Temat interpretacji

Po dokonaniu rejestracji dla podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonane usługi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012r. (data wpływu 29 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.) oraz pismem z dnia 24 lutego 2013r. (data wpływu 7 marca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekt rachunków dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji w podatku VAT poprzez wystawienie w ich miejsce faktur VAT z uwzględnieniem podatku należnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekt rachunków dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji w podatku VAT poprzez wystawienie w ich miejsce faktur VAT z uwzględnieniem podatku należnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1231/12/AZb z dnia 18 lutego 2013r. oraz pismem z dnia 24 lutego 2013r. (data wpływu 7 marca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1231/12/AZb z dnia 28 lutego 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prowadzenie działalności gospodarczej - wykonywanie usług budowlanych jako firma Usługi Remontowo-Budowlane, Wnioskodawca rozpoczął 2 listopada 2011r. jest to data rejestracji w organie rejestrowym jakim jest Wójt gminy (ewidencja działalności gospodarczej nr 548). Wnioskodawca prowadził ją w formie opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym.

We wrześniu 2012r. w wyniku kontroli skarbowej okazało się, że Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT od dnia 12 grudnia 2011r., ponieważ przekroczył przychodem limit zwolnienia z VAT. Wykonane usługi Wnioskodawca dokumentował w okresie od listopada 2011r. do września 2012r. rachunkami, wykazując nieświadomie kwotę brutto bez należnego podatku VAT. Rejestracji Wnioskodawca dokonał 1 października 2012r. wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli grudzień 2011r.).

Z informacji uzyskanych w Urzędzie Skarbowym w P. wynika, że pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracji VAT, firma Wnioskodawcy stała się czynnym podatnikiem VAT w chwili przekroczenia limitu czyli od 12 grudnia 2011r. Pomimo utraty zwolnienia z podatku VAT od miesiąca grudnia 2011r. (wtedy nastąpiło przekroczenie uzyskanym przychodem limitu zwolnienia z VAT) Wnioskodawca nadal dokumentował swoje przychody rachunkami bez naliczonego podatku VAT mimo, że prawidłowo powinien już wystawiać faktury VAT a nie rachunki. Rejestracji VAT Wnioskodawca dokonał po terminie (dopiero 1 października 2012r.), ale jako datę przystąpienia do VAT wskazał 12 grudnia 2011r. ponieważ w tym dniu utracił prawo do zwolnienia z VAT i stał się czynnym podatnikiem VAT (w chwili przekroczenia limitu zwolnienia). Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym w P. wszystkie zaległe deklaracje VAT-7 za miesiące od grudnia 2011r. do września 2012r., wpłacił również należny podatek VAT wraz z odsetkami ustawowymi (podatek VAT naliczył od wcześniej uzyskanego przychodu - udokumentowanego rachunkami).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że złożone przez niego deklaracje VAT-7 były zgodne z ustaleniami kontroli.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy już jako podatnik VAT czynny (zarejestrowany) w jaki sposób Wnioskodawca może skorygować wystawione rachunki od dnia utraty zwolnienia czyli od 12 grudnia 2011r. do 30 września 2012r....

Czy prawidłowym będzie wystawienie korekt rachunków do rachunków dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji podatku VAT, a zatem konsekwentnie będzie skorygowanie rachunku (drugim rachunkiem) do kwoty zero i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe będzie skorygowanie wystawionego rachunku - rachunkiem korygującym do kwoty zero i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku VAT należnego. Faktura powinna zawierać informację o rzeczywistej dacie wykonania usługi.

Wnioskodawca uważa, że skoro był zobowiązany sporządzić deklaracje VAT-7 wstecz od miesiąca grudnia 2011r. do września 2012r. i zapłacić należny podatek VAT to również ma prawo skorygować wystawione za wyżej wymieniony okres rachunki jako wystawiane niezgodnie z prawem i zastąpić je fakturami VAT.

Wnioskodawca powołuje analogiczny przypadek zawarty w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 23 grudnia 2010r. (IBPP2/443-733/10/ICz) gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie zakwestionował możliwości wystawienia faktur VAT po przewidzianym prawem terminie utraty zwolnienia z VAT z jednoczesną korektą wystawionych nieprawidłowo rachunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.()

Stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Natomiast art. 96 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 12 grudnia 2011r., utracił prawo do zwolnienia podmiotowego w podatku VAT. Rejestracji Wnioskodawca dokonał w dniu 1 października 2012r. wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli grudzień 2011r.). Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym wszystkie zaległe deklaracje VAT-7 za miesiące od grudnia 2011r. do września 2012r. (zgodne z ustaleniami kontroli), wpłacił również należny podatek VAT wraz z odsetkami ustawowymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii czy prawidłowym będzie wystawienie korekt rachunków do rachunków dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji w podatku VAT tj. od dnia utraty zwolnienia czyli od 12 grudnia 2011r. do 30 września 2012r., a zatem skorygowanie rachunku (drugim rachunkiem) do kwoty zero i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku należnego.

Odnośnie powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które powinny zawierać, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Wskazać należy również, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W myśl § 17 pkt 4 cyt. wyżej rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

Jak stanowi § 17 pkt 4 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i art. 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.), wystawiane przez podatników niezarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, z wyjątkiem gdy do wystawienia faktury obowiązani są podatnicy, o których mowa w art. 16 ustawy.

Zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 87 § 5 Ordynacji podatkowej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373 ze zm.) w § 14 zostały uregulowane kwestie dotyczące informacji, które w swojej treści winny zawierać rachunki potwierdzające dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Należy zauważyć, iż żaden ze wskazanych powyżej aktów prawnych nie zawiera regulacji prawnych w zakresie korygowania rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Podkreślić jednakże należy, iż w aktach tych brak jest jednocześnie uregulowań, które zabraniałyby dokonywania takich korekt.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca po dokonaniu rejestracji dla podatku od towarów i usług jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonane usługi.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie dopuszczalne jest dokonanie korekty rachunków wystawionych od dnia utraty zwolnienia, czyli od 12 grudnia 2011r. do 30 września 2012r., drugim rachunkiem do kwoty 0 zł i wystawienie w ich miejsce faktur VAT z uwzględnieniem wymogów dotyczących wystawiania faktur VAT zawartych w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. Ponadto należy wskazać, iż w przedmiotowych fakturach powinny być ujęte rzeczywiste daty sprzedaży usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż właściwe będzie skorygowanie wystawionego rachunku - rachunkiem korygującym do kwoty zero i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku VAT należnego, przy czym faktura powinna zawierać informację o rzeczywistej dacie wykonania usługi, należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołana przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacja, która kształtuje sytuację prawną podatnika, dla którego została wydana w jego indywidualnej sprawie, nie ma tym samym mocy prawa powszechnie obowiązującego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 992 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach