Temat interpretacji

Jaką stawkę podatku ma zastosować Wnioskodawca w powyżej opisanych sytuacjach, czy powinien opodatkować sprzedaż i oddanie w użytkowanie wieczyste stawką podstawową w wysokości 23%, czy też zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 17 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży działki zabudowanej nr . oraz czynności oddania w użytkowanie wieczyste zabudowanej nieruchomości gruntowej nr . jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycie i oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Gmina S. zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym na rzecz dzierżawcy działkę nr . o pow. . ha, której jest właścicielem. Działka ta jest zabudowana budynkami usługowymi, wybudowanymi w latach 70-tych. Umowa dzierżawy została zawarta na 25 lat, tj. do dnia . r. Opisana wyżej nieruchomość znajduje się na terenie, który nie posiada aktualnie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzedni wygasł w dniu r.

Gmina zamierza sprzedać również działkę nr . o pow. ., której jest właścicielem. Ww. działka nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzedni wygasł w dniu 31 grudnia 2003 r. Niniejsza działka została aktem notarialnym przekazana osobie fizycznej na własność czasową na okres 50 lat ze zobowiązaniem do rozpoczęcia budowy domu jednorodzinnego i ukończenia jej w przeciągu dwóch lat od daty rozpoczęcia budowy, z zastrzeżeniem powrotu własności na rzecz Państwa po upływie 50 lat, licząc od dnia sporządzenia umowy notarialnej.

Na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, postanowiono, że istniejące w dniu wejścia w życie ww. ustawy prawa własności czasowej, prawa zabudowy, prawa wieloletniej dzierżawy lub użytkowania gruntu jako prawa wieczystego albo zarząd i użytkowanie gruntu ustanowione na rzecz innych jednostek niż państwowe, staną się prawem użytkowania lub prawem wieczystego użytkowania, odpowiadające okresowi trwania dotychczasowego prawa, a więc w odniesieniu do omawianej działki do dnia . r. Z tym dniem wygasło prawo użytkowania wieczystego i działka oraz znajdujące się na niej budynki stanowią własność Gminy S. Na podstawie Uchwały nr .. Rady Miejskiej w S. z dnia .. r. w sprawie wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy na okres 10 lat i wyrażenia zgody na zawarcie wieloletnich umów dzierżawy w odniesieniu do nieruchomości, będących własnością Gminy, została zawarta umowa dzierżawy ze spadkobiercami byłych użytkowników wieczystych. Obecnie Uchwałą nr . Rady Miejskiej w S. . r. w sprawie przyznania pierwszeństwa w oddaniu w użytkowanie wieczyste zabudowanej nieruchomości przyznano pierwszeństwo w oddaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości o nr . o pow. . ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym na rzecz dzierżawcy.

Wnioskodawca wskazał, że zarówno przed sprzedażą nieruchomości, jak i przed oddaniem w użytkowanie wieczyste nieruchomości nr .. nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu do wniosku doprecyzowano przedstawione okoliczności o następujące informacje:

• w odniesieniu do działki nr .. Wnioskodawca wskazał, że umowa dzierżawy

została zawarta na okres 25 lat wraz z budynkami usługowymi, znajdującymi się na niej, dzierżawca dzierżawi całą zabudowaną działkę. Na dzień zawarcia umowy dzierżawy na przedmiotowej działce były posadowione następujące budynki i budowle, tj.: budynek zajezdni o funkcji administracyjno-socjalnej i warsztatowej; budynek warsztatowy; budynek magazynu; budynek magazynowy; budynek stacji paliw; zasiek na złom; zbiornik p/pożarowy; osadnik błota i tłuszczów, myjnia płytowa tłuszczów, utwardzenie placu; ogrodzenie nieruchomości, budowle towarzyszące.

W roku . za zgodą wydzierżawiającego dzierżawca wybudował na dzierżawionej działce halę magazynową, na podstawie zezwolenia na budowę. Dzierżawca wykupi na własność działkę wraz z budynkami usługowymi, stanowiącymi własność Gminy. W związku z tym, przedmiotem sprzedaży określonym w akcie notarialnym będzie cała działka zabudowana budynkami usługowymi. Ceną jest wartość ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym, określającym aktualną wartość rynkową prawa własności działki zabudowanej (grunt i budynki i budowle), wg stanu istniejących budynków i budowli na dzień .. r., tj. datę zawarcia umowy dzierżawy.

