie odpłatności dotyczącej powyższego przekazania. Zapisy dotyczące przeniesienia prawa własności do nieruchomości zabudowanych w zamian za poniesione nakłady na wybudowane budynki będą zawarte w akcie notarialnym. Umowa sprzedaży działek nr 981 i nr 1621 będzie zawierała rozliczenie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budynki na działkach nr 981, nr 1621 i nr 1711.

Cena sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 będzie obejmować wartość samych gruntów.

Budynki niemieszkalne wybudowane na gruncie Gminy są w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, który sprawuje władztwo ekonomiczne bowiem dokonał ich budowy z własnych środków. Ww. budynki nigdy nie były w ewidencji środków trwałych Gminy.

W dniu 19 listopada 2013 r. Gmina wydzierżawiła na rzecz Wnioskodawcy działki nr 981 i nr 1621.

Gmina jako wydzierżawiający nie dokona przed zbyciem nieruchomości zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę (jako dzierżawcę) nakładów na budowę przedmiotowych budynków. Rozliczenie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę budynków na działkach nr 981, nr 1621 i nr 1711 nastąpi w dniu zawarcia umowy sprzedaży działek nr 981 i nr 1621.

Przed zbyciem nieruchomości przez Gminę zostanie rozwiązana umowa dzierżawy.

Gmina przed dokonaniem sprzedaży działek nr 981 i nr 1621 nie będzie w żadnym momencie w ekonomicznym posiadaniu budynków posadowionych na tych działkach. Nie dojdzie bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w stosunku do Gminy. Do przedmiotowych budynków to Wnioskodawca sprawuje władztwo ekonomiczne (bowiem Wnioskodawca dokonał ich budowy, budynki znajdują się w jego ewidencji środków trwałych i w jego faktycznym władaniu). Ekonomiczne władanie rzeczą (budynkami) należało do Wnioskodawcy już z chwilą ich wybudowania.

Wobec przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będą poniesione nakłady na budowę budynków, które wzniesione zostały przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca stanął na stanowisku, że nakłady na budowę budynków, które zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek należy w pierwszej kolejności ustalić co jest rzeczywistym przedmiotem transakcji na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług i czy faktycznie dochodzi do dostawy nakładów na rzecz Gminy.

W ocenie Organu nie można w przedmiotowej sprawie przyjąć, że Wnioskodawca dokona zbycia na rzecz Gminy nakładów poczynionych na działkach nr 981 i nr 1621. Przeczy temu brak ekonomicznego władztwa tych nakładów po stronie Gminy.

Tak więc w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do zbycia (dostawy) nakładów przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy. Opis sprawy wskazuje bowiem, że mamy do czynienia wyłącznie ze zbyciem przez Gminę własności gruntów (działek nr 981 i nr 1621) dokonywanym na rzecz Wnioskodawcy.

Zatem nawet jeśli na gruncie prawa cywilnego zbycie własności gruntów przez Gminę spowoduje przeniesienie na nowego właściciela (Wnioskodawcę) także własności posadowionych na nich budynków (jako części składowych gruntu), to bynajmniej nie jest oczywiste, że tym samym dojdzie do dostawy towarów, jakimi są te ww. budynki w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro Wnioskodawca sam wybudował na działkach nr 981 i nr 1621 opisane we wniosku budynki, to nie ma podstaw do przyjęcia, że najpierw Wnioskodawca dokona zbycia nakładów na rzez Gminy a następnie Gmina dokona dostawy przedmiotowych budynków, chociaż przeniesie ich własność przenosząc na Wnioskodawcę prawo własności gruntów, na których te budynki się znajdują. Z punktu widzenia prawa cywilnego, na Wnioskodawcę formalnie przejdzie prawo własności opisanych budynków z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, a jednocześnie biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT nie wystąpi dostawa towarów w postaci tych budynków, gdyż już wcześniej Wnioskodawca dysponował nimi jak właściciel, a Gmina nigdy nie weszła i nie wejdzie w posiadanie nakładów poczynionych przez Wnioskodawcę na budowę tych budynków i nigdy nimi faktycznie nie będzie dysponowała.

Podkreślić przy tym należy, że co do zasady ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności. Tak więc, mimo że dojdzie do przeniesienia własności opisanych budynków posadowionych na działkach nr 981 i nr 1621, nie zaistnieje jednocześnie dostawa towarów, jakimi są te budynki. Zaś wcześniej nie dojdzie do zbycia nakładów przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy.

Jak wcześniej wskazano, z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Podobną regulację w zakresie dostawy zawiera art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz. UE L Nr 145 s. 1 ze zm.) oraz w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.). Dostawa towaru nie odnosi się do zbycia prawa własności zgodnie z procedurami przewidzianymi obowiązującym prawem krajowym, lecz obejmuje wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem. Pogląd ten jest zgodny z celem Szóstej Dyrektywy, która została opracowana między innymi w celu oparcia wspólnego systemu VAT na jednolitej definicji transakcji podlegających opodatkowaniu. Celowi temu mogłaby zagrozić sytuacja, gdyby warunek zaistnienia dostawy towarów różnił się w poszczególnych Państwach Członkowskich, jak to ma miejsce w przypadku warunków rządzących przeniesieniem prawa własności w prawie cywilnym.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że ze strony Wnioskodawcy nie nastąpi dostawa nakładów na rzecz Gminy bowiem Wnioskodawca poniósł wydatki na budowę budynków posadowionych na działkach nr 981 i nr 1621 i są one w ekonomicznym posiadaniu Wnioskodawcy. Gmina nigdy nie nabędzie faktycznego władztwa tych nakładów.

Zatem w przedmiotowej sprawie dojdzie wyłącznie do dostawy gruntu ze strony Gminy na rzecz Wnioskodawcy, natomiast ze strony Wnioskodawcy nie dojdzie do dostawy nakładów na rzecz Gminy gdyż cały czas w ich posiadaniu faktycznym i ekonomicznym będzie wyłącznie Wnioskodawca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nakłady na budowę budynków posadowionych na działkach nr 981 i nr 1621 nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe, jednak nie z tego względu, że zostały one wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, lecz z uwagi na to, że nie będą w ogóle na gruncie ustawy o VAT przedmiotem dostawy.

Ponieważ dla opodatkowania nakładów w postaci budynków nie ma znaczenia fakt, że dane budynki zostały wzniesione przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, to należy stwierdzić, że w odniesieniu do nakładów poczynionych na działce nr 1711 dojdzie do ich przeniesienia na Gminę w wyniku rozliczenia z Wnioskodawcą.

Jak bowiem wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca dokona przeniesienia na Gminę prawa do rozporządzania nakładami na działkę nr 1711 jak właściciel w zamian za dostawę działek nr 981 i nr 1621. Umowa sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 będzie zawierała rozliczenie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budynki na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711. W umowie sprzedaży działki nr 981 i działki nr 1621 zawartej w formie aktu notarialnego obie strony tj. Gmina i Wnioskodawca rozliczą nakłady poniesione na budowę budynków przez Wnioskodawcę, tj. na działce nr 1621, na działce nr 981 oraz na działce nr 1711.

Z tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku rozliczenia to Gmina stanie się właścicielem całości działki nr 1711 (gruntu wraz z nakładami przekazanymi przez Wnioskodawcę). Rozliczenie to będzie miało charakter wzajemny świadczony za odpłatnością co oznacza, że w tym zakresie wpisywać się będzie w definicję czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć bowiem należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Jak wskazano powyżej, przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik świadczyć jako wykonywać coś na czyjąś rzecz, świadczenie zaś, to według niego obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomościach stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu lub użytkownika wieczystego gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. A zatem w sytuacji, gdy dzierżawca wybuduje budynki, tj. poniesie nakłady na majątku, który nie stanowi jego własności, nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu.

W świetle powołanych przepisów należy zwrócić uwagę, że nakłady jakie zostały poniesione przez Wnioskodawcę na majątku Gminy nie będą stanowić towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy (tj. w szczególności rzeczy oraz ich części). Przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę będą poniesione nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym. Planowane nakłady nie stanowią zatem odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują powstaniem po stronie Wnioskodawcy roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi bowiem prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych przez Wnioskodawcę nakładów. Tym samym prawo to nie stanowi towaru w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, w przypadku zbycia nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powołane wcześniej regulacje ustawy o VAT należy zatem przyjąć, że przeniesienie nakładów poniesionych w obcym środku trwałym nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 tej ustawy.

Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Uwzględniając powyższe w powiązaniu z przedstawionym we wniosku opisem sprawy wskazać należy, że w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem (w zamian za grunty działek nr 981 i nr 1621) prawa do nakładów będących własnością Wnioskodawcy, znajdujących się na gruncie Gminy mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, bezpośrednim i ekwiwalentnym.

Z uwagi na powyższe, odpłatna czynność zbycia nakładów, jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przeniesienie przez Wnioskodawcę nakładów na działce 1711 na rzecz Gminy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nakłady na budowę budynków posadowionych na działce nr 1711 nie będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR
Newsletter
Drukuj
Skopiuj link
Zgłoś błąd na stronie