Interpretacja indywidualna z dnia 06.06.2012, sygn. IBPP2/443-244/12/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Stawka podatku dla sprzedaży biletu wstępu do parku rozrywki w ramach, którego można korzystać z obiektów i atrakcji znajdujących się na terenie parku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2012r. (data wpływu 12 marca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2012r. (data wpływu 22 maja 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletu wstępu do parku rozrywki w ramach, którego można korzystać z obiektów i atrakcji znajdujących się na terenie parku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 maja 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletu wstępu do parku rozrywki w ramach, którego można korzystać z obiektów i atrakcji znajdujących się na terenie parku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie prowadzenia parku rozrywki park linowy. Park ten obejmuje plac zabaw dla dzieci i park linowy. Przedmiotem sprzedaży będą bilety wstępu na ww. obiekty. Odwiedzający park mogą wykupić bilet wstępu o różnej wartości. W ramach biletu wstępu do parku rozrywki dzieci i dorośli mogą korzystać z placu zabaw oraz torów linowych, w zależności od rodzaju wykupionego biletu wstępu. Spółka pobiera opłatę od osoby w zamian za prawo wstępu. Dzieci i dorośli w ramach opłaty mogą zatem korzystać z urządzeń i atrakcji znajdujących w parku rozrywki zgodnie z obowiązującym wewnętrznym regulaminem na podstawie wykupionego biletu. Powyższe usługi są sklasyfikowane w PKWIU 93.21.10.0 usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (w zakresie udostępniania atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki). Na terenie parku działa także bar, w którym można nabyć zarówno dania obiadowe, jak i słodycze, napoje, itp. Usługi gastronomiczne nie są uwzględnione w cenie biletu i są rozliczane oddzielnie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż Wnioskodawca nie oczekuje zajęcia stanowiska organu w kwestii dotyczącej prawidłowości sklasyfikowania usług do symbolu PKWiU, tj. do odpowiednich grupowań statystycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa, którą Spółka świadczy, polegająca na umożliwieniu klientowi (indywidualnemu lub grupie klientów) wstępu na poszczególne atrakcje, skorzystania z danych atrakcji, powinna być opodatkowana 8% stawką podatku VAT, jako usługa związana z rozrywką i rekreacją usługa w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%, a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 ustawy wynosi 8%. W załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi do 31 grudnia 2013r. 8%.

W poz. 183 tego załącznika, wymieniono usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, a w poz. 186 wymieniono pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu.

Przedmiotem sprzedaży są bilety wstępu do parku linowego i na plac zabaw. Odwiedzający park mogą wykupić bilet wstępu o różnej wartości, w ramach którego mogą korzystać z różnych obiektów, aż do wydatkowania pełnej danej kwoty. W ustawie brak jest definicji pojęcia wstępu, ustawodawca nie wskazuje jego kategorii, nie przedstawia katalogu zamkniętego lub choćby otwartego jego form. Niemniej za utrwalony należy już uznać pogląd Ministra Finansów, wyrażony w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w podobnym lub analogicznym stanie faktycznym, iż wstęp należy rozumieć szeroko, szerzej niż określenie bilet wstępu. Wstęp oznacza bowiem możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś.

Taka definicja bez wątpienia oddaje trafnie istotę usług, które Spółka świadczy. Będzie bowiem oferować możliwość skorzystania z poszczególnych atrakcji, uczestniczenia w zabawie z wykorzystaniem danego urządzenia czy też na danym obiekcie czyli możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś.

W parku linowym są trasy o określonej długości, na której znajdują się różnorodne przeszkody, a zadaniem uczestnika jest ich pokonanie z wykorzystaniem lin. By klient mógł skorzystać z tej atrakcji, uiści określoną opłatę za możliwość wejścia na wskazany obiekt i pokonania toru przeszkód. Podobnie rzecz się ma na przykład z tzw. tyrolką. Usługa ta polega na wpięciu uczestnika w stosowne przyrządy i umożliwieniu mu swobodnego zjazdu na stalowej lince rozpiętej nad stawem. By móc skorzystać z tego urządzenia, zainteresowany będzie obowiązany uiścić opłatę za wstęp na nie. Prawo wejścia na dany obiekt, skorzystania z danego urządzenia będzie wiązało się z koniecznością uiszczenia określonej opłaty, odrębnej za prawo wejścia na każdą z atrakcji.

Nie ma przy tym racjonalnego uzasadnienia dla odmiennego traktowania wstępu na teren parku linowego, rozumianego jako przekroczenie granic nieruchomości wydzielonej na ten park (za który Spółka nie będzie pobierać odrębnej opłaty) od wstępu na teren poszczególnych obiektów, skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się na obszarze parku. W związku z przytoczonym już sposobem definiowania przez Ministra Finansów pojęcia wstępu, w sposób szeroki jako możliwości uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś, nie ma podstaw do rozróżniania na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT wstępu na teren parku jako całości, od wstępu na poszczególne obiekty położone w granicach tego parku. Zdaniem spółki usługi wstępu do parku linowego na gruncie stosowanego dla celów podatkowych PKWiU należy sklasyfikować w grupowaniu o symbolu 93.21.10 (obejmuje ono usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki). Usługi te nie korzystają ze zwolnienia od podatku (usługi wstępu świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki zostały wyłączone spod zwolnienia), lecz są opodatkowane obecnie stawką 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. A zatem sprzedaż biletów wstępu do parku linowego opodatkowana jest obniżoną stawką w wysokości 8%, która obowiązuje do 31 grudnia 2013r.

W stosunku do świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z rozrywką, za które pobierana jest opłata za wstęp, należy zastosować od 1 stycznia 2011r. stawkę podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż usługi wstępu do parku rozrywki oznaczone symbolem 93.21.10.0., będące imprezą otwartą na którą możliwy będzie natychmiastowy dostęp, korzystają z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 183 załącznika nr 3 ustawy o VAT. Zatem Spółka powinna stosować do powyższych form rekreacji (wejście do parku rozrywki i jednocześnie możliwość korzystania ze wszystkich zamontowanych tam urządzeń i atrakcji) zawartą w cenie biletu wstępu stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ()

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 183 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy wymieniono Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne bez względu na symbol PKWiU.

Z kolei pod poz. 186 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy figurują Pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011r. Nr 77/1) obowiązującego od dnia 1 lipca 2011r., usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia wykonawczego).

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia wstępu. W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem tym należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś.

Zgodnie z definicją słownikową wstęp należy rozumieć jako możliwość wejścia gdzieś co nie jest równoznaczne możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo). Zatem bilet wstępu, np. do parku rozrywki, daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale również przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie prowadzenia parku rozrywki park linowy. Park ten obejmuje plac zabaw dla dzieci i park linowy. Przedmiotem sprzedaży będą bilety wstępu na ww. obiekty. Odwiedzający park mogą wykupić bilet wstępu o różnej wartości. W ramach biletu wstępu do parku rozrywki dzieci i dorośli mogą korzystać z placu zabaw oraz torów linowych, w zależności od rodzaju wykupionego biletu wstępu. Spółka pobiera opłatę od osoby w zamian za prawo wstępu. Dzieci i dorośli w ramach opłaty mogą zatem korzystać z urządzeń i atrakcji znajdujących w parku rozrywki zgodnie z obowiązującym wewnętrznym regulaminem na podstawie wykupionego biletu. Powyższe usługi są sklasyfikowane w PKWIU 93.21.10.0 usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (w zakresie udostępniania atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki).

Odnosząc opisany we wniosku stan faktyczny do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że opłata za bilety wstępu o różnej wartości, w ramach których odwiedzający park rozrywki będzie mógł korzystać z różnych form rozrywki czy to z placu zabaw czy też z torów linowych nie jest tożsama z opłatą w zakresie wstępu. Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z ww. atrakcji nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek prawo wstępu. W zamian za wskazaną opłatę będzie miał 3 prawo do skorzystania z jednej bądź drugiej formy rozrywki. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia wstępu wskazuje użycie, w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, słowa wyłącznie, którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do wstępu). Opata za bilet będzie upoważniała klienta do czynnego korzystanie z różnorodnych atrakcji i nie może być uznana za opłatę za wstęp lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z dostępnych atrakcji.

Zatem usługa polegająca na udostępnianiu za opłatą placu zabaw czy też parku linowego, jest opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy co do prawidłowości zaklasyfikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług do grupowania PKWiU. Jak wskazał Wnioskodawca, nie oczekuje on zajęcia stanowiska organu w kwestii dotyczącej prawidłowości sklasyfikowania usług do symbolu PKWiU, tj. do odpowiednich grupowań statystycznych.

Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności.

Tutejszy organ nie jest właściwy do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wykonywanych usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości sporządzonej kwalifikacji, Wnioskodawca może się zwrócić do właściwego w tym zakresie organu, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29.

Ponadto w przedmiotowej sprawie zwrócić uwagę należy, ze wskazanie symboli PKWiU w stosunku do usług określonych w poz. 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT pozostaje bez wpływu na opodatkowanie tych usług, gdyż zastosowanie obniżonej stawki VAT dotyczy wyłącznie wstępu, bez względu na symbol PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta, 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach