odliczenie podatku naliczonego przy zastosowaniu struktury sprzedaży - Interpretacja - IBPP3/443-417/13/ASz

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27.06.2013, sygn. IBPP3/443-417/13/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

odliczenie podatku naliczonego przy zastosowaniu struktury sprzedaży

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013r. (data wpływu 2 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu struktury sprzedaży jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu struktury sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Biuro Gospodarki Mieniem (Wnioskodawca) jest jednostką organizacyjną Gminy Miasto R, działającą w formie jednostki budżetowej i czynnym płatnikiem podatku VAT, swoje wydatki pokrywa ze środków przekazywanych z budżetu Gminy a dochody odprowadza na jej rachunek. Statutowym zadaniem Wnioskodawcy jest prowadzenie między innymi spraw w zakresie wynikającym z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości oraz ustawy z dnia 27 marca 2003r o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Są to zadnia związane z gospodarowaniem nieruchomościami wchodzącymi w skład zasobu nieruchomości Gminy Miasto R oraz nieruchomościami Skarbu Państwa, położonymi na terenie Miasta, w stosunku do których Prezydentowi Miasta Rzeszowa przysługuje uprawnienie do jego reprezentacji. Wnioskodawca zgodnie ze statutem przygotowuje i prowadzi w imieniu Prezydenta Miasta R sprawy związane ze sprzedażą, dzierżawą, najmem, oddaniem i przekształceniem prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gminnych i Skarbu Państwa. Zadania te wykonuje się drogą umów cywilnoprawnych oraz decyzji administracyjnych. Specyfika tych zadań powoduje, że Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną VAT, działalność zwolnioną z VAT oraz działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Wnioskodawca wystawia faktury VAT dokumentujące wyżej wymienioną działalność.

W ramach zadań Wnioskodawcy pojawia się wiele kosztów, których nie da się jednoznacznie przypisać do jednego obszaru działalności np: dokumentacja geodezyjno-prawna, wycena i podział nieruchomości, ogłoszenia prasowe, koszty utrzymania Biura.

Łączna sprzedaż (dzierżawa nieruchomości, sprzedaż gruntów i budynków oraz lokali użytkowych i mieszkalnych, wieczyste użytkowanie) za rok 2012 według deklaracji VAT-7 wynosiła 19 503 227 zł, w tym sprzedaż zwolniona 7 224 785 zł a sprzedaż opodatkowana 12 278 442 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może korzystać z możliwości częściowego odliczania VAT naliczonego według tzw. współczynnika struktury sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na to, że w ramach jego działalności pojawia się wiele kosztów, których nie da się jednoznacznie przypisać do jednego skonkretyzowanego obszaru działalności, Wnioskodawca może korzystać z mechanizmu częściowego odliczenia VAT naliczonego przy zastosowaniu współczynnika struktury sprzedaży zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przepis art. 90 ustawy o VAT, ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, w przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy działającą w formie jednostki budżetowej. Zadaniem Wnioskodawcy jest prowadzenie zadań związanych z gospodarowaniem nieruchomościami wchodzącymi w skład zasobu nieruchomości Gminy oraz nieruchomościami Skarbu Państwa, położonymi na terenie Miasta, w stosunku do których Prezydentowi Miasta przysługuje uprawnienie do jego reprezentacji. Wnioskodawca zgodnie ze statutem przygotowuje i prowadzi w imieniu Prezydenta Miasta sprawy związane ze sprzedażą, dzierżawą, najmem, oddaniem i przekształceniem prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gminnych i Skarbu Państwa. Zadania te wykonuje się drogą umów cywilnoprawnych oraz decyzji administracyjnych. Specyfika tych zadań powoduje, że Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną VAT, działalność zwolnioną z VAT oraz działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Wnioskodawca wystawia faktury VAT dokumentujące wyżej wymienioną działalność.

W ramach zadań Wnioskodawcy pojawia się wiele kosztów, których nie da się jednoznacznie przypisać do jednego obszaru działalności np: dokumentacja geodezyjno-prawna, wycena i podział nieruchomości, ogłoszenia prasowe, koszty utrzymania Biura.

Łączna sprzedaż (dzierżawa nieruchomości, sprzedaż gruntów i budynków oraz lokali użytkowych i mieszkalnych, wieczyste użytkowanie) za rok 2012 według deklaracji VAT-7 wynosiła 19 503 227 zł, w tym sprzedaż zwolniona 7 224 785 zł a sprzedaż opodatkowana

12 278 442 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zastosowaniu współczynnika struktury sprzedaży zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

Z przytoczonych powyżej unormowań zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających opodatkowaniu.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, iż przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

W związku z powyższym, wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie, nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że w odniesieniu do wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do jednego obszaru działalności tj. dokumentacji geodezyjno-prawnej, wyceny i podziału nieruchomości, ogłoszeń prasowych, kosztów utrzymania Biura, Wnioskodawca ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż może korzystać z mechanizmu częściowego odliczenia VAT naliczonego przy zastosowaniu współczynnika struktury sprzedaży zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się wyłącznie do sposobu dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z nabyciem towarów i usług, dla których ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje jednoroczną korektę, tj. innych niż takie, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł. Zarówno bowiem przedstawione w opisie stanu faktycznego okoliczności, jak również przedstawione stanowisko wskazują, iż taki zakres był intencją złożonego wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach