Interpretacja indywidualna z dnia 09.03.2015, sygn. ITPP2/443-1645b/14/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Obowiązek wykazania WNT zwolnionego od podatku w deklaracji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 2 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wykazywania transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokumentowanych paragonami fiskalnymi w deklaracjach VAT-7 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. braku obowiązku wykazywania transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokumentowanych paragonami fiskalnymi w deklaracjach VAT-7.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, jako importer i dystrybutor artykułów wyposażenia wnętrz, jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada również status podatnika VAT UE. Pracownicy Spółki, podczas delegacji służbowych do państw członkowskich Unii Europejskiej, dokonują w jej imieniu nabycia pojedynczych egzemplarzy towarów na cele związane z jej działalnością. Sprzedawcy towarów (z innych państw członkowskich UE), od których pracownicy Spółki nabywają towary i przywożą do kraju w celu poddania badaniom i analizom, jako dowód sprzedaży wydają dokument, który co do zasady ma postać paragonu fiskalnego. Na dokumencie zawarta jest informacja o danych sprzedawcy, jego numer podatkowy (krajowy numer), czasami także numer, za pomocą którego jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod właściwy dla danego państwa członkowskiego UE. Na podstawie powyższych danych Spółka czerpie informacje o aktualnym numerze podatkowym sprzedawcy dla celów podatkowych nadanym sprzedawcy w państwie członkowskim UE. Ponadto wydawany przez sprzedawców dowód zakupu (paragon fiskalny) zawiera informacje o cenie zakupu brutto oraz o stawce i kwocie podatku od wartości dodanej, co pozwala przyjąć, że sprzedawcy ci są czynnymi podatnikami podatku VAT. Spółka nie zawsze posiada informacje odnośnie tego czy sprzedawcy są zidentyfikowani w państwach członkowskich UE dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawy towarów, o których mowa we wniosku, są w każdym przypadku opodatkowane podatkiem od wartości dodanej przez sprzedawców. Wydany przez sprzedawcę dowód zakupu paragon fiskalny zawiera informacje o kwocie brutto, którą zapłacono przy wydaniu towaru, stawce i kwocie podatku od wartości dodanej. Przedmiotowe towary nabywane i przywożone są w celu:

• porównania ofert i asortymentu konkurencji na rynku,
• analizy i próby składu lub konstrukcji w celu doboru najlepszych materiałów do towarów zamawianych przez Spółkę,
• przeprowadzania badań i testów w celu pozyskania informacji handlowych.

Zakupione towary, poddawane badaniom i analizom lub próbom, zostają w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonania. Przeprowadzone badania analizy i próby nie służą celom promocyjnym lub handlowym, zaś towary po przeprowadzeniu badań, analiz lub prób nie są dopuszczane do dalszego obrotu. Ilości (odpowiednio jeden lub kilka egzemplarzy) nabytych towarów każdorazowo ściśle odpowiadają celowi, do realizacji którego są przywożone.

Lista nabywanych i przywożonych do kraju towarów jest bardzo duża. Są to akcesoria i tkaniny do dekoracji mieszkań i domów, wśród których w szczególności wymienić można:

• poszewki dekoracyjne,
• obrusy, serwetki, bieżniki,

• kubki, talerze, sztućce, kieliszki, szklanki,
• podkładki,
• inne naczynia kuchenne,
• pościele,
• koce, pledy,
• prześcieradła,
• ręczniki,
• dywaniki łazienkowe,
• odświeżacze i zapachy do domu,
• akcesoria łazienkowe takie jak: mydelniczki, szczotki do WC, pojemniki na mydło i inne pojemniki.

Towary będące przedmiotem wniosku, nie stanowią towarów wymienionych w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie towary opisane we wniosku są poddawane badaniom mającym na celu określenie składu i jakości, w celu uzyskania informacji handlowych. Wśród towarów opisanych we wniosku nie ma towarów, które służyłyby tylko i wyłącznie porównaniu ofert i asortymentu konkurencji na rynku. W wyniku przeprowadzonych badań towary te zostają zużyte lub zniszczone poprzez nacięcie, poplamienie, wypranie lub uszkodzenie. Fakt zużycia lub zniszczenia próbek potwierdzany jest każdorazowo w protokole zniszczenia próbek podpisywanym przez osoby przeprowadzające badanie i kierownika odpowiedniego działu Spółki. W treści protokołu znajduje się informacja o zużytym/zniszczonym towarze wraz z podaniem dowodu zakupu tego towaru, informacja o pracowniku Spółki i delegacji służbowej, w trakcie której pracownik go kupił.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zwolnione od podatku od towarów i usług stosownie do przepisu art. 71 ust. 1 w związku z art. 44 pkt 2 ustawy o VAT, należy wykazać w składanej przez Spółkę deklaracji podatkowej VAT-7, stosownie do przepisu art. 99 ust. 1 oraz załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatków od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opisanego w przedstawionym stanie faktycznym i zwolnionego od podatku od towarów i usług stosownie do przepisu art. 71 ust. 1 w związku z art. 44 pkt 2 ustawy o VAT, w składanej deklaracji podatkowej VAT-7.

Stosownie do przepisu art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, co do zasady są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w myśl art. 99 ust. 14 ustawy o VAT, określił w drodze rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatków od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), w szczególności wzór deklaracji podatkowej, o której mowa w ust. 1 art. 99 ustawy o VAT, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jej wypełnienia oraz terminu i miejsca jej składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Zarówno wskazane przepisy, jak i treść załącznika nr 2 do wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Finansów, nie przewidują konieczności wykazania w deklaracji podatkowej VAT-7 wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zwolnionego od podatku. Wymóg taki przewidziany został natomiast wprost w odniesieniu do zwolnionych od podatku: dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju (zob. część C poz. 1 wzoru deklaracji VAT-7). A contrario uznać zatem należy, że gdyby racjonalny ustawodawca przewidywał konieczność wykazania w deklaracji zwolnionego od podatku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przewidziałby odpowiedni zapis w treści wzoru przedmiotowej deklaracji, jak to uczynił w stosunku do przypadków zwolnienia od podatku dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju. Tym samym Spółka nie ma obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opisanego w przedstawionym stanie faktycznym i zwolnionego od podatku od towarów i usług, w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 210, art. 130c i art. 133.

Na podstawie ust. 14 powyższego artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 13, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Z Objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług stanowiących Załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) wynika:

• W poz. 23 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W pozycji tej należy również wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 138 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy (dane te wykazuje ostatni w kolejności podatnik rozliczający się w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej wg procedury uproszczonej) (pkt 9),
• W poz. 24 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną wg obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 13 ustawy (pkt 10).

Zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

zwane dalej informacjami podsumowującymi.

Zgodnie z ust. 8 tego artykułu, informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz przepisy Unii Europejskiej.

W Załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2013 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach zawarto Objaśnienia do informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (VAT-UE). W punkcie 5 objaśnień szczegółowych wskazano, że w części D informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/B), w kolumnie C należy wpisać łączną wartość nabyć dokonanych w okresie, za który składana jest informacja, dla poszczególnych kontrahentów.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że wobec faktu, że nabycie przez pracowników Spółki towarów w innych krajach UE, dokumentowane przez sprzedawców paragonami fiskalnymi, stanowi jak rozstrzygnięto w interpretacji nr ITPP2/443-1645/14/AP wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, Spółka winna wykazywać te transakcje w składanych deklaracjach VAT-7.

Należy bowiem zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie wyłącza obowiązku wykazywania przez podatnika wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT-7 z tej przyczyny, że transakcje te korzystają ze zwolnienia od podatku. W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług na wprost zapisano, że kwota wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazana w poz. 23 będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. Jednocześnie z objaśnień do informacji podsumowującej nie wynika, że nie wykazuje się w niej transakcji zwolnionych od podatku. Zatem skoro w informacji podsumowującej wykazuje się wszystkie dokonane transakcje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (niezależnie czy skutkują one kwotą podatku, czy nie) i wartość ta winna być zgodna z wartością tych transakcji wynikającą z deklaracji VAT-7, należy stwierdzić, że kwoty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zwolnionego na terytorium Polski od podatku, należy wykazywać w deklaracjach VAT-7. Tym samym stanowisko Spółki odnoszące się do tej kwestii należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy