Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.08.2005 r., który wpłynął w dniu 31.08.2005 r., uzupełnionym pismami z dnia 26.10.2005r., 28.02.2006r. i z dnia 08.03.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.08.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

 Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W przeważającej części wywóz towarów dokonywany jest przez przewoźnika. Spółka w przedmiotowym wniosku podaje, iż posiada następujące dowody, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego: fax dokumentów przewozowych otrzymany od przewoźnika, kopie faktur dostawy, specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku. Ponadto Spółka jest również w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.:

1. zamówień;

2. dokumentów dotyczących kosztów frachtu, w przypadku, gdy transport jest organizowany przez Spółkę (zamówienia, faktury);

3. dokumentów potwierdzających zapłatę za dostarczony towar oraz dokonanie wzajemnej kompensaty;

4. dowodów potwierdzających przyjęcie przez nabywcę towarów oraz dokumentacji technologicznej otrzymywanej do zamówień.

W piśmie z dnia 28.02.2006r. Spółka stwierdziła, iż spośród dokumentów, które stanowią dowód, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1 - 3 ustawy, posiada:

• fax dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika;
• kopie faktur dostawy;
• specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku.

Spółka posiada ponadto dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 pkt 1 - 4 tj.:

• zamówienie;
• dokumenty dotyczące kosztów frachtu, w przypadku, gdy transport jest organizowany przez Spółkę (zamówienia, faktury);
• dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczony towar oraz dokonanie wzajemnej kompensaty;
• dowody potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towarów (potwierdzone przez nabywcę specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku);
• dokumentację technologiczną otrzymywaną do zamówień.

Pytanie Spółki:

Spółka pyta, czy posiadane przez Spółkę dokumenty uprawniają do zastosowania stawki 0 % podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Stanowisko Spółki:

Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, m.in. pod warunkiem posiadania przez podatnika w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Jednym z dowodów, o których mowa powyżej są dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia inne niż terytorium kraju. Art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy nie precyzuje, w jakiej formie podatnik ma otrzymać od przewoźnika wymagane przez ten przepis dokumenty przewozowe. Spółka uważa, iż posiadanie w jej dokumentacji faxu dokumentów przewozowych otrzymanego od przewoźnika, z którego wynika, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia, upoważnia ją, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy, do zastosowania do tej dostawy stawki podatku 0 %. W piśmie z dnia 08.03.2006r. Spółka uważa, iż dokumenty wymienione w piśmie z dnia 28.02.2006r. dają Spółce prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0 % w wewnątrzwpólnotowej dostawie towarów.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

W dniu 31.08.2005r. wpłynął do tutejszego urzędu wniosek Spółki z dnia 26.08.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w dniu 10.11.2005r. wydał postanowienie, w którym uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

W dniu 14.02.2006r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał decyzję, w której uchylił ww. postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu, przekazując wniosek do ponownego rozpatrzenia przed organem pierwszej instancji.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.), w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42. Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. kopia faktury,

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Zgodnie z zapisem art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast, dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

W przekonaniu organu podatkowego, intencją ustawodawcy było wskazanie w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług dokumentów, które mają być dowodami potwierdzającymi dostarczenie towaru do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego. Wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy dokumenty mają łącznie potwierdzać spełnienie warunku z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, a ustawodawca nie określił żadnych szczegółów, dotyczących formy, w jakiej mają występować - liczy się zatem to, co wynika z ich treści.

Z powołanych przepisów - art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług - można wysnuć wniosek, że dokumenty, jakimi podatnik powinien się posłużyć dla wykazania, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, winny okoliczność tę jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać.

W przedmiotowej sprawie Spółka stwierdza, iż dysponuje faksem dokumentów przewozowych otrzymanym od przewoźnika, kopiami faktur dostawy, specyfikacjami poszczególnych sztuk ładunku, a także zamówieniami, dokumentami dotyczącymi kosztów frachtu, dokumentami potwierdzającymi zapłatę za dostarczony towar oraz dokonanie wzajemnej kompensaty, dowodami potwierdzającymi przyjęcie przez nabywcę towarów oraz dokumentacji technologicznej otrzymywanej do zamówień.

Oznacza to, iż Spółka posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, z tym, że zamiast oryginału dokumentu przewozowego jest jego faks. Należy podkreślić, iż mimo tego, że Spółka dysponuje faksem dokumentu przewozowego, to jednak wymienione przez Spółkę wszystkie dokumenty, a więc dokumenty o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, jednoznacznie wskazują, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Tym samym ww. dokumentacja oraz spełnienie warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy (podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów) dają Spółce prawo do zastosowania stawki 0 % podatku od towarów i usług.