Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.04.2006 r. (data wpływu 07.04.2006 r.), uzupełnionym pismami z dnia 01.06.2006 r. i 19.06.2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 07.04.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała sprzedaży swoich towarów na rzecz firmy z siedzibą na terytorium Austrii, nie zarejestrowanej dla celów podatku VAT w Polsce. Towar został odebrany przez nabywcę w Polsce na terenie zakładu podatnika i wbrew wcześniejszym deklaracjom nabywcy zamiast opuścić granice RP został wysłany bezpośrednio do kontrahenta nabywcy, tj. przedsiębiorcy mającego siedzibę w Polsce. Z posiadanych przez podatnika dokumentów wynika, że towar nie przekroczył granic RP. Spółka w piśmie z dnia 01.06.2006 r. poinformowała, iż sprzedane towary firmie mającej siedzibę w Austrii zostały przekazane podmiotowi, który nie wykonuje na nich usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium kraju. Towary te zostały sprzedane przez firmę austriacką podmiotowi polskiemu, który je dalej sprzedał na terytorium kraju. Spółka w piśmie z dnia 19.06.2006 r. poinformowała, iż przedmiotem sprzedaży jest żelazomangan nie objęty żadnym zwolnieniem w zakresie podatku od towarów i usług, opodatkowany stawką 22%.

Pytanie Spółki:

Czy przyjęty przez podatnika sposób stosowania przepisów ustawy o VAT jest prawidłowy, a jeżeli nie to, w jaki sposób należy stosować przepisy tej ustawy.

Stanowisko Spółki:

Spółka stoi na stanowisku, iż na podstawie ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług według stanu prawnego obowiązującego w miesiącu grudniu 2005 r. zobowiązana była do opodatkowania tej sprzedaży 22% podatkiem VAT.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do przepisu 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z powyższego przepisu wynika, iż koniecznym warunkiem do tego, aby zachodziła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała sprzedaży towaru na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Austrii, jednak towar nie opuścił terytorium kraju. Wobec tego należy wykluczyć, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, która po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy podlega opodatkowaniu stawką 0% podatku od towarów i usług.

Spółka w piśmie z dnia z dnia 01.06.2006 r. stwierdziła, iż sprzedane towary firmie mającej siedzibę w Austrii zostały przekazane podmiotowi, który nie wykonuje na nich usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium kraju. Wobec tego nie znajduje tutaj zastosowania przepis § 7a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w myśl którego obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy (usług na ruchomym majątku rzeczowym), na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z dostawą towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Towar - żelazomangan nie został wymieniony w zastrzeżeniach powołanych w art. 41 ust. 1 ustawy. Oznacza to, iż przedmiotowa transakcja dostawy towarów powinna zostać opodatkowana stawką 22% podatku od towarów i usług. Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.