Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o z dnia 29.09.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, tj. czy zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług udzielanie przez Spółkę pożyczek swojemu jedynemu udziałowcowi pozostaje bez wpływu na wyliczenie współczynnika struktury sprzedaży dla celów obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż podstawową działalnością Strony jest wynajem powierzchni handlowej (znajdującej się w centrum handlowym stanowiącym Jej własność). W sytuacji, gdy wysokość zgromadzonych nadwyżek finansowych z najmu na to pozwala Strona udziela innemu podmiotowi - jej jedynemu udziałowcowi - oprocentowanych pożyczek. Udzielanie pożyczek, choć służy maksymalizacji zysku uzyskanego z podstawowej działalności Strony, ma charakter incydentalny i uboczny, w chwili obecnej całkowita wartość udzielonych przez Stronę pożyczek stanowi ułamek procenta Jej aktywów.

W związku z udzielaniem przedmiotowych pożyczek Strona nie ponosi żadnych bezpośrednich kosztów. Pośrednio, w odpowiedniej części, z udzielaniem pożyczek związane są ogólne koszty działalności Strony, tj. koszty zarządzania aktywami oraz wynajmu powierzchni biurowej przeznaczonej na Jej siedzibę.

Mając powyższe na uwadze Strona zwróciła się o potwierdzenie, iż obrót z tytułu świadczenia w/w usług jako sporadycznie świadczonych usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie powinien być brany pod uwagę przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 w/w ustawy.

Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 3 w/w artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jednakże do obrotu, o którym mowa w ust. 3, zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te dokonywane są sporadycznie. Należy przy tym zauważyć, iż w/cyt. przepis wprowadza wyjątek od zasady określonej w ust. 3 art. 90 ustawy, w związku z tym powinien być interpretowany ściśle zgodnie z regułą exceptiones non sunt extentendae.

Z uwagi na w/w regułę oraz na brak w przepisach o podatku od towarów i usług określenia, co należy rozumieć przez "czynności (...) dokonywane sporadycznie", odwołać należy się do definicji słownikowej, jak i istniejącego w tym zakresie orzecznictwa, przede wszystkim Europejskiego Trybunału Sprawiedliowości. Zgodnie ze "Słownikiem języka polskiego" Wydawnictwa Naukowego PWN pod red. prof. Mieczysława Szymczaka sporadyczny to "występujący rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie". Natomiast w świetle orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczących art. 19 ust. 2 VI Dyrektywy, którego odpowiednikiem w ustawie o podatku od towarów i usług jest art. 90 ust. 6 (sygn. C-306/94, C-77/01), czynności, które nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem podstawowej działalności prowadzonej przez podatnika mogą być uznane za sporadyczne (towarzyszące, okazjonalne).

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawiony stan faktyczny, z którego wynika, iż udzielanie pożyczek nie stanowi ani podstawowej działalności gospodarczej Strony, ani też jej bezpośredniego i koniecznego uzupełnienia, a jest jedynie dokonywane incydentalnie, gdy wysokość zgromadzonych nadwyżek finansowych z najmu (tj. z działalności podstawowej) na to pozwala, stwierdzić należy, iż obrót uzyskany z tego tytułu nie powinien być przez Stronę uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P O U C Z E N I E

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.