Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki akcyjnej z dnia 16.10.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy faktury elektroniczne wystawiane w imieniu Spółki i na Jej rachunek przez pełnomocnika a opatrywane bezpiecznym podpisem elektronicznym przez dalszego pełnomocnika spełniają prawne wymogi formalne poprawnej faktury, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona - będąca podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do wystawiania faktur na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług - zamierza korzystać z oferowanych przez spółkę - matkę, z siedzibą na terenie innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, usług polegających na elektronicznym tworzeniu i przetwarzaniu faktur, not obciążeniowych oraz kredytowych, jak również związanych z tym informacji poprzez techniczną platformę obsługiwaną przez tą spółkę.

W celu umożliwienia spółce - matce realizacji w/w usług Strona udzieli jej pełnomocnictwa, z prawem substytucji, do tworzenia podpisanych w Jej imieniu oraz na Jej rzecz faktur. Tworzone przez spółkę - matkę faktury elektroniczne mają być zaopatrywane w podpis przez wyznaczonych pracowników akredytowanego na terenie innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej organu certyfikacyjnego, posiadających osobiste kwalifikowane certyfikaty (wraz z parą kluczy - publicznym i prywatnym), umożliwiające wygenerowanie kwalifikowanego cyfrowego podpisu. Nadto, jak wynika z opisu, klucz prywatny przechowywany w karcie elektronicznej (chipowej) ma być automatycznie weryfikowany przez organ certyfikacyjny za każdym razem, gdy wartość skrótu kodującego "hash-value" elektronicznej faktury wygenerowanej przez spółkę - matkę w formie PDF jest do niego przesłany. Desygnacja pracowników przez organ certyfikacyjny nastąpi na podstawie uprzednio udzielonego mu przez spółkę - matkę pełnomocnictwa.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie, iż faktury elektroniczne tak wystawiane w Jej imieniu i na Jej rachunek przez pełnomocnika, a opatrywane bezpiecznym podpisem elektronicznym przez dalszego pełnomocnika (pracownika niemieckiego organu certyfikacyjnego) spełniają prawne wymogi formalne poprawnej faktury.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przez użyty w cytowanym przepisie zwrot " prawo podatkowe" należy przy tym rozumieć zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisy ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Stosownie zaś do art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Natomiast zgodnie z Ogłoszeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 maja 2004r. w sprawie stosowania przepisów prawa Unii Europejskiej (M.P. Nr 20, poz. 359) dyrektywy skierowane są do państw członkowskich i określają cel, który powinien być osiągnięty w wyznaczonym terminie. Wybór metody i sposobu jego realizacji leży jednakże w gestii państw członkowskich. Warunkiem związania podmiotów przepisami dyrektywy jest więc co do zasady wdrożenie postanowień dyrektywy do krajowego porządku prawnego.

Tym samym Naczelnik Urzędu Skarbowego nie jest ani uprawniony ani zobowiązany w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa do oceny zgodności krajowego prawa podatkowego w w/w rozumieniu z prawem Unii Europejskiej we wskazanym zakresie, czy też do oceny stanowiska Strony co do możliwości bezpośredniego zastosowania w opisanym przypadku przepisów dyrektywy Rady nr 2001/115/WE z dnia 17 maja 2001r. zmieniającaej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia, modernizacji i harmonizacji ustanowionych warunków fakturowania w zakresie podatku od wartości dodanej, czy wreszcie zgodności postępowania Strony z postanowieniami tej dyrektywy.

Niemniej wskazać w tym miejscu należy, iż w wyniku implementacji do (polskiego) prawa podatkowego postanowień prawa wspólnotowego dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (ang. VAT) na podatników podatku od towarów i usług nałożony został obowiązek dokumentowania fakturą dokonanej przez nich sprzedaży. Stanowi o tym art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Rozwinięcie cytowanego przepisu stanowi § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798), w myśl którego zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Jak jednoznacznie wynika z w/w przepisów, obowiązek wystawiania faktur spoczywa bezpośrednio na podatnikach w zw. z dokonaną przez nich sprzedażą.

Wyjątek od tej zasady przewiduje § 10 w/w rozporządzenia. Zgodnie z ust. 1 in initio w/w paragrafu  nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 8 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 14. Przy czym uprawnienie to zostało uzależnione od spełnienia szeregu warunków wymienionych w tym paragrafie.

Tak więc poza przypadkami expressis verbis wskazanymi w przepisach obowiązującego prawa podatkowego, podatnicy podatku od towarów i usług obowiązani są do osobistego i samodzielnego wystawienia faktur dla udokumentowania swojej sprzedaży.

Powyższe potwierdza także np. brzmienie § 7 ust. 1 in initio rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz.U. Nr 133, poz. 1119). W szczególności podatnicy nie są zatem uprawnieni do dowolnego cedowania tego obowiązku na inne podmioty (osoby trzecie) w trybie przepisów prawa cywilnego o pełnomocnictwie.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepisy innych dziedzin prawa np. prawa cywilnego, ze względu na autonomię prawa podatkowego, mogą być stosowane i wywoływać skutki w przypadkach i zakresie określonym w przepisach prawa podatkowego. Z tych względów instytucja pełnomocnictwa, także dalszego, przyjęta w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), znajduje zastosowanie jedynie w zakresie określonym w przepisach prawa podatkowego.

W konsekwencji zdaniem Naczelnik Urzędu Skarbowego na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego wykluczyć należy możliwość wystawiania (i podpisywania) faktur przez inne podmioty niż podatnik, czy - w ściśle określonych sytuacjach - ich kontrahenci.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak we wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.