Interpretacja indywidualna z dnia 24.10.2012, sygn. IPPP2/443-926/12-2/DG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat interpretacji
W zakresie uznania sprzedaży Nieruchomości jako składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania właściwą stawką oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19.09.2012r. (data wpływu 20.09.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży Nieruchomości jako składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania właściwą stawką oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20.09.2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży Nieruchomości jako składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania transakcji ich dostawy stawką właściwą oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca zamierza nabyć prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w W. przy ul. P. oraz własności posadowionego na nim budynku biurowego o nazwie P., wraz budowlami oraz niezbędnymi urządzeniami, instalacjami, systemami i wyposażeniem (Nieruchomość) Nieruchomość stanowi główny składnik majątku obecnego właściciela Nieruchomości (Sprzedający), wykorzystywany dla celów świadczenia opodatkowanych podatkiem VAT usług najmu.
Na podstawie przepisu art. 678 par. 1 Kodeksu cywilnego, wskutek nabycia Nieruchomości Wnioskodawca wstąpi w miejsce Sprzedającego w stosunki najmu dotyczące powierzchni budynku będącym częścią składową Nieruchomości.
W ramach transakcji dojdzie także do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy związanych z Nieruchomością m.in.: praw z zabezpieczeń dostarczonych przez najemców, praw z gwarancji jakości i rękojmi dotyczących robót budowlanych i praw z zabezpieczeń dotyczących takich robót, praw autorskich do projektów sporządzonych na podstawie umów z architektami, prawnej i technicznej dokumentacji dotyczącej Nieruchomości.
W ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Wnioskodawcę m.in.:
- umowa z zarządcą Nieruchomości,
- umowy z dostawcami mediów do Nieruchomości i dotyczące obsługi Nieruchomości,
- umowy dotyczące bieżącej obsługi Sprzedającego (np. umowa o usługi księgowe),
- należności Sprzedającego - wymagalnych oraz tych, na które wystawiono faktury - w tym wynikających z umów najmu,
- zobowiązanie kredytowe Sprzedającego względem banku oraz zobowiązania z tytułu pożyczek udzielonych Sprzedającemu,
- zobowiązania wobec dostawców mediów do Nieruchomości,
- środki pieniężne na rachunkach bankowych lub w kasie (poza zabezpieczeniami, o których była mowa powyżej),
- księgi oraz umowa najmu siedziby Sprzedającego.
Możliwe jest, iż po transakcji dojdzie pomiędzy Sprzedającym i Wnioskodawcą oraz najemcami do rozliczenia zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, które w ciągu danego roku najemcy wpłacali Sprzedawcy.
Możliwa jest także sytuacja, iż Wnioskodawca zaciągnie kredyt i/lub pożyczkę od podmiotów, które finansowały Sprzedającego i z tego kredytu/pożyczki zostanie spłacona cena sprzedaży nieruchomości.
Sprzedaż nie będzie wiązała się także z przejściem pracowników Sprzedającego w ramach tzw. przejścia zakładu pracy (art. 231 Kodeksu pracy) z uwagi na fakt, że Sprzedający nie zatrudnia pracowników.
Sprzedający, poza działalnością polegającą na wynajmie powierzchni w przedmiotowej nieruchomości, co do zasady, nie prowadzi innej działalności operacyjnej. Poza Nieruchomością Sprzedający nie posiada innych znaczących aktywów.
Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Sprzedawcy na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze; nie stanowi ona także oddziału Sprzedającego wyodrębnionego w KRS.
Sposób nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego.
Spółka T. Sp. z o.o. zakupiła prawo użytkowania wieczystego gruntu wchodzące w skład Nieruchomości w 2002 r. T. Sp. z o.o. wybudowała na gruncie w użytkowaniu wieczystym budynek i budowie wchodzące w skład sprzedawanej obecnie Nieruchomości. Pozwolenie na użytkowanie budynku zostało wydane 22 grudnia 2008 r. Spółce T. Sp. z o.o. przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z wybudowaniem budynku i budowli wchodzących skład Nieruchomości.
W 2007 r. Sprzedający nabył udziały w spółce T. Sp. z o.o. W 2007 r. nastąpiło także połączenie Sprzedającego i T. Sp. z o.o., w wyniku którego Sprzedający przejął T. Sp. z o.o.
Po wybudowaniu budynku przez T. Sp. z o.o., był on w pełni wynajmowany najemcom (najpierw przez T. Sp. z o.o., a następnie przez Sprzedającego), przy czym, pomiędzy dniem wydania budynku do użytkowania ostatnim najemcom na podstawie umów najmu a dniem sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Usługi najmu powierzchni świadczone przez T. Sp. z o.o. i Sprzedającego podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.
W okresie po wybudowaniu budynku i budowli wchodzących w skład Nieruchomości, T. Sp. z o.o. ani Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie sprzedawanej Nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% jej wartości początkowej.
W rezultacie, w przypadku Nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Co więcej, od pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży Nieruchomości przez Sprzedającego do Wnioskodawcy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Oznacza to, że sprzedaż Nieruchomości przez Sprzedającego będzie zasadniczo zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Sprzedający i Wnioskodawca zamierzają jednak skorzystać z opcji wyboru opodatkowania dostawy Nieruchomości podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.
Na dzień dokonania dostawy Nieruchomości, Wnioskodawca i Sprzedający będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT i przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT sprzedaży Nieruchomości. Oświadczenie to będzie zawierać wszystkie elementy, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.
Wskazać należy, że w odniesieniu do budowli wchodzących w skład Nieruchomości mogło nie dojść w przeszłości do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (dotyczy to budowli, które nie były przedmiotem najmu). W stosunku do tych budowli do pierwszego zasiedlenia dojdzie w momencie sprzedaży Nieruchomości do Wnioskodawcy, a zatem w tym zakresie transakcja sprzedaży będzie podlegała obowiązkowemu opodatkowaniu VAT według stawki 23%.
Wnioskodawca będzie używać Nieruchomość w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług opodatkowanych VAT). W przyszłości Nieruchomość może także zostać zbyta przez Wnioskodawcę w ramach dostawy opodatkowanej VAT.
Wnioskodawca wskazał, iż w zakresie pytań nr 1, 2 z analogicznym wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wystąpił również Sprzedający.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy:
- Przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
- Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, Sprzedający i Wnioskodawca będą uprawnieni do wyboru opcji opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży Nieruchomości.
- Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem aktywów od Sprzedającego i wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającego w zakresie, w jakim nabyte aktywa będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad. 1
Wnioskodawca zajmuje stanowisko, iż dla celów VAT przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054).
Brak możliwości klasyfikacji przedmiotu transakcji jako przedsiębiorstwa Sprzedającego.
Przenosząc rozważania dotyczące klasyfikacji planowanej transakcji na grunt przepisów ustawy o VAT, należy zauważyć, że ustawa o VAT nie definiuje wprost pojęcia przedsiębiorstwa (tak jak ustawa o PDOP). Zgodnie jednak z poglądami prezentowanymi przez przedstawicieli doktryny, należy się w tym zakresie odwoływać do definicji przedsiębiorstwa w Kodeksie cywilnym. Sędzia NSA Janusz Zubrzycki w Leksykonie VAT 2010
Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W świetle powołanej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Ważne jest zatem, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w ten sposób, aby przekazany zespół składników majątkowych mógł posłużył kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że, aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.
Tymczasem, w przypadku planowanej transakcji nie można mówić o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem nabycia będzie jedynie Nieruchomość wraz z umowami najmu i zabezpieczeniami oraz wyżej wymienionymi prawami i obowiązkami, które ściśle wiążą się z Nieruchomością, takie jak np.: gwarancje i inne zabezpieczenia budowlane, dokumentacja związana z Nieruchomością. Elementy te są oczywistym uzupełnieniem Nieruchomości, nie prowadzącym jednak do wykreowania zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Wynika to choćby z faktu, że szereg elementów istotnych z punktu widzenia działalności gospodarczej prowadzonej przez Sprzedającego zostanie wyłączonych z transakcji sprzedaży Nieruchomości. Dotyczy to m.in.:
- umowy z zarządcą Nieruchomości,
- umów z dostawcami mediów i dotyczących obsługi Nieruchomości,
- umów dotyczących bieżącej działalności Wnioskodawcy (np. umowa o usługi księgowe),
- należności - wymagalnych oraz tych, na które wystawiono faktury - w tym wynikających; umów najmu,
- zobowiązania kredytowego Sprzedającego względem banku,
- zobowiązań wobec dostawców mediów do Nieruchomości,
- środków pieniężnych, ksiąg oraz umowy najmu siedziby Sprzedającego.
Sprzedaż nie będzie wiązała się także z przejściem pracowników Sprzedającego w ramach tzw. przejścia zakładu pracy (art. 231 Kodeksu pracy).
Nie można zatem uznać, iż Nieruchomość może samodzielnie realizować jakiekolwiek zadania gospodarcze Innymi słowy, Wnioskodawca nie może tylko i wyłącznie w oparciu o Nieruchomość prowadzić działalności gospodarczej.
W świetle powyższego, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, część składników majątkowych wskazanych jako niezbędne z punktu widzenia definicji przedsiębiorstwa nie zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę. Ponadto, nie jest możliwe zidentyfikowanie zorganizowanego zbioru składników materialnych i niematerialnych służących prowadzonej działalności, ponieważ przedmiotem transakcji będzie tylko Nieruchomość, której bez dodatkowych elementów niezbędnych dla prowadzenia działalności gospodarczej (np. umów z dostawcami mediów, umowy z zarządcą nieruchomości) nie sposób nadać przymiotu zorganizowania. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa.
Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe. Zostało ono potwierdzone m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-284/12-3/RR), czy interpretacji tego organu z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-850/11-2/PR).
Konkluzji tej nie zmienia fakt, że z mocy prawa na Wnioskodawcę przejdą prawa i obowiązki z umów najmu, w tym zabezpieczenia. Przejście praw i obowiązków z umów najmu nie będzie bowiem elementem sprzedaży - jest jedynie określonym przepisami Kodeksu cywilnego skutkiem zbycia rzeczy będącej przedmiotem najmu.
Brak możliwości klasyfikacji Aktywów Sprzedającego jako zorganizowanej części przedsiębiorstw Sprzedającego.
Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Ministerstwa Finansów, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu powyższej definicji, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:
- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
- zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko takie jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe, sądy administracyjne oraz przedstawicieli doktryny prawa podatkowego i w praktyce nie rodzi żadnych wątpliwości.
Należy zauważyć, iż zgodnie z interpretacjami organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział oraz, że takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-284/12-3/RR).
Wyodrębnienie finansowe z kolei oznacza sytuację, w której sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służyły w strukturze przedsiębiorstwa. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, następujące okoliczności jednoznacznie wskazują, że przedmiot planowanej umowy sprzedaży nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego:
- na przedmiot transakcji składa się jedynie Nieruchomość,
- Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Sprzedawcy na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze; nie stanowi ona także oddziału Sprzedającego wyodrębnionego w KRS,
- nabywane aktywa są tylko sumą poszczególnych środków trwałych, niebędących zorganizowanym zespołem składników powiązanych organizacyjnie,
- w ramach sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia na Wnioskodawcę praw z kluczowych umów (w tym umów z dostawcami mediów i dotyczących obsługi Nieruchomości),
- nabywane aktywa nie są w stanie samodzielnie funkcjonować, gdyż nie posiadają bowiem potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy; Wnioskodawca nie może tylko i wyłącznie w oparciu o te składniki prowadzić działalności gospodarczej,
- Wnioskodawca nie przejmie w ramach transakcji pracowników ani zobowiązań Sprzedającego, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nabywane aktywa nie są wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, przedmiot transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Konkluzji tych nie zmienia fakt, że nabywane aktywa stanowią główne składniki majątku Sprzedającego. W tym kontekście warto powołać się na wyrok NSA z dnia 5 października 2005r. (sygn. I SA/Gd 1959/94), zgodnie z którym: Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Stanowisko zajęte przez NSA w powyższym wyroku jest kontynuowane przez sądy administracyjne (m.in. wyrok WSA w Warszawie z 7 listopada 2011 r. (sygn. III SA/Wa 1438/11), czy wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r. (sygn. I SA/Wr 355/08). Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 marca 2011 r. (sygn. ILPP2/443-21/11-4/EN).
Podsumowując, przedmiotem planowanej umowy sprzedaży dla celów ustawy o VAT będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ad. 2
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż - zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT - Sprzedający i Wnioskodawca będą uprawnieni do wyboru opcji opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży Nieruchomości.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:
- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
- wybudowaniu lub
- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, możliwa jest rezygnacja ze zwolnienia od podatku, którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
- są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w oparciu o przekazane Wnioskodawcy informacje, w 2007 r. Sprzedający nabył udziały w spółce T. Sp. z o.o., która to spółka była właścicielem Nieruchomości. W 2007 r. nastąpiło także połączenie Sprzedającego i T. Sp. z o.o., w wyniku którego Sprzedający przejął T. Sp. z o.o.
Po wybudowaniu budynku przez T. Sp. z o.o., był on w pełni wynajmowany najemcom (najpierw przez T. Sp. z o.o., a następnie przez Sprzedającego), przy czym, pomiędzy dniem wydania budynku do użytkowania ostatnim najemcom na podstawie umów najmu a dniem sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Usługi najmu powierzchni świadczone przez T.Sp. z o.o. i Sprzedającego podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.
W okresie po wybudowaniu budynku i budowli wchodzących w skład Nieruchomości, T. Sp. z o.o. ani Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie sprzedawanej Nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% jej wartości początkowej.
W rezultacie, w przypadku Nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT. Co więcej, od pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży Nieruchomości przez Sprzedającego do Wnioskodawcy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
W świetle powyższych przepisów oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, lecz Sprzedający i Wnioskodawca będą uprawnieni do skorzystania z opcji opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.
Z kolei, w odniesieniu do budowli wchodzących w skład Nieruchomości, które nie były w przeszłości przedmiotem najmu, do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT dojdzie w momencie sprzedaży Nieruchomości do Wnioskodawcy, a zatem w tym zakresie transakcja sprzedaży będzie podlegała obowiązkowemu opodatkowaniu VAT według stawki 23%.
Ad. 3
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca będzie używał nabytą Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (wynajem powierzchni). Nie zachodzi także żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury dokumentującej zakup Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast zgodnie z ust. 11 tego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę VAT dokumentującą ten zakup lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz odpowiedzialności podatkowej osób trzecich zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 972 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie