Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27.12.2004, sygn. PI/005-1916/04/CIP/01, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Stan faktyczny w sprawie:

Podatnik podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył towar od kontrahenta posiadającego siedzibę w Luksemburgu, zarejestrowanego dla podatku od towarów i usług w Drugim Urzędzie Skarbowym Warszawa Śródmieście. Towar został przetransportowany bezpośrednio od producenta z Luksemburga do Podatnika. Przedmiotowa transakcja została udokumentowana przez podatnika z Luksemburg zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE w Polsce. Faktura została wystawiona w języku angielskim z wykazanym podatkiem VAT i nie oznaczona wyrazami "FAKTURA VAT".

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl definicji zawartej w art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, uznaje się również zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zatem na mocy art. 11 ust. 1 ustawy czynność przemieszczenia towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski, należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, iż przemieszczone towary zostały przez podatnika od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczone:

• wytworzone,
• wydobyte,
• nabyte w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• zaimportowane,

i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W świetle w/w przepisów dla rozstrzygnięcia, czy czynność przemieszczenia towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, istotne jest m. in. ustalenie, czy przemieszczenie towarów dokonywane jest przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz.

Zatem jeżeli przemieszczenie towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej, tj. transport lub wysyłka z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski, zostanie dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, to takie zdarzenie gospodarcze może stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa art. 11 ust. 1 ustawy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż nabył on towar od kontrahenta z Luksemburga, zarejestrowanego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski. Kontrahent z Luksemburga udokumentował przedmiotową transakcję fakturą VAT wystawioną w języku angielskim nie oznaczoną wyrazami "FAKTURA VAT". Towar transportowany był natomiast bezpośrednio od producenta z Luksemburga do Podatnika.

I.

W świetle wyżej przywołanych przepisów należy stwierdzić, iż w przypadku gdy przemieszczenie towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej zostanie dokonane przez tego podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, to w przedmiotowym stanie faktycznym wystąpią dwa zdarzenia gospodarcze:

• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski dokonane przez luksemburskiego kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE na terytorium Polski,
• odpłatna dostawa na terytorium kraju dokonana przez kontrahenta z Luksemburga, zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE na terytorium Polski, na rzecz Podatnika.

W przypadku gdy przywóz z terytorium Luksemburga na terytorium kraju towarów należących do kontrahenta z Luksemburga zostanie dokonany przez podatnika podatku od wartości dodanej w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium Polski, takie przemieszczenie stanowi zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski.

W takim przypadku u kontrahenta z Luksemburga wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju.

Natomiast transakcję polegającą na dostawie towarów przez luksemburskiego kontrahenta, zarejestrowanego na terytorium kraju jako podatnik VAT-UE na rzecz Podatnika, potwierdzoną fakturą, należy uznać za odpłatną dostawę na terytorium kraju. Transakcja pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Luksemburga, zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE na terytorium Polski, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, według stawek właściwych dla towaru będącego przedmiotem dostawy.

Transakcja pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Luksemburga, zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE na terytorium Polski, winna zostać rozliczona w deklaracji VAT-7 w poz. 43 i 44.

Szczegółowe zasady m. in. wystawiania faktur, w tym ich elementy składowe określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), zwane dalej rozporządzeniem. I tak, elementy jakie powinna faktura zawierać określa § 12 ust. 1 rozporządzenia.

Na mocy § 12 ust. 6 rozporządzenia kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. (...)

Ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy stwierdził, że podatnikom, o których mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, za wyjątkiem grup podatników (art. 114, art. 119 ust.4, art.120 ust.17 i 18, art. 124), odnośnie których prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970) w przypadku faktur lub faktur korygujących nie stanowią podstawy do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego, zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego dokumenty inne niż oryginały tych faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty.

Na mocy przepisu § 14 ust. 2 rozporządzenia w przypadku gdy:

1. sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
b) w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,

2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, jest zwolniona od podatku lub faktura nie dokumentuje żadnej faktycznej transakcji,
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,
4. wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,
b) podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,
c) potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego,

5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedawcę

- faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Z wyżej przywołanych przepisów ustawy wynika, iż ustawodawca nie uzależnił prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od formy faktury, w tym języka w którym została sporządzona.

II.

Natomiast w przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym, w przypadku gdy przemieszczenie towarów, tj. transport lub wysyłka z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski, zostanie dokonana przez Podatnika lub na jego rzecz, to powyższe zdarzenie gospodarcze nie będzie uregulowane przepisem art. 11 ust. 1 ustawy. Transakcja pomiędzy kontrahentem z Luksemburga a Podatnikiem stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy.

Należy w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5 art. 20 ustawy, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury - art. 20 ust. 6 ustawy.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Przy czym podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia - art. 31 ust. 2 ustawy.

Natomiast na mocy art. 31 ust. 3 ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 31 ust.1 ustawy, nie obejmuje :

1. rabatów za zapłatę z góry ;
2. opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W świetle w/w przepisów podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić dostawcy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 106 ust. 7 ustawy 7 w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Zatem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nabywca towarów jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, należy zgodnie z załącznikiem nr 3 zatytułowanym "Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K)" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004r. (DZ. U. Nr 89 poz. 852) w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług, rozliczyć w deklaracji VAT-7 w poz. 30 i 31.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania reguluje § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), zwanego dalej rozporządzeniem. Do faktur wewnętrznych stosuje się przepisy § 12, § 16-20, § 22, § 23 i § 26 rozporządzenia, z tym że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy kwotę podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi kwota podatku naliczonego.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje - w myśl art. 86 ust.10 pkt 2 ustawy - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy - art. 86 ust. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, w sytuacji gdy podatnik nie dokona obniżenia w wyżej wskazanych terminach (art.86 ust. 10 i 11 ustawy), może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Do uprawnienia tego stosuje się odpowiednio art. 81 b Ordynacji podatkowej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) - art. 86 ust. 15 ustawy.

Reasumując forma faktury, w tym język, w którym została sporządzona, nie ma wpływu na prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wyrażone w art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy, w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.