Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2012, sygn. IBPP1/443-837/12/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Świadczenie usług rachunkowo-księgowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo-księgowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo-księgowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi obsługi księgowo-rachunkowych w zakresie prowadzenia:

• podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
• rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT,
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych, sporządzanych na podstawie prowadzonych ksiąg i innych ewidencji podatkowych,
• obliczanie/rozliczanie składek ZUS, dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS,
• ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,
• sporządzanie list płac dla pracowników klientów,
• ewidencji przychodów.

Działalność prowadzona jest od 1 stycznia 2009r. na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Uprawnienia (certyfikat) do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych posiada dwoje wspólników.

Powyższe usługi spółka (biuro rachunkowe) wykonuje na podstawie dokumentów powierzonych przez przedsiębiorców. Czynności te są sklasyfikowane według PKD 2007 pod kodem 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe".

Spółka wykonuje te czynności na zlecenie/na rzecz klientów - osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą, nie udzielając przy tym porad prawnych, a jedynie sporządzając deklaracje podatkowe. Spółka nie świadczy usług w zakresie doradztwa, a także nie zajmuje się sporządzaniem deklaracji podatkowych i udzielaniem pomocy w tym zakresie osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym, którym nie prowadzi ewidencji lub ksiąg.

Spółka rozpoczynając działalność zrezygnowała ze zwolnienia podmiotowego VAT określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) - i jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej w Spółce wyniosła 113.662,23 zł netto, a więc nie przekroczyła kwoty 150.000,00 zł określonej w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w świetle przedstawionych faktów, prawidłowym będzie wybranie przez spółkę cywilną zwolnienia podmiotowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w związku z nieprzekroczeniem w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000,00 zł sprzedaży opodatkowanej.
2. Czy fakt sporządzania deklaracji podatkowych, w opisany powyżej sposób, dla podmiotów dla których spółka prowadzi obsługę księgową nie jest traktowany jako usługa doradztwa i tym samym wyklucza zastosowanie tego zwolnienia (art. 113 ust. 13 pkt 2 u.p.t.u.).

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność gospodarcza w zakresie usług księgowych, których zakres i istota została przedstawiona we wniosku, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT, w oparciu o art. 113 ustawy o VAT.

Własne stanowisko Zainteresowany opiera na wyjaśnieniach zawartych w piśmie Ministerstwa Finansów.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 17 lipca 1997r., PP3-8228-618/97/AK stwierdziło, że: Przepisy ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 102, poz. 475) wymieniają określone rodzaje usług, które w ramach zawodu doradcy podatkowego mogą być świadczone. Nie wszystkie jednak usługi powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług tylko z tego względu, że są wykonywane na podstawie licencji dotyczącej doradztwa podatkowego. Zatem prowadząc działalność polegającą wyłącznie na obsłudze rachunkowo-księgowej różnych jednostek (m. in. prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych, wypełnianie deklaracji i zeznań podatkowych), podmiot może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11. poz. 50 ze zm.). O wyłączeniu ze zwolnień podmiotowych decyduje istota i klasyfikacja wykonywanych czynności, a nie nazwa uprawnień zawodowych w zakresie doradztwa, wydanych w związku z ustawą o doradcach podatkowych".

Z tego też względu, jeżeli podatnik wykonuje czynności wyłącznie w zakresie prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowych, to nie będzie to wyłączało prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 u.p.t.u. Również sporządzanie deklaracji podatkowych na rzecz obsługiwanych podmiotów nie wyłącza prawa do zwolnienia, czynności te mieszczą się bowiem w zakresie obsługi rachunkowo-księgowej.

Stanowiska takie zostało również przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2012r. nr ILPP1/443-1302/11-2/AW, w której stwierdzono, że fakt sporządzania deklaracji podatkowych, o ile nie będzie realizowany w ramach odrębnego zlecenia, lecz będzie stanowił element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości, nie będzie uznany za czynność doradztwa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu 150.000 zł nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, które korzystały ze zwolnienia przedmiotowego.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

W oparciu o art. 113 ust. 5 tej ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę ().

Stosownie do art. 113 ust. 7 cyt. ustawy, przepis ust. 5 stosuje się również do podatników, którzy rezygnują ze zwolnienia, o którym mowa w:

1. ust. 1 lub
2. ust. 9 w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy wykonali pierwszą czynność

-pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji ze zwolnienia przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

Na mocy art. 113 ust. 9 ww. ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio (art. 113 ust. 10 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Przepis art. 96 ust. 12 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,
• podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 tej ustawy.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia usługi w zakresie doradztwa jest szerszy niż termin usługi w zakresie doradztwa podatkowego. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 (art. 76a ust. 1 cyt. ustawy).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

-w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi sklasyfikowane według PKD 2007 pod kodem 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe" w zakresie prowadzenia:

• podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
• rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT,
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych, sporządzanych na podstawie prowadzonych ksiąg i innych ewidencji podatkowych,
• obliczanie/rozliczanie składek ZUS, dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS,
• ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,
• sporządzanie list płac dla pracowników klientów,
• ewidencji przychodów.

Powyższe usługi Wnioskodawca (biuro rachunkowe) wykonuje na podstawie dokumentów powierzonych przez przedsiębiorców. Wnioskodawca wykonuje te czynności na zlecenie/na rzecz klientów - osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą, nie udzielając przy tym porad prawnych, a jedynie sporządzając deklaracje podatkowe.

Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa, nie zajmuje się też sporządzaniem deklaracji podatkowych i udzielaniem pomocy w tym zakresie osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym, którym nie prowadzi ewidencji lub ksiąg.

Działalność prowadzona jest od 1 stycznia 2009r. na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Uprawnienia (certyfikat) do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych posiada dwoje wspólników. Wnioskodawca rozpoczynając działalność zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego VAT określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy VAT i jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 150.000,00 zł określonej w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego wyżej stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 1 stycznia 2009r. jest podatnikiem podatku VAT czynnym, zatem w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę w poprzednim roku podatkowym obrót z tytułu prowadzonej działalności nie przekroczy kwoty 150.000 zł i Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym, ani nie udziela i nie będzie udzielał porad prawnych, oraz pod warunkiem, iż sporządzanie deklaracji podatkowych stanowi element kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej, wówczas zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie ma do niego zastosowania wyłączenie ze zwolnienia wymienione w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT oraz upłynął rok od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT (spełniony został wymóg z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT).

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym oraz nie będzie udzielał porad prawnych, oraz że nie występują inne okoliczności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wyłączające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast, fakt sporządzania deklaracji podatkowych, o ile nie będzie realizowany w ramach odrębnego zlecenia, lecz będzie stanowił element kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej, nie powoduje utraty prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie miał możliwość skorzystania z ww. zwolnienia podmiotowego.

Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej ww. przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Nadmienić przy tym należy, iż wybór zwolnienia od podatku możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia. O wyborze zwolnienia należy poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego, deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy o VAT, oraz że sporządzanie deklaracji podatkowych na rzecz obsługiwanych podmiotów nie wyłącza prawa do zwolnienia, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 552 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach