Interpretacja indywidualna z dnia 06.02.2015, sygn. ITPP1/443-1399/14/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy spełnione zostały warunki do skorzystania z ulgi na zakup wszystkich 6 kas?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty z tytułu zakupu kas rejestrujących jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty z tytułu zakupu kas rejestrujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 27 września 2013 r. Głównym celem powstania podmiotu, poza handlem odzieżą i obuwiem w dzierżawionych sklepach, było wybudowanie własnego budynku z przeznaczeniem na działalność handlową.

Spółka obecnie działa w modelu franczyzowym, w którym warunki współpracy są negocjowane indywidualnie, ale Spółka musi ściśle stosować się do sztywnych zapisów umowy handlowej. Jako partner pod szyldem B prowadzi działalność licencyjną w małej miejscowości w województwie X. Drugim miejscem prowadzenia działalności jest działalność handlowa prowadzona w wynajmowanym lokalu w dużym centrum handlowym. Zgodnie z powyższym, głównym odbiorcą towarów jest odbiorca indywidualny.

W dniu 30 maja 2014 r. Spółka zgłosiła w urzędzie skarbowym, że zamierza z dniem 1 lipca 2014 r. rozpocząć ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas fiskalnych. Spółka zaplanowała zakup i instalację siedmiu stanowisk kasowych, które zamierzała fiskalizować zgodnie z przepisami ustawy oraz warunkami umowy z B w następujących terminach:

• 1 lipca 2014 r. jedno stanowisko kasowe w Centrum Handlowym w G oraz jedno stanowisko kasowe w sklepie B (dwa stanowiska kasowe),
• 1 sierpnia 2014 r. dwa stanowiska kasowe w sklepie B,
• 1 września 2014 r. dwa stanowiska kasowe w sklepie B,
• 1 października 2014 r. jedno stanowisko kasowe w Centrum Handlowym w G .

Pierwsze stanowisko kasowe zostało zafiskalizowane w sklepie w G w dniu 1 lipca 2014 r. natomiast drugie stanowisko Spółka zamierzała zainstalować również w dniu 1 lipca w nowo wybudowanym sklepie B, ale ze względu na opóźnienia wykonawcy oraz B nie była w stanie tego zadania wykonać.

Drugie stanowisko kasowe oraz cztery następne (łącznie 5 stanowisk kasowych) zafiskalizowano 7 lipca 2014 r. czego potwierdzeniem było wysłanie do urzędu w dniu 14 lipca 2014 r. zawiadomienia o instalacji kas.

Spółka otworzyła nowy sklep B i rozpoczęła ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas fiskalnych w dniu 15 lipca 2014 r. czyli w dniu faktycznego rozpoczęcia sprzedaży. Nie mogła tego uczynić z dniem 1 lipca ponieważ nie było to od niej zależne sklep nie funkcjonował.

Spółka posiada faktury na zakup wszystkich kas. Zakup 5 stanowisk kasowych przeznaczonych do sklepu B został dokonany od firmy J S.A. ponieważ stanowiska kasowe musiały spełniać wymogi dyktowane przez B, a płatność za nie przewidywana jest w 36 ratach potrącanych z prowizji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spełnione zostały warunki do skorzystania z ulgi na zakup wszystkich 6 kas?

Zdaniem Spółki zostały spełnione wszystkie warunki do skorzystania z ulgi na zakup wszystkich sześciu kas. Zgodnie z artykułem 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ponieważ zakup kas często wiąże się z poniesieniem znacznych wydatków, ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje dla podatników odzyskanie części kwot wydatkowanych na ich zakup.

Podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązującym terminie mogą odliczyć od tego samego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% ceny zakupu (bez podatku VAT) nie więcej niż 700 zł.

Aby skorzystać z ulgi na zakup kasy, podatnik musi spełnić wszystkie warunki określone w rozporządzeniu w sprawie odliczeń, czyli:

• złożyć w urzędzie skarbowym przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania pisemne zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu ich używania,
• rozpocząć: ewidencjonowanie nie później niż w obowiązującym terminie, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że spełniają one funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą opowiadać,
• muszą posiadać dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania pisemne zgłoszenie o liczbie i miejscu ich używania, rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach.

Pięć kas w sklepie B zostało co prawda zafiskalizowanych w dniu 7 lipca 2014 r. i sprzedaż była na nich ewidencjonowana dopiero 15 lipca 2014 r. tj. od dnia otwarcia tego punktu. Spółka nie mogła rozpocząć ewidencji przy użyciu kas fiskalnych z dniem 7 lipca 2014 r. z przyczyn nie leżących po jej stronie (sklep nie funkcjonuje/nie dokonuje sprzedaży), jednakże na moment powstania obowiązku była gotowa i rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu na rzecz osób fizycznych przy użyciu kas fiskalnych tj. od momentu otwarcia sklepu oraz w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji dokonano ich zgłoszenia do Urzędu Skarbowego.

Zatem zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące odliczenie od podatku należnego kwot wydatkowanych na zakup wszystkich 6 kas fiskalnych.

Różny tylko będzie termin skorzystania z odliczenia ulgi. W przypadku pierwszej kasy zainstalowanej w G Spółka posiada dowód zapłaty za kasę i w jej przypadku odliczenia można dokonać w każdej chwili natomiast w przypadku zakupu kas do sklepu B sfinansowanego zakupem na raty, odliczenie będzie możliwe po spłaceniu ostatniej raty ponieważ wcześniej podatnik nie otrzyma od sprzedawcy dowodu zapłaty całej kwoty należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak stanowi art. 111 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 111 ust. 6a).

Na podstawie art. 111 ust. 7 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot;
2. określi przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z ich odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących, przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas oraz konieczność zapewnienia kontroli realizacji nałożonego na podatników obowiązku zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem (zwrotem) tych kwot;
3. może określić inny, niż wymieniony w ust. 4, limit odliczeń dla kas o zastosowaniu specjalnym, które programowo, funkcjonalnie i konstrukcyjnie są zintegrowane z innymi urządzeniami, mając na uwadze koszty związane z ich nabyciem.

Kwestie rozliczenia wydatków poniesionych w związku z nabyciem urządzeń fiskalnych, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 163).

Jak wynika z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej odliczeniem, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

1. złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania,
2. rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać,
3. posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, odliczenie może być dokonane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1. wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2. stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
3. możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4. konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5. konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
6. konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
7. konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.

W obecnym stanie prawnym kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Na podstawie § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do rozpoczęcia ewidencjonowania w terminach określonych w § 5 przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, zgłoszonych przez podatnika do urzędu skarbowego, zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania, wynikająca ze zgłoszenia, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy.

Rozpoczęcie ewidencjonowania na zasadach określonych w ust. 1 przedłuża odpowiednio okres zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach (§ 6 ust. 2).

Zgodnie z § 7 ww. rozporządzenia, przepisu § 6 nie stosuje się do obrotu wynikającego z czynności, o których mowa w § 4.

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 30 maja 2014 r. Spółka zgłosiła w urzędzie skarbowym, że zamierza z dniem 1 lipca 2014 r. rozpocząć ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas fiskalnych. Spółka zaplanowała zakup i instalację siedmiu stanowisk kasowych, które zamierzała fiskalizować zgodnie z przepisami ustawy oraz warunkami umowy z B w następujących terminach:

• 1 lipca 2014 r. jedno stanowisko kasowe w Centrum Handlowym w G oraz jedno stanowisko kasowe w sklepie B (dwa stanowiska kasowe),
• 1 sierpnia 2014 r. dwa stanowiska kasowe w sklepie B,
• 1 września 2014 r. dwa stanowiska kasowe w sklepie B,
• 1 października 2014 r. jedno stanowisko kasowe w Centrum Handlowym w G .

