Czy transakcje związane ze zwrotem kosztów napraw gwarancyjnych zawierane pomiędzy Spółką (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) są opodatkowane w k... - Interpretacja - ILPP4/443-755/11-2/BA

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 15.02.2012, sygn. ILPP4/443-755/11-2/BA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy transakcje związane ze zwrotem kosztów napraw gwarancyjnych zawierane pomiędzy Spółką (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz producenta towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz producenta towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa i detaliczna ciągników rolniczych oraz części zamiennych do tych ciągników. Spółka, będąca dystrybutorem ww. towarów, podpisała umowę serwisową z dostawcą, będącym podmiotem zagranicznym, posiadającym siedzibę w innym państwie należącym do UE. Zgodnie z tą umową dostawca, będący jednocześnie producentem, udziela gwarancji na dostarczone ciągniki na okres 18 miesięcy. Jak wynika z ww. umowy serwisowej w ramach udzielonej gwarancji, w przypadku uznania reklamacji, dostawca zobowiązuje sie do załatwienia jej w jeden z następujących sposobów:

  1. zapłaci cenę wymienionej części zamiennej zgodnie z cennikiem dostawcy wraz z procentowym narzutem do ceny wymienionej części zamiennej i związanymi z wymianą kosztami robocizny wynikającymi z czasowych norm naprawy;
  2. zapłaci udokumentowane koszty związane z naprawą wadliwej części; wysokość rekompensaty nie może jednak przekroczyć ceny nowej części;
  3. dostarczy oryginalną część zamienną i zapłaci koszty robocizny związane z wymianą wadliwej części zgodnie z czasowymi normami naprawy.

Zgodnie z powyższą umową, Zainteresowany jako dystrybutor jest zobowiązany m.in. do zapewnienia należytej realizacji serwisu tak we własnym zakresie, jak i poprzez sieć dystrybucyjną (dealerów) oraz utworzenia sieci ośrodków serwisowych z materialnym wyposażeniem i fachowym personelem do przeprowadzania konserwacji i napraw w okresie gwarancyjnym i pogwarancyjnym. Umowa nakłada również na Wnioskodawcę obowiązek udzielania użytkownikowi finalnemu co najmniej takiej samej formy gwarancji, która została wzajemnie zatwierdzona z dostawcą w umowie serwisowej. Spółka (dystrybutor) na bieżąco przesyła reklamacje do producenta za pośrednictwem portalu internetowego. Producent (dostawca) jest zobowiązany w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca wysłać e-mailem informację dotyczącą uznanych reklamacji, która będzie zawierała łączną kwotę z tytułu uznanych reklamacji w danym miesiącu. Zainteresowany jest zobowiązany nie później niż w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca wystawić fakturę na producenta.

Całość sprzedaży Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku sprzedaży towarów, na które została udzielona gwarancja, koszty ewentualnych roszczeń gwarancyjnych uwzględnione są w cenie towarów, których dostawa podlega opodatkowaniu VAT. W przypadku wystąpienia usterki ostateczny nabywca nie ponosi żadnych kosztów napraw gwarancyjnych. Dealer, będący dostawcą ciągników dla finalnego odbiorcy, wykonujący usługę naprawy ciągników w ramach gwarancji, obciąża kosztami naprawy Spółkę (dystrybutora) wystawiając fakturę VAT. Zainteresowany z kolei odzyskuje poniesione koszty poprzez rekompensatę uzyskaną od dostawcy (producenta) na podstawie wystawionej przez siebie faktury VAT. Transakcje pomiędzy dealerem a Wnioskodawcą (dystrybutorem) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, natomiast transakcja między Spółką a dostawcą (producentem) jest opodatkowana w kraju gdzie odbiorca posiada siedzibę. Faktura wystawiona przez Zainteresowanego na producenta zawiera adnotację, że podatek VAT rozliczy odbiorca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje związane ze zwrotem kosztów napraw gwarancyjnych zawierane pomiędzy Spółką (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa on nowe ciągniki oraz części zamienne do nich od dostawcy (producenta) będącego zarejestrowanym podatnikiem w innym państwie UE i mającym w tym państwie siedzibę. Nabywane przez niego towary dostarczane są bezpośrednio odbiorcom finalnym lub sprzedawane dealerom, którzy dokonują sprzedaży ostatecznym odbiorcom. Nabywane i odsprzedawane przez Zainteresowanego towary objęte są gwarancją. W przypadku wystąpienia usterki w towarze będącym przedmiotem dostawy, ostateczny nabywca nie ponosi w okresie gwarancyjnym żądanych kosztów. Stosownie do zawartej umowy, dostawca pełni obowiązki gwaranta dla Spółki (dystrybutora) w rozumieniu art. 577-582 Kc. Z kolei Wnioskodawca jest gwarantem dla ostatecznego odbiorcy, gdy we własnym zakresie dokonuje sprzedaży na jego rzecz oraz dla dealerów, którzy udzielają gwarancji finalnym odbiorcom. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółka (dystrybutor) rekompensuje dealerom kwoty stanowiące równowartość wydatków poniesionych przez nich na naprawy gwarancyjne. Natomiast dostawca (producent) rekompensuje Wnioskodawcy (dystrybutorowi) koszty napraw gwarancyjnych.

Jak wynika z postanowień umowy gwarancyjnej, dealer wykonuje naprawy gwarancyjnej w imieniu Zainteresowanego (dystrybutora), który z kolei realizuje obowiązek usunięcia wady, występującej w sprzedanym towarze w imieniu dostawcy w zamian za wypłatę na jego rzecz wynagrodzenia zwanego rekompensatą. W przypadku rekompensaty kosztów pomiędzy Zainteresowanym (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) mamy tu do czynienia ze świadczeniem usługi usunięcia wady występującej w sprzedanym towarze w drodze wykonania naprawy przez usługodawcę krajowego na rzecz odbiorcy mającego siedzibę w innym państwie unijnym. Usługi te mają charakter odpłatny i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w kraju siedziby odbiorcy na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Zainteresowanego jest sprzedaż hurtowa i detaliczna ciągników rolniczych oraz części zamiennych do tych ciągników. Wnioskodawca, będący dystrybutorem ww. towarów, podpisał umowę serwisową z dostawcą, będącym podmiotem zagranicznym, posiadającym siedzibę w innym państwie należącym do UE. Zgodnie z tą umową dostawca, będący jednocześnie producentem, udziela gwarancji na dostarczone ciągniki na okres 18 miesięcy.

Zgodnie z umową, Zainteresowany jako dystrybutor jest zobowiązany m.in. do zapewnienia należytej realizacji serwisu tak we własnym zakresie jak i poprzez sieć dystrybucyjną (dealerów) oraz utworzenia sieci ośrodków serwisowych z materialnym wyposażeniem i fachowym personelem do przeprowadzania konserwacji i napraw w okresie gwarancyjnym i pogwarancyjnym. Spółka (dystrybutor) na bieżąco przesyła reklamacje do producenta za pośrednictwem portalu internetowego. Producent (dostawca) jest zobowiązany w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca wysłać e-mailem informację dotyczącą uznanych reklamacji, która będzie zawierała łączną kwotę z tytułu uznanych reklamacji w danym miesiącu. Wnioskodawca jest zobowiązany nie później niż w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca wystawić fakturę na producenta.

Całość sprzedaży Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku sprzedaży towarów, na które została udzielona gwarancja, koszty ewentualnych roszczeń gwarancyjnych uwzględnione są w cenie towarów, których dostawa podlega opodatkowaniu VAT. W przypadku wystąpienia usterki ostateczny nabywca nie ponosi żadnych kosztów napraw gwarancyjnych.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

W przypadkach takich możemy mówić o świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia usługi na ruchomym majątku rzeczowym. W związku z tym, należy zwrot ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca, będący dystrybutorem towarów, podpisał umowę serwisową z dostawcą, będącym podmiotem zagranicznym, posiadającym siedzibę w innym państwie należącym do UE. Zgodnie z tą umową dostawca, będący jednocześnie producentem, udziela gwarancji na dostarczone ciągniki na okres 18 miesięcy. Jak wskazał Zainteresowany, dealer wykonuje naprawy gwarancyjne w imieniu Zainteresowanego (dystrybutora), który z kolei realizuje obowiązek usunięcia wady, występującej w sprzedanym towarze w imieniu dostawcy w zamian za wypłatę na jego rzecz wynagrodzenia zwanego rekompensatą. W przypadku rekompensaty kosztów pomiędzy Spółką (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) mamy tu do czynienia ze świadczeniem usługi usunięcia wady występującej w sprzedanym towarze w drodze wykonania naprawy przez usługodawcę krajowego na rzecz odbiorcy mającego siedzibę w innym państwie unijnym.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz gwaranta (producenta) posiadającego siedzibę w innym państwie należącym do UE.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż dostawca (producent) Zainteresowanego spełnia definicję podatnika, określoną w art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Dokonując analizy przepisu art. 28b ust. 1 ustawy stwierdzić należy, że zawarte w nim zastrzeżenia nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę należy ustalać więc na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule.

Reasumując, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, a więc w tym przypadku miejscem opodatkowania usług świadczonych przez Zainteresowanego jest miejsce gdzie dostawca (producent) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, transakcje związane ze zwrotem kosztów napraw gwarancyjnych zawierane pomiędzy Spółką (dystrybutorem) a dostawcą (producentem) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, lecz są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej opodatkowania usług świadczonych na rzecz producenta towarów. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 15 lutego 2012 r. odrębne rozstrzygnięcia nr ILPP4/443-755/11-3/BA, nr ILPP4/443 -755/11-4/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP4/443-755/11-3/BA, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 398 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu