Brak obowiązku dokonania remanentu likwidacyjnego. - Interpretacja - ITPP2/443-829/12/EB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 08.10.2012, sygn. ITPP2/443-829/12/EB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak obowