Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 06.12.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 07.12.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 21.12.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczenia usług reklamy przez nabywców towarów, finansowanych przez dostawcę oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących świadczenie tych usług, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik wypłaca kontrahentom, na podstawie zawartych umów, dodatkowe kwoty pieniężne przeznaczone na reklamę w mediach, gadżety reklamowe, na zakup urządzeń do serwisów, reklamę wizualną, opłaty konferencji i spotkań, lokalne imprezy targowe. Wydatki kontrahenta na w/wym. cele winny być uzgodnione z działem marketingu Podatnika pod względem zasadności poniesienia oraz standardów.

Kontrahenci dokumentują przedmiotowe świadczenia fakturami VAT wystawianymi na Podatnika przedstawiając jednocześnie kserokopie faktur pierwotnych.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy w przedstawionej sytuacji kontrahent świadczy na jego rzecz usługi reklamowe oraz czy ma on prawo do odliczenia na zasadach ogólnych podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur.

Zdaniem Podatnika, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy uznać, iż kontrahenci świadczą na jego rzecz usługi reklamy (faktycznie wykonywane przez osoby trzecie na zlecenie kontrahenta). W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zdaniem Podatnika, ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahentów.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Ustawa o VAT, w art. 5 ust. 1 określa, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają :

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ;
2. eksport towarów ;
3. import towarów ;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju ;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik wypłaca kontrahentom, na podstawie zawartych umów, dodatkowe kwoty pieniężne przeznaczone na reklamę w mediach, gadżety reklamowe, na zakup urządzeń do serwisów, reklamę wizualną, opłaty konferencji i spotkań, lokalne imprezy targowe. Wydatki kontrahenta na w/wym. cele winny być uzgodnione z działem marketingu Podatnika pod względem zasadności poniesienia oraz standardów. Kontrahenci wykonują usługi reklamy za pośrednictwem osób trzecich przedstawiając jednocześnie kserokopie faktur pierwotnych. Przeniesienie kosztów przedmiotowych usług na Podatnika wynika z zawartych z nim ustaleń. W związku z powyższym należy uznać, iż zachodzi czynność odprzedawania przez kontrahentów usług reklamy na rzecz Podatnika.

Kontrahenci dokumentują przedmiotowe świadczenia fakturami VAT wystawianymi na Podatnika (dokonują "refakturowania").

Należy podkreślić, iż przepisy ustawy o VAT nie regulują czynności "refakturowania", jednak w praktyce przyjmuje się, że z refakturowaniem mamy do czynienia, gdy występują następujące okoliczności:

• przedmiotem refakturowania są usługi,
• z usług nie korzysta podmiot (albo korzysta tylko w części), na którego wystawiona jest pierwotna faktura,
• podmiot, który dokonuje refakturowania wystawia na rzecz nabywcy fakturę (refakturę) z uwzględnieniem (przeważnie) tej samej stawki podatku VAT (bądź też stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez usługodawcę,
• w umowie między kontrahentami powinno być zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu (refakturowaniu) danego rodzaju czynności.

A zatem należy stwierdzić, iż "refakturowanie" usług oznacza "fakturowanie" usługi świadczonej przez podatnika podatku od towarów i usług przy pomocy osoby trzeciej. Podmiot wykonujący usługę przy pomocy osoby trzeciej może zastosować jej refakturowanie.

Pośrednim potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest art. 6 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), który przewiduje, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył usługę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że kontrahenci Podatnika zawarli z nim umowy, na podstawie których zobowiązali się świadczyć usługi reklamy. Faktycznie usługi reklamy zostały wykonane przez podmiot trzeci. W świetle powyższego oznacza to, że w istocie kontrahent sam nabył usługę od podmiotu trzeciego, a następnie wyświadczył ją Podatnikowi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem w zaistniałym stanie faktycznym, kontrahent Podatnika jest zobowiązany do opodatkowania tej czynności oraz wystawienia faktury VAT, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż to on świadczy usługę podlegającą opodatkowaniu.

Natomiast dla Podatnika - podmiotu dokonującego wypłaty kwot za przedmiotowe usługi, czynność taka nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych powyżej unormowań prawnych należy uznać, iż Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących przedmiotowe usługi , świadczone przez nabywców (kontrahentów) , w zakresie, w jakim m.in. przedmiotowe usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) oraz nie będą przedmiotem wyłączeń, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT (oraz § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm. w stanach faktycznych do dnia 31.05.2005 r. włącznie).

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż w myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.