Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 25.11.2005, sygn. 1473/WV/443/316/219/2005/HZ, Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30.08.2005r. (data wpływu do Urzędu) żądającego pisemnej interpretacji art. 5 ust. 1, art. 86 ust. 1, art. 88 ustawy z dn. 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późń. zm.).Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Sp. z o.o. świadczy usługi LTS (logistyka, transport, spedycja). Oferta Spółki przewiduje przechowywanie towarów ich konfekcjonowanie i transport. Również zgodnie z zakresem przedmiotowym działalności gospodarczej Spółka ma prawo kupować i sprzedawać towary. Spółka stoi na stanowisku, że obrót towarowy zawsze jest związany z ryzykiem utraty towaru. Może być to spowodowane pomyłką pracownika, świadomym działaniem (kradzieżą) jak i losowym zdarzeniem (zalanie, pożar). W celu zmniejszenia tego ryzyka magazyny Spółki są usytuowane na strzeżonym terenie oraz obiekt jest ubezpieczony od następstw nieszczęśliwych zdarzeń.W opinii spółki obserwacje rynku obrotu towarowego wykazują, że różnice w stanach magazynowanych zawsze występują. Dlatego Spółka wprowadza w celu rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych normy ubytków, które mieszczą się w tak zwanym ryzyku obrotu towarowego. Normy te opracowuje na podstawie poprzednich lat a ich wielkość cechuje pewne minimum mieszczące się w prawdopodobnej pomyłce nieświadomej. Pozostała wielkość nierozliczona ponad normę ubytku naturalnego bywa rozliczona wprost proporcjonalnie do odpowiedzialności za powierzone mienie. Zdarza się, że przy dużej liczbie pracowników bez konkretnych dowodów taki niedobór nie będzie rozliczony z osobami odpowiedzialnymi a będzie wprost obciążała pozostałe koszty operacyjne Spółki.

W sytuacji, gdy Spółka nawiązuje współpracę z nowym klientem w zakresie usług magazynowych sporne w czasie negocjacji stają się warunki rozliczenia ewentualnego niedoboru w powierzonych towarach. W szczególności chodzi o ich wartość , którą Spółka jest zobowiązana zwrócić klientowi, czyli czy to ma być wartość netto czy wartość brutto, czyli z podatkiem od towarów i usług.Jak spółka podkreśla jest to bardzo ważne, gdyż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W sytuacji, gdy nie dojdzie do porozumienia w sprawie o wysokości obciążenia o wartości netto koszty nie stanowiące kosztów uzyskania są wyższe o podatek od towarów i usług. Spora grupa klientów wnioskodawcy stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy spółka przyjmuje odpowiedzialność za powierzony towar, a zostanie stwierdzony niedobór oni tracą prawo do podatku naliczonego nawet wtedy, gdy zakup był ewidentnie przeznaczony do sprzedaży opodatkowanej.Na podstawie powyższego opisu pojawiają się następujące sytuacje:1.Spółka jest właścicielem towaru przeznaczonego do dalszej odsprzedaży i posiada dowód zakupu w postaci faktury,a)Podczas okresowej inwentaryzacji stwierdzono niedobórb)Doszło do kradzieży z włamaniem lub bez śladów takiego czynu,2.Spółce powierzono towar na podstawie umowy i dowodu wewnętrznego stwierdzającego ilość,a)W czasie określonej inwentaryzacji stwierdzono niedobór,b)Doszło do kradzieży z włamaniem lub bez śladów takiego czynu.Spółka dodaje, że niedobory mogą powstać na skutek niezawinionego jak i świadomego działania, które nie będzie przekazane na policję z uwagi na brak dowodów. Niedobór może być w granicach norm jak również może być wyższy. Niedobór może być też spowodowany zdarzeniami losowymi jak np. nieświadome zniszczenie palety z towarem przez złe jej magazynowanie (zgniecenie, rozerwanie, wylanie) czy też zalanie przez deszcz czy też inny kataklizm, lecz w takiej sytuacji Spółka dochodzi odszkodowania od ubezpieczyciela.W sytuacji towarów powierzonych wysokość niedoboru obciąża Spółkę w pełnej wysokości lub prawie w 100%, gdyż często w czasie negocjacji udawało się uzyskać pewną wielkość, która zmniejszała spółki niedobór i obciążała klienta np.: było to 0,2% wartość niedoboru. Jeżeli dojdzie do kradzieży, która najczęściej ma miejsce w czasie transportu wszystkie dokumenty spółka przekazuje na policję i do ubezpieczyciela.Ostatecznie niedobory ze sprzedaży od towarów własnych obciążają koszty rodzajowe w wysokości norm, a powyżej w sytuacji braku osób odpowiedzialnych pozostałe koszty rodzajowe i stanowią koszty uzyskania przychodów podatkowych.W sytuacji niedoboru w towarach powierzonych wartość noty, jaką obciążą spółkę klient nie stanowi kosztu uzyskania przychodu podatkowego. Większość klientów notę wykazywało w wartości brutto z podatkiem od towarów i usług przekładając spółce opinie US, że muszą skorygować podatek naliczony.

Pytanie podatnika dotyczy kwestii:
Czy niedobry zawinione i niezawinione w towarach własnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i czy po ich utracie należy skorygować podatek naliczony?Czy niedobory zawinione i niezawinione w towarach powierzonych pozbawiają Klienta Spółki prawa do podatku naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego:
Zdaniem Spółki zagadnienie niedoborów należy rozstrzygnąć w dwóch kategoriach tj. wtedy, gdy Spółka jest właścicielem towaru i gdy towar Spółce powierzono.W sytuacji, gdy Spółka jest właścicielem towaru a inwentaryzacja wskazuje na niedobór w pierwszej kolejności jest rozpatrywana pod kątem przyczyn jej powstania i odpowiedzialności. Najczęściej z uwagi na to, że nadzór nad magazynem jest stały i nikogo za "przysłowiową rękę" nie złapano, cały niedobór obciąża koszty podatkowe zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654, z późń. zm.), gdyż niedobory nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 wspomnianej ustawy. O słuszności tego stanowiska przekonuje pkt 47 art. 16 ust. 1 w/w ustawy, który wyklucza niedobory wyrobów pozostałych towarów. Z uwagi na to, że jest pełna podstawa zaliczenia niedoborów do kosztów uzyskania przychodów to w związku z art. 88 ust. ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) nie zachodzi konieczność korygowania podatku naliczonego. Ponadto niedobory zawinione lub niezawinione nie zostały wymienione w art. 5 ustawy z 11 marca 2004r. w związku z tym nie powstaje obowiązek opodatkowania (naliczenia podatku należnego) od wartości stwierdzonego i udokumentowanego niedoboru.Ponadto Spółka twierdzi że wszelkie kradzieże i losowe przypadki, od których jest ubezpieczona w sytuacji otrzymania odszkodowania wartość przekazanych pieniędzy stanowi dla niej przychód podatkowy zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.W sytuacji, gdy niedobory powstają w towarze powierzonym, dla których jedynie czasowo odpowiedzialność za niego jest na Spółkę przeniesiona zgodnie z umową, to Spółki zdaniem klient nie traci prawa do podatku naliczonego, gdyż działają w jego imieniu i na jego rzecz. Towar jest przez Spółkę przechowywany i nie podlega zmianom ani fizycznym, ani chemicznym. Klient wykorzystuje jedynie na jej powierzchni określony metraż w przeliczeniu na palety i kupuje usługę transportową. Odpowiedzialność ma raczej charakter ubezpieczenia, że w razie utraty będzie Mu zwrócona jego wartość.Ponadto przyszłe zdarzenia nie mogą pozbawiać prawa do podatku naliczonego u klienta Spółki gdy wartość zakupów była przeznaczona do sprzedaży opodatkowanej. Kolejna przesłanka wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 16, w którym nie wymieniono towarów utraconych, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów a jedynie zastrzeżono odszkodowania i kary umowne.