brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - Interpretacja - IBPP3/4512-416/16-1/JP

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20.09.2016, sygn. IBPP3/4512-416/16-1/JP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W oparciu o ustawę o Narodowym Planie Rozwoju z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz.U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206 ze zm.) oraz ustawę o zasadach prowadzenia polityki rozwoju z dnia 6 grudnia 2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 227, poz. 1658 ze zm.), a także obwieszczenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 31 lipca 2008 r. w sprawie listy projektów indywidualnych dla Programu Operacyjnego Rozwoju Polski Wschodniej na lata 2007-2013 (MP Nr 62, poz. 547), Gmina S realizowała w latach 2009-2011 projekt pn. , dofinansowany z PO Rozwój Polski Wschodniej 2007-2013 Priorytet I; Nowoczesna gospodarka, Działanie 1.3. Wspieranie innowacji. Przedmiotem projektu było wyposażenie obiektów tworzonego wówczas Inkubatora Technologicznego w maszyny i urządzenia oraz infrastrukturę badawczą przeznaczoną dla początkujących przedsiębiorców. Wsparcie przedsiębiorców w postaci utworzenia Inkubatora Technologicznego było jednym z zadań Gminy S w przyjętej Uchwałą Rady Miejskiej w S z dnia 31 marca 2008 r. Strategii Rozwoju Miasta S na lata 2007-2013.

Nabyty majątek w ramach zrealizowanego projektu pozostaje co do zasady własnością Gminy. Jednocześnie zasady zrealizowanego projektu uniemożliwiają Gminie czerpania korzyści majątkowych z nabytego w wyniku projektu majątku. W związku z czym został on bezpłatnie użyczony przekazany w zarząd na podstawie umowy wybranej w przetargu nieograniczonym jednostce zarządzającej (nazwaną przez Gminę Operatorem). Ze względu na to, że jest to odrębny podmiot, Gmina nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Kwestia braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji inwestycji pn. była już w 2009 r. przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, skierowanego przez Gminę do Ministra Finansów. W odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w piśmie z dnia 17 lipca 2009 r., znak IBPP4/443-566/09/EJ, uznał, że cyt. Przekazanie do bezpłatnego użytkowania majątku Wnioskodawcy nabytego w ramach projektu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, że nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne przekazanie wyposażenia obiektów tworzonego Inkubatora Technologicznego do użytkowania będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie zadań publicznych). Wobec powyższego, biorąc pod uwagę fakt, iż nabywane towary związane z realizacją ww. przedsięwzięcia nie będę służyły czynnościom opodatkowanym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów nabywanych w ramach realizowania przedmiotowego projektu.

Trwałość przedmiotowego projektu pn. , zgodnie z umową o dofinansowanie zakończy się w listopadzie bieżącego roku tj. po upływie 5 lat od daty rozliczenia wniosku o płatność końcową projektu.

Jednakże powstały i wyposażony w ramach projektu Inkubator Technologiczny wspierający początkujących przedsiębiorców będzie musiał prowadzić swoją działalność przez okres co najmniej 20 lat, licząc od dnia zakończenia realizacji projektu (tj. jeszcze 15 lat), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 27 kwietnia 2009 r. w sprawie udzielenia przez Polska Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na rozwój ośrodków innowacyjnych w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej, uchylony następnie przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 16 grudnia 2014 r. w sprawie udzielenia przez Poiska Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na rozwój ośrodków innowacyjnych w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej 2007-2013, a w szczególności w odniesieniu do § 4 rozporządzenia.

W związku z powyższym oraz w związku z tym, że obecny Operator zarządzający powstałą infrastrukturą (majątkiem) w ramach projektu, boryka się z dużymi trudnościami finansowymi, a umowa z nim zawarta może ulec rozwiązaniu z końcem roku lub zakończy się zgodniej z jej treścią w dniu 5 czerwca 2017 r., Gmina zamierza przekazać nieodpłatnie w używanie ww. majątek nowemu Operatorowi tj. Miejskiemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o., której Gmina jest jedynym udziałowcem. Majątek ten nadal pozostanie własnością Gminy, a nowy Operator będzie jedynie nim zarządzał oraz dbał o sprawność urządzeń. Przekazanie bez przetargowe umożliwi nowelizacja ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.), która nadaje możliwość udzielania zamówienia w trybie in-house.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. , w sytuacji, gdy umowa zostanie rozwiązana z końcem roku lub zakończy się zgodnie z jej treścią w dniu 5 czerwca 2017 r. z obecnym Operatorem, tj. Inkubatorem Technologicznym Sp. z o.o., a wytworzony majątek w ramach projektu zostanie przekazany w nieodpłatne używanie nowemu operatorowi, tzn. Miejskiemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ww. sytuacji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z unormowań zawartych w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710) wynika, że za podatnika VAT będzie uznawany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Zrealizowany przez Gminę w latach 2009-2011 projekt pn. był jednym z zadań Gminy w przyjętej w 2008 r. Strategii Rozwoju Miasta S na lata 2007-2013. Realizacja tego projektu nie służyła celom komercyjnym, a infrastruktura powstała w wyniku jego realizacji nie była wykorzystywana przez Gminę do celów zarobkowych.

W sytuacji, która jest przedmiotem wniosku Gmina nadal nie będzie wykorzystywała ww. majątku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054). Zakup maszyn i urządzeń oraz infrastruktury badawczej w ramach ww. projektu był realizacją zadania własnego Gminy (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Dz.U. z 2015 r., poz. 1515), a przekazanie powstałej infrastruktury innemu podmiotowi nie jest prowadzone w celu osiągnięcia zysku. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie infrastrukturę Gmina nie działa w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podmiotowi działającemu w charakterze podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy podkreślić, że gmina w świetle art. 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy, Gmina realizowała w latach 2009-2011 projekt pn. . Przedmiotem projektu było wyposażenie obiektów tworzonego wówczas Inkubatora Technologicznego w maszyny i urządzenia oraz infrastrukturę badawczą przeznaczoną dla początkujących przedsiębiorców. Zasady zrealizowanego projektu uniemożliwiają Gminie czerpania korzyści majątkowych z nabytego w wyniku projektu majątku. Majątek został bezpłatnie użyczony przekazany w zarząd na podstawie umowy wybranej w przetargu nieograniczonym jednostce zarządzającej (nazwaną przez Gminę Operatorem). Ze względu na to, że jest to odrębny podmiot, Gmina nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Gmina zamierza przekazać nieodpłatnie w używanie ww. majątek nowemu Operatorowi tj. Miejskiemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o., której Gmina jest jedynym udziałowcem. Majątek ten nadal pozostanie własnością Gminy, a nowy Operator będzie jedynie nim zarządzał oraz dbał o sprawność urządzeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy w związku z przekazaniem majątku w nieodpłatne używanie nowemu operatorowi (spółce z o.o.) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Powyższe tezy potwierdzają również postanowienia pkt 89 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie wystąpił, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca majątek powstały w wyniku realizacji projektu został po zakończeniu umowy przekazany Operatorowi w bezpłatne użytkowanie. Ewentualne przychody opodatkowane podatkiem VAT z tytułu użytkowania majątku mógł uzyskiwać Operator, będący odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem.

Wyjaśnić należy, że w przedstawionych okolicznościach sprawy bez znaczenia jest fakt zmiany operatora zarządzającego mieniem powstałym w wyniku realizacji projektu.

Skoro majątek powstały w wyniku realizacji projektu nie był wykorzystywany przez Gminę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy został przekazany w zarząd pierwotnemu operatorowi bezpłatnie oznacza to, że już od momentu rozpoczęcia inwestycji, Gmina wyłączyła ten majątek całkowicie z systemu podatku od towarów i usług. W konsekwencji, dokonując zakupów towarów i usług związanych z tą inwestycją, nie spełniła przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy, a tym samym nie nabyła prawa do odliczenia podatku naliczonego. Gmina w momencie nabycia towarów i usług nie działała w charakterze podatnika.

Zatem sama zmiana operatora, z pierwotnie wybranego na Miejski Zakład Komunalny Sp. z o.o. (któremu majątek zostanie przekazany w używanie nieodpłatnie), nie ma wpływu na ewentualne prawo do obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych w związku z realizacją projektu.

Zatem w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. , w sytuacji, gdy umowa zawarta z obecnym operatorem zostanie rozwiązana lub zakończy się zgodnie z jej treścią, a wytworzony majątek zostanie przekazany w nieodpłatne używanie nowemu operatorowi tzn. Miejskiemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach