Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona nabyła usługi reklamowe. Z tego tytułu otrzymała w kwietniu 2004r. od usługodawcy fakturę VAT. Po jej wpisaniu do książki kancelaryjnej pod datą otrzymania została ona przekazana do akceptacji do działu operacyjnego. Faktura zaginęła przed zaewidencjonowaniem jej w księgach rachunkowych. W związku z tym Strona zwróciła się do wystawcy faktury o wystawienie duplikatu. Duplikat faktury Strona otrzymała w dniu 29.07.2004r.
W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, że odliczenie podatku naliczonego powinno nastąpić w miesiącu otrzymania oryginału faktury pierwotnej lub w miesiącu następnym.
Zdaniem Strony prawo do odliczenia podatku naliczonego następuje (z pewnymi wyjątkami) w okresie, w którym podatnik otrzymał oryginał faktury. Nie jest istotne, co dalej dzieje się z fakturą, tj. czy zostanie ona ujęta w księgach rachunkowych, czy też nie. Liczy się sam fakt otrzymania faktury przez podatnika
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje.
Na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...), przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).
Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, iż podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura VAT.
Zgodnie z ust. 10 art. 86 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Zgodnie z ust. 11 cyt. artykułu jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.
Na podstawie § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej.
Zgodnie z § 23 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Natomiast zgodnie z ust. 2 tego paragrafu dokumenty, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.
Mając na uwadze cytowane przepisy należy w pierwszej kolejności podzielić pogląd, iż z punktu widzenia powstania prawa do odliczenia okoliczność ujęcia ( lub nie) faktury w prowadzonej przez podatnika dla potrzeb podatku od towarów i usług ewidencji jest obojętna. Istotny jest sam fakt otrzymania faktury, z której wynika podatek naliczony do odliczenia.
Po drugie należy jednak zwrócić uwagę, iż występujące w przepisach o podatku od towarów i usług pojęcie ,,faktury?, o ile dany przepis nie stanowi wprost inaczej, rozumieć należy szeroko. W związku z tym przez faktury, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, rozumieć należy, obok faktur VAT w znaczeniu ścisłym (tj. tzw. pierwotnych), także faktury korygujące, duplikaty faktur oraz inne dokumenty traktowane zgodnie z § 20 ww. rozporządzenia na równi z fakturami.
Oznacza to, iż w zakresie prawa do odliczenia duplikat faktury, jak i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, stanowiąc na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.
W konsekwencji nie można podzielić stanowiska, iż w razie otrzymania duplikatu faktury w miejsce otrzymanej uprzednio faktury pierwotnej, która uległa zaginięciu, podatek naliczony może (powinien) być odliczony na podstawie faktury pierwotnej.
W takim przypadku podstawę obniżenia kwoty podatku należnego stanowi bowiem duplikat faktury znajdującej się w posiadaniu podatnika, w związku z czym obniżenie ? stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy - może zostać dokonane w rozliczeniu za okres, w którym otrzymano ten duplikat lub w miesiącu następnym.