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie a art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlegają:odpłatna dostawa towaru i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów,import towarów,wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,wewnątrzwspólnotowa dostawa towarówNiedobory zawinione czy też niezawinione, nie są wymienione w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Niezależnie od tego, czy brak jest osoby odpowiedzialnej za poniesioną stratę, czy też kwota niedoboru zawinionego dochodzona jest od odpowiedzialnego pracownika, niedobór nie jest czynnością podlegającą przepisom ustawy o VAT, a zatem podatnik nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego związanego z utraconym towarem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 z późń. zm.) podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Co do zasady kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 w/w ustawy). Natomiast przepis art. 91 w/w ustawy stanowiący o korektach podatku naliczonego, przewiduje obowiązek dokonania korekty w następujących "nadzwyczajnych" przypadkach:1.na podstawie art. 91 ust. 4, gdy w trakcie okresu korekty zmianie ulegnie przeznaczenie towarów2.na podstawie art. 91 ust. 7, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od zakupionych towarów lub usług i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, od tego towaru czy usługi3.na podstawie art. 91 ust. 8, gdy towary i usługi nabyte do wytworzenia środka trwałego zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania

Utrata towarów nie została wymieniona w żadnym z przepisów ustawy o VAT jako przesłanka powodująca obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.Brak obowiązku takiej korekty dotyczy zarówno środków obrotowych jak i środków trwałych. Określając prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego należy mieć na względzie przeznaczenie zakupionego towaru czy usługi w momencie zakupu.Fakt późniejszego wystąpienia zdarzenia losowego, jakim jest kradzież lub zniszczenie towaru nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tego towaru. Dodać należy, że dla celów dowodowych fakt wystąpienia powyższego zdarzenia losowego winien być przez podatnika należycie udokumentowany. Powyższe stanowisko jest zbieżne z rozwiązaniem zawartym w VI Dyrektywie w art. 20 ust. 1 pkt b, z którego wynika, że wstępne odliczenie VAT zostanie skorygowane, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej nastąpi zmiana w czynnikach branych pod uwagę przy określeniu kwoty odliczenia w szczególności w przypadku anulowania zakupów lub otrzymania zniżek; jednakże, nie będzie się dokonywało korekty w przypadkach transakcji w całości lub częściowo nie opłaconych, w przypadku odpowiednio udokumentowanego i potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży, jak również w przypadkach przekazywania prezentów małej wartości oraz próbek. Jednakże państwa członkowskie mogą wymagać korekty w odniesieniu do transakcji całkowicie lub częściowo nie zapłaconych lub w przypadku kradzieży. Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54 poz. 535 z późń. zm.) regulacji takiej jednak nie zawiera, co oznacza iż Podatnik nie koryguje wcześniej odliczonego VAT. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w przypadku stwierdzonych niedoborów w materiałach powierzonych, Wnioskodawca wypłaca odszkodowanie dla swoich kontrahentów w pełnej wysokości lub prawie w 100% stwierdzonej straty.Biorąc pod uwagę treść wyżej cytowanego art. 5 ust. 1 ustawy VAT, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stoi na stanowisku, iż wypłacone odszkodowanie dla kontrahenta nie podlega opodatkowaniu VAT - jako nie wymienione w tym przepisie. W niniejszym wniosku Spółka zawarła pytanie w kwestii, czy niedobory zawinione i niezawinione w towarach powierzonych pozbawiają jej klienta prawa do podatku naliczonego.Na podstawie przepisu zawartego w art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W świetle powyższego przepisu kontrahent Spółki jako osoba trzecia winien wystąpić o interpretację we własnym imieniu do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.