Pierwsze stanowisko kasowe zostało zafiskalizowane w sklepie w G w dniu 1 lipca 2014 r. natomiast drugie stanowisko (w nowo wybudowanym sklepie B), ze względu na opóźnienia wykonawcy oraz B, zafiskalizowano łącznie z czterema następnymi stanowiskami w dniu 7 lipca 2014 r., czego potwierdzeniem było wysłanie do urzędu w dniu 14 lipca 2014 r. zawiadomienia o instalacji kas.

Spółka otworzyła nowy sklep B i rozpoczęła ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas fiskalnych w dniu 15 lipca 2014 r. czyli w dniu faktycznego rozpoczęcia sprzedaży. Nie mogła tego uczynić z dniem 1 lipca ponieważ nie było to od niej zależne sklep nie funkcjonował.

Spółka posiada faktury na zakup wszystkich kas.

Z wniosku wynika również, że w przypadku pierwszej kasy zainstalowanej w G Spółka posiada dowód zapłaty, natomiast w przypadku zakupu pięciu kas do sklepu B, płatność przewidywana jest w 36 ratach potrącanych z prowizji, wobec czego dowód zapłaty całej kwoty należności Spółka otrzyma od sprzedawcy po spłaceniu ostatniej raty.

Powyższe wskazuje, że na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. 1 lipca 2014 r., Spółka zaplanowała ufiskalnienie dwóch (z siedmiu) stanowisk kasowych w dwóch różnych punktach sprzedaży w Centrum Handlowym i nowootwieranym sklepie B. Po dwie kolejne kasy Spółka planowala ufiskalnić w sklepie B w kolejnych miesiącach, tj. od 1 sierpnia i 1 września 2014 r.

Pierwsza kasa została ufiskalniona zgodnie ze złożonym w urzędzie skarbowym oświadczeniem w dniu 1 lipca 2014 r. natomiast druga kasa, łącznie z czterema kolejnymi, została ufiskalniona w dniu 7 lipca 2014 r. a ewidencja sprzedaży przy ich zastosowaniu została rozpoczęta w dniu 15 lipca 2014 r. tj. w dniu faktycznego otwarcia sklepu B.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii prawa do odliczenia ulgi z tytułu zakupu sześciu ufiskalnionych kas rejestrujących.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że o ile dzień 1 lipca 2014 r. był faktycznie dniem, w którym Spółka była zobowiązana do rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to w przedstawionych okolicznościach sprawy należy przyjąć, że rozpoczynając ewidencjonowanie sprzedaży od tego dnia przy zastosowaniu pierwszej kasy rejestrującej w funkcjonującym punkcie w Centrum Handlowym oraz ufiskalniając kolejnych pięć kas w dniu 7 lipca 2014 r. i rozpoczynając przy ich zastosowaniu ewidencję sprzedaży w dniu 15 lipca 2014 r. w sklepie B, który faktycznie został otwarty i zaczął funkcjonować w tym dniu Spółka nie naruszyła obowiązujących przepisów prawa.

Wobec powyższego stosownie do zapisu art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka może odliczyć od podatku należnego kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania.

Przy czym należy wskazać, że w odniesieniu do pierwszej z ufiskalnionych kas, co do której Spółka posiada dowód zapłaty całej należności z tytułu jej zakupu, prawo do odliczenia może być zrealizowane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących.

Natomiast w odniesieniu do kolejnych pięciu kas rejestrujących, za które zapłata następować będzie w 36 ratach, prawo do odliczenia Spółka będzie mogła zrealizować po dokonaniu spłaty całej należności za zakup każdej z kas i otrzymaniu od sprzedawcy dowodu zapłaty tej należności.

Jak bowiem wynika z zapisu § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, posiadanie dowodu zapłaty całej należności z tytułu zakupu kasy rejestrującej jest jednym z warunków uprawniających do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki uznano za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że w niniejszej interpretacji nie oceniono kwestii prawidłowego ustalenia terminu obowiązku rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej przez Spółkę, ponieważ kwestia ta nie była to przedmiotem zapytania i nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy