Interpretacja indywidualna z dnia 18.06.2015, sygn. ITPP3/4512-81/15/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Obowiązek opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej w ramach postępowania upadłościowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 27 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniach 25 maja i 11 czerwca 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej w ramach postępowania upadłościowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 25 maja i 11 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej w ramach postępowania upadłościowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem przyszłej sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność budynków posadowionych na tych gruntach (jedna zabudowana działka nr , której użytkownikiem jest Wnioskodawca). Właścicielem działki jest Skarb Państwa. Decyzją wojewody z dnia . 1991 r. ustanowione zostało prawo użytkowania wieczystego na rzecz poprzednich właścicieli działki. Obecny użytkownik nabył to prawo wraz z posadowionymi na nim budynkami w dniu 2008 r. na mocy aktu notarialnego rep. A numer . Sprzedawcami były osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nabycie nie było opodatkowane VAT. Nieruchomości służyły Wnioskodawcy do prowadzonej działalności gospodarczej i były wprowadzone do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność ta nie korzystała ze zwolnienia od VAT. Budynki posadowione na działce nie były przedmiotem żadnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, takich jak sprzedaż, zamiana, wynajem, dzierżawa, leasing, itp. Przeznaczenie budynków nie jest znane Wnioskodawcy, gdyż nie są one użytkowane. Z konstrukcji wynika, że są to budynki mieszkalne z częścią gospodarczą. Ustawa o VAT w art. 43 nie rozróżnia budynków. Budynki nie były modernizowane, ulepszane, itp. od dnia ich nabycia, tj. od 2008 r. do dnia dzisiejszego. Sprzedaż nastąpi w trakcie prowadzonego postępowania upadłościowego. W związku z tą sprzedażą Wnioskodawca nabył usługę rzeczoznawcy, usługę notariusza (co jest oczywiste w tego typu transakcjach), wynagrodzenie syndyka (płatnika VAT) oraz wynagrodzenie biura pośrednika nieruchomości. Nieruchomości zapisane są w księdze wieczystej nr prowadzonej przez Sąd Rejonowy w V Wydział Ksiąg Wieczystych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż w postępowaniu upadłościowym ww. nieruchomości będzie związana z koniecznością naliczenia VAT?
2. Czy w związku z ewentualnym opodatkowaniem VAT tej transakcji sprzedawca syndyk powinien dokonać rejestracji jako podatnik VAT?
3. Czy w związku z ewentualnością opodatkowania VAT przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku ze sprzedażą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. sprzedaż ww. nieruchomości korzysta ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, aczkolwiek przepisy ustawy według niego są na tyle nieprecyzyjne, że powstały wątpliwości w tym zakresie;
2. nie ma takiego obowiązku;
3. bez zarejestrowania takie prawo nie będzie przysługiwało. Jednak gdyby istniał obowiązek zarejestrowania to prawo do odliczenia wystąpiłoby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

()

1. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
2. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści ust. 1 pkt 2 tego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany albo zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem dostawy albo będzie oddany w najem, dzierżawę, leasing, itp. Zarówno bowiem dostawa (nawet zwolniona od podatku), jak też najem, dzierżawa, albo leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że przedmiotem przyszłej sprzedaży dokonywanej w ramach postępowania upadłościowego będzie prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność budynków posadowionych na tych gruntach (jedna zabudowana działka nr 44/22). Właścicielem działki jest Skarb Państwa. W 1991 r. decyzją wojewody ustanowione zostało prawo użytkowania wieczystego na rzecz poprzednich właścicieli działki. Obecny użytkownik nabył to prawo w 2008 r. wraz z posadowionymi na nim budynkami. Sprzedawcami były osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nabycie nie było opodatkowane VAT. Nieruchomości służyły Wnioskodawcy do prowadzonej działalności gospodarczej i były wprowadzone do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność ta nie korzystała ze zwolnienia od VAT. Budynki posadowione na działce nie były przedmiotem żadnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, takich jak sprzedaż, zamiana, wynajem, dzierżawa, leasing, itp. Budynki nie były ulepszane od ich nabycia przez Wnioskodawcę do dnia dzisiejszego.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej w ramach postępowania upadłościowego

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że zbycie budynków posadowionych na nieruchomości, o której mowa we wniosku (działka nr 44/22) nie może korzystać wbrew poglądowi Wnioskodawcy ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z wniosku nie wynika bowiem, aby budynki te były na moment planowanej sprzedaży zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, skoro nie był przedmiotem żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu. Podstawą takiego zwolnienia będzie natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wynika to z faktu, że Wnioskodawcy nie mogło przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych budynków, skoro ich sprzedaż na jego rzecz nie podlegała opodatkowaniu VAT. Ponadto, ww. budynki nie były ulepszane od dnia ich nabycia do dnia dzisiejszego. Przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnienie od podatku dotyczyć będzie także dostawy gruntu związanego z ww. obiektami.

Ponadto zaznacza się, że:

1. chociaż Wnioskodawca prawidłowo uznał, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie zwolniona od podatku jego stanowisko jako całość należało uznać za nieprawidłowe ze względu na podanie (jako równorzędnej) błędnej podstawy prawnej tego zwolnienia, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;
2. powyższa kwalifikacja prawnopodatkowa sprawia, że bezprzedmiotowe staję się rozstrzyganie w zakresie pozostałych kwestii przedstawionych we wniosku, tj. rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy