Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.03.2005 r. wpłynął wniosek Podatnika nr RR.IV.MB/774/13/05 uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2005r. (data wpływu do tut. organu 15.04.2005r.) i pismem z dnia 09.05.2005r. (data wpływu do tut. organu 11.05.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i w ramach prowadzonej działalności pobiera opłaty roczne za użytkowanie wieczyste nieruchomości do dnia 31 marca za każdy rok.
postawiono pytania:
1. Czy pod rządami obowiązującej od dnia 01 maja 2004r. nowej ustawy o podatku od towarów i usług, podatek od towarów i usług jest zawarty w opłacie rocznej za użytkowanie wieczyste ustalonej w 2004r. na rok 2005r, czy też należy doliczyć podatek do opłaty, która została ustalona w 2004r.
i zajęto następujące stanowisko:
opłata z tytułu użytkowania wieczystego należna w 2005 r. powinna być powiększona o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r Dz. U. Nr 8, poz. 60) stosowanie do swojej właściwości naczelnik urzędu (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmian.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 w/w ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 05 lipca 2001 r.o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050) cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami(tekst jednolity Dz.U. Nr 261, poz. 2603) w związku z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste od użytkowników wieczystych pobierane są określone opłaty. Zatem w przypadku użytkowania wieczystego podstawę opodatkowania stanowią opłaty pobierane z tego tytułu pomniejszone o kwotę podatku. Oznacza to, że kwota pobranej opłaty za wieczyste użytkowanie jest kwotą brutto (tzn. z podatkiem od towarów i usług).

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, że ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, gdyż nie daje prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 w/w ustawy o VAT. Po dniu 1 maja 2004r. oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W cenie usługi za użytkowanie wieczyste nieruchomości uwzględnia się podatek od towarów i usług, gdyż usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste na potrzeby VAT uznane za usługę, odbywa się na podstawie umowy zawartej przez strony, w której określona jest wysokość opłat z tytuł użytkowania wieczystego. Unormowania dotyczące ustalenia wysokości pobieranych opłat (ceny) oraz trybu dokonywania zmian opłat z tytułu użytkowania wieczystego nie wynikają z przepisów podatkowych lecz z przepisów o gospodarce nieruchomościami. Zatem możliwość zmiany ceny (opłaty) pobieranej z tytułu użytkowania wieczystego nie należy do kompetencji organu podatkowego. W ustalonej cenie (opłacie) za usługę użytkowania wieczystego nieruchomości zawarty jest podatek od towarów i usług. Jak wynika z w/w ustawy o cenach, podatek od towarów i usług zawarty jest w cenie usługi i należy go naliczyć metodą "w stu".

Kwota należnej opłaty (cena) za użytkowanie wieczyste obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy i jest kwotą brutto tzn. z podatkiem od towarów i usług. Obowiązek rozliczania podatku od towarów i usług spoczywa na jednostce oddającej nieruchomość w użytkowanie wieczyste.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.