• w odniesieniu do działki nr . Wnioskodawca wskazał, że z dniem . r. wygasło prawo użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. Z tym dniem Gmina stała się wyłącznym właścicielem nieruchomości nr wraz z posadowionymi przez osoby fizyczne w latach 60 -tych budynkami: mieszkalnym i gospodarczym. Na podstawie uchwały Rady Miejskiej w S. z dnia r. w sprawie wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy na okres 10 lat i wyrażenia zgody na zawarcie wieloletnich umów dzierżaw w odniesieniu do nieruchomości, będących własnością Gminy, w dniu .. r. została zawarta umowa dzierżawy ze spadkobiercami byłych użytkowników wieczystych, na dzierżawę nieruchomości nr .. zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. Uchwałą Rady Miejskiej w S. z dnia . r. przyznano pierwszeństwo w oddaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej o nr zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, na rzecz dzierżawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku ma zastosować Wnioskodawca w powyżej opisanych sytuacjach, czy powinien opodatkować sprzedaż i oddanie w użytkowanie wieczyste stawką podstawową w wysokości 23%, czy też zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zabudowanej budynkami usługowymi działki nr ..na rzecz długoletniego dzierżawcy oraz oddanie w użytkowanie wieczyste zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym działki nr . na rzecz dzierżawcy, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei przez tereny budowlane, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

za pierwsze zasiedlenie należy uznać moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że w przypadku spełnienia przesłanek do zwolnienia dostawy budynków, budowli lub ich części zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast stosownie do treści art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W przypadku użytkowania wieczystego właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada zatem we władaniu rzecz cudzą. Jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Wykonanie więc tego świadczenia w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste potraktowano jak dostawę towarów.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Gmina jest właścicielem działki zabudowanej budynkami usługowymi posadowionymi w latach 70-tych o nr . o pow. .. ha oraz działki zabudowanej przez dzierżawcę budynkiem mieszkalnym i gospodarczym o . o pow. ha. Obecnie Gmina zamierza sprzedać działkę o nr . dotychczasowemu dzierżawcy (umowa dzierżawy zawarta w r.), natomiast działkę o nr zamierza oddać w użytkowanie wieczyste dotychczasowym dzierżawcom (umowa dzierżawy zawarta w na 10 lat w .. r.

W uzupełnieniu Gmina wskazała, że dzierżawca umową w formie aktu notarialnego wykupi na własność działkę wraz z budynkami usługowymi, stanowiącymi własność Gminy. Przedmiotem sprzedaży nieruchomości o nr .. będzie więc cała działka zabudowana budynkami usługowymi.

Natomiast przedmiotem oddania w użytkowanie wieczyste dotychczasowemu dzierżawcy będzie nieruchomość gruntowa o nr zabudowana budynkiem gospodarczym i mieszkalnym.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności w odniesieniu do sprzedaży działki o nr stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy jest nieruchomość wg stanu z dnia . r. (tzn. z wyłączeniem hali magazynowej, która została wybudowana przez dzierżawcę w . r. ).

Wobec faktu, że sprzedaż budynków usługowych, wybudowanych w latach 70-tych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, z chwilą oddania niniejszej nieruchomości w dzierżawę. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W tej sytuacji, ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również grunt na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do tej części gruntu działki o nr , na którym została posadowiona przez obecnego dzierżawcę hala magazynowa, stwierdzić należy, że zbycie nieruchomości w części dotyczącej wzniesionego przez dzierżawcę budynku nie będzie spełniało definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, bowiem Gmina nie przeniesie na nabywcę prawa do rozporządzania budynkiem jak właściciel. Prawo to jest bowiem po stronie podmiotu, który ten grunt zabudował, a więc dzierżawcy. Z wniosku nie wynika, aby Gmina dokonała rozliczenia nakładów z dzierżawcą.

Jak wynika z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Do dzierżawy stosownie do brzmienia art. 694 Kodeksu cywilnego - stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych.

W myśl art. 676 Kodeksu, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Na podstawie art. 705 Kodeksu, po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że roszczenie o zwrot nakładów ulepszających powstaje z chwilą dokonania przez wydzierżawiającego wyboru pomiędzy uprawnieniami z art. 676 Kodeksu.

Mając powyższe na uwadze, w szczególności przepisy K.c. w zakresie dzierżawy, stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt przeznaczony pod zabudowę, czynność sprzedaży tej części działki podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

W przypadku natomiast oddania do użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej o nr .., stwierdzić należy, iż w myśl art. 29 ust. 5a ustawy, należy wyodrębnić z podstawy opodatkowania budynku mieszkalnego i gospodarczego wartość gruntu oddawanego w użytkowanie wieczyste. Oznacza to, że przedmiotem transakcji jest oddanie nieruchomości gruntowej zabudowanej w wieczyste użytkowanie z jednoczesną dostawą budynków posadowionych na tym gruncie.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina oddała ww. budynki w dzierżawę w dniu r., (przedmiotem dzierżawy była nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym i gospodarczym), więc doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Niemniej jednak, o ile pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą tych budynków nie minie okres dłuższy niż 2 lata, nie zostaną spełnione warunki do zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że budynki zostały posadowione w latach 60-tych, a więc Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również że ze stanu faktycznego nie wynika, aby Gmina ponosiła wydatki na ulepszenie ww. budynków uznać należy, że czynność dostawy budynków posadowionych na gruncie, będącym przedmiotem oddania w użytkowanie wieczyste, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy