Temat interpretacji

W związku ze sprzedażą budynku usługowo-mieszkalnego wraz z gruntem Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.), uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia budynku usługowo mieszkalnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia budynku usługowo mieszkalnego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 października 2008 r. na podstawie aktu notarialnego nabyła Pani wraz z mężem (w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu usługowego w stanie niewykończonym, od którego zapłacono PCC. Lokal dwukondygnacyjny składa się z pomieszczenia usługowego na parterze budynku, który został później przekształcony na lokal usługowo-mieszkalny. Dokonano na piętrze budynku nieznaczące prace remontowe aby dostosować lokal do celów mieszkalnych, a parter budynku ulepszono i przekazano do użytkowania firmie męża w czerwcu 2009 r., gdzie został wprowadzony do środków trwałych i był użytkowany. Nie był odliczany podatek VAT od ulepszenia. Były również odliczane odsetki od kredytu inwestycyjnego. Od dnia 30 listopada 2016 r. część usługowa została przekazana do majątku prywatnego. Do chwili obecnej nieruchomość jest obciążona w kwocie około 120 000 zł kredytem inwestycyjnym. Część usługowa o łącznej powierzchni 95,22 m2 składa się z lokalu usługowego, WC i pomieszczenia technicznego, a część mieszkalna o powierzchni użytkowej 101,00 m2 składa się z 2 WC, kuchni, 4 pokoi. Pozwolenie na użytkowanie części usługowej (parter budynku) otrzymała Pani 18 maja 2009 r. W dniu 28 listopada 2011 r. wydano pozwolenie na użytkowanie obiektu jako budynku usługowego z mieszkaniem i zaczęto użytkować cześć mieszkalną na własne potrzeby. Po przekształceniu budynku w dniu 25 października 2012 r. została przeniesiona odrębna własność ze spółdzielczego prawa do lokalu na użytkowanie lokalu jako usługowo-mieszkalnego. Część mieszkalna i usługowa nie są lokalami stanowiącymi odrębną nieruchomość, nabytej jako jedną bryłę budynku dwukondygnacyjnego, w której zmieniono sposób użytkowania z lokalu usługowego na lokal usługowo-mieszkalny. Zbycie nieruchomości będzie miało charakter odpłatny. Fakt przeniesienia nieruchomości do majątku prywatnego wynika z niewykorzystywania obecnie lokalu na potrzeby działalności, jednak działalność męża jest prowadzona nadal w innych lokalach. Nieruchomość nie jest amortyzowana od grudnia 2016 r. Zbycie nieruchomości nie nastąpi na skutek wykonywanej działalności. Nie jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, natomiast mąż jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Część mieszkalna była używana w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Budynek będzie oferowany na sprzedaż za pośrednictwem biura nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie budynku usługowo-mieszkalnego wraz z gruntem będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 43 ust 7a ustawy. Nieruchomość została zakupiona również bez podatku VAT i podatku VAT nie odliczono, a od ulepszenia części lokalu minęło więcej niż 6 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanym dalej podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zatem sprzedaż udziału należy traktować w kategorii dostawy towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że w związku ze sprzedażą budynku usługowo-mieszkalnego wraz z gruntem nie będzie działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży będzie budynek usługowo-mieszkalnego wraz z gruntem w którym na parterze budynku znajduje się część usługowa na którą składa się lokal usługowy, WC i pomieszczenie techniczne. Lokal użytkowy ten wykorzystywany był przez Pani męża zarejestrowanego podatnika VAT czynnego w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem należy uznać, że lokal ten stanowi składnik majątku przedsiębiorstwa męża, w związku z tym w odniesieniu do tej części budynku nie będzie Pani działać w charakterze podatnika, a podatnikiem z tytułu przedmiotowej czynności będzie mąż.

W odniesieniu do zbycia części mieszkalnej budynku znajdującej się na piętrze należy zauważyć, że z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że część ta służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych oraz nie była przedmiotem najmu. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. czynność będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym sprzedaż przysługujących Pani udziałów w ww. budynku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. organ pragnie zauważyć, że pojęcia nie podlega opodatkowaniu i zwolnione od podatku nie są tożsame. Pierwsze z nich oznacza to, że uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania do sprzedaży udziałów w ww. budynku. Natomiast zwrot zwolnione od podatku oznacza, że regulacje ustawy będą miały zastosowanie do danej czynności, jednak będzie ona korzystała ze zwolnienia od podatku. Wobec powyższego stanowisko Pani, zgodnie z którym transakcja będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 43 ust. 7a ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stroną wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pani, a zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie jej praw i obowiązków. Oznacza to, że wydana interpretacja indywidualna nie ma mocy wiążącej dla męża, który chcąc uzyskać taką interpretację powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie będą miały zastosowania do męża.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy