Temat interpretacji

1. Podstawą opodatkowania w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą VAT, jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa ta obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów (art. 31 ust. 2 pkt 1). W przypadku zawieszenia poboru akcyzy podatek ten nie jest płacony. Zgodnie z literalnym brzmieniem powołanego przepisu do podstawy opodatkowania należy włączyć tylko te podatki, które są płacone, tj. faktycznie uiszczone, z tym, że zgodnie z art. 31 ust. 4 ustawy VAT, jeżeli po dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nabywca otrzymuje zwrot podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego wysłano lub transportowano towary, podstawę opodatkowania pomniejsza się o kwotę zwróconego podatku akcyzowego. W przypadku takim podatnik ma obowiązek udowodnić na podstawie posiadanych dokumentów, że otrzymał zwrot podatku akcyzowego.
2. Podstawa opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie
   • w procedurze poboru akcyzy;
   • w procedurze zawieszenia akcyzy.
   Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z zasadą wyrażoną w artykule 2 pkt 22 ustawy VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przepis art. 29 ust. 20 ustawy VAT odnosi się do sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Podstawa opodatkowania takich towarów obejmuje również kwotę podatku akcyzowego. Z uwagi na to, ze jedynym kryterium włączenia do podstawy opodatkowania podatku akcyzowego jest objęcie towarów tym podatkiem, jego kwota powinna stanowić podstawę opodatkowania bez względu na zawieszenie poboru tego podatku. Przepis art. 29 ust. 20 należy bowiem uznać jako lex specialis względem normy art. 29 ust. 1.
3. Wydanie towarów i wyrobów na cele reprezentacji lub reklamy.Zakres opodatkowania podatkiem VAT określono w art. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl ust. 2 tegoż artykułu dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
   • przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organizacji stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   • wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   Przepisu tego nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług).Z analizy tych regulacji wynika, że
   • opodatkowaniu podlega przekazanie towarów nie pozostające w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od tych czynności w całości lub w części,
   • nie podlega opodatkowaniu przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale tylko w odniesieniu do prezentów małej wartości i próbek.
   Przekazanie / zużycie towarów oraz własnych wyrobów na potrzeby reprezentacji lub reklamy zatem jako pozostające w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu (nie ma bowiem zastosowania dyspozycja art. 7 ust. 2 ustawy VAT) chyba, że czynność ta dotyczy towarów będących prezentami małej wartości, bądź próbkami. Przekazanie prezentów małej wartości (o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku o towarów i usług) i próbek (zdefiniowanych w art. 7 ust. 7 powoływanej ustawy) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z regulacji art. 7 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 3 nie można wnioskować, że przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy w ogóle - jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - nie podlega opodatkowaniu, gdyż wtedy w ustawie nie znalazłaby się regulacja art. 7 ust. 3 stanowiąca, iż w odniesieniu do przekazania próbek i prezentów małej wartości, jeżeli jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie stosuje się przepisu art. 7 ust. 2 ustawy, włączającego w zakres opodatkowania podatkiem VAT przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 106 ust. 7 w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 wystawiane są faktury wewnętrzne. Zatem także dla udokumentowania przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, od których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a które nie są prezentami małej wartości lub próbkami, należy wystawić fakturę, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy VAT.
4. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Warunki stosowania stawki 0%.
   Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) zwanej dalej ustawą VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
   • podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
   • podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary, będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   Istotą wewnątrzwspólnotowej dostawy jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia, tj. państwie, do którego towar jest docelowo przemieszczany, tym samym objęcie tej sprzedaży w kraju stawką 0%. Opodatkowanie dostawy wewnątrzwspólnotowej tą stawką uzależnione jest jednak od spełnienia m. in. warunków formalnych, określonych w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, który uzależnia możliwość zastosowania jej od wejścia w posiadanie stosownych dowodów, określonych m. in. w art. 42 ust. 3 ustawy VAT. Powołany przepis wymienia w zasadzie w sposób wyczerpujący dowody, jakimi należy posłużyć się dla udokumentowania dostarczenia towarów tj. udowodnienia że faktycznie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego w przypadku gdy przewóz zlecany jest przewoźnikowi (spedytorowi).Zgodnie z tym przepisem dowodami dostawy wewnątrzwspólnotowej są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
   • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
   • kopia faktury dostawy;
   • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
   • dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   Wyliczenie to ma w zasadzie charakter wyczerpujący. Chcąc zadośćuczynić warunkowi określonemu w art. 42 ust. 1 pkt 2, podatnik, przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy, musi zatem posiadać w swojej dokumentacji takie dowody. Będą one potwierdzać dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy pod warunkiem, że łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Z przepisów tych wynika, że dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 są podstawowymi dowodami wykonania dostaw wewnątrzwspólnotowych. Powinno się je jednak oceniać przez pryzmat informacji w nich zawartych. Zatem będą one dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, jeżeli wynika z nich dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy. Zaznaczyć należy, że dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika lub spedytora, kopia faktury, specyfikacja towarów oraz potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę na terytorium kraju dostawy są kluczowymi dokumentami potwierdzającymi dostawę wewnątrzwspólnotową.
   W odniesieniu do kwestii dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zharmonizowanych objętych akcyzą w trybie zawieszenia i poboru akcyzy, informuje się, że karta 3 administracyjnego dokumentu towarzyszącego i uproszczonego dokumentu towarzyszącego, których wzory określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentacji związanej z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych zharmonizowanych (Dz. U. Nr 81, poz. 744), jako dokumenty zawierające dane określone w art. 42 ust. 4 spełniają wymogi tego przepisu. Będą one zatem dowodami wykonania dostawy wewnątrzwspólnotowej w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy.
   Dokumenty te zawierają bowiem rubryki, określające: wysyłającego (art. 42 ust. 4 pkt 1), miejsce dostawy (art. 42 ust. 4 pkt 2), oznaczenie liczby i rodzaju opakowań i opisu wyrobów (art. 42 ust. 4 pkt 3), potwierdzenie odbioru (art. 42 ust. 4 pkt 4), szczegółowe dane dotyczące transportu (art. 42 ust. 4 pkt 5).
   Oczywiście, odpowiednio do art. 42 ust. 4, dane wpisane na administracyjnym dokumencie towarzyszącym i uproszczonym dokumencie towarzyszącym muszą odpowiadać wymogom art. 42 ust. 4, tj.
   • dane dotyczące wysyłającego - imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
   • dane dotyczące odbiorcy - adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
   • oznaczenie, liczba i rodzaj opakowań oraz opis towarów - określenie towarów i ich ilości;
   • potwierdzenie odbioru - potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę, do miejsca dostawy, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
   • szczegółowe dane dotyczące transportu muszą zawierać takie informacje jak rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu.
   Reasumując - karta 3 administracyjnego dokumentu towarzyszącego i uproszczonego dokumentu towarzyszącego, oprócz kopii faktury dostawy i specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku potwierdzać będzie dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy w przypadku wywozu towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez nabywcę towaru, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy.
   Jeżeli jednak wymienione dowody nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
   • korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
   • dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
   • dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
   Powołane przepisy należy traktować jako komplementarne - ewentualne braki dokumentacji określonej w art. 42 ust. 3 i 4, w tym brak dokumentu przewozowego - mogą być zatem uzupełnione dokumentami, o których mowa w art. 43 ust. 11. Katalog dowodów ma tu charakter otwarty, na co wskazuje stwierdzenie "w szczególności". Do korzystającego z prawa należeć zatem będzie wybór "uzupełniającego" dowodu dostawy, tj. wynikającego z art. 42 ust. 11 środka dowodowego. Zgodnie z definicją słownikową dokumentem jest "pismo urzędowe, akt spisany w celu stwierdzenia jakiejś okoliczności, np. nadania czegoś, zawarcia umowy o coś, zobowiązania do czegoś itp.", także "dowód, świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu".
   Podkreślić należy, iż uprawnienie do zastosowania stawki 0% uzależnione jest od spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, tj. od posiadania przez podatnika w swojej dokumentacji dowodów. Nie jest też obojętne, kiedy podatnik wejdzie w ich posiadanie, musi nimi bowiem dysponować przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc.
5. Informacje podsumowujące.
   Zgodnie z art. 42 ust. 12, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, nie posiada w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów.
   Przepisy art. 42 określają warunki stosowania stawki 0% i sytuacje, w których można w ewidencji (i w deklaracji VAT-7) wykazać dostawę wewnątrzwspólnotową jako opodatkowaną stawką 0%. Regulacje dotyczące informacji podsumowujących zawarte są w rozdziale 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (publ. jak wyżej). Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
   Z powołanych przepisów wynika, że podatnik pomimo braku dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 jest obowiązany wykazać dostawę wewnątrzwspólnotową w informacji, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej
Źródło: INFOR
Udostępnij
Udostępnij
Google News
Obserwuj
Newsletter
Drukuj
Skopiuj link
Zgłoś błąd na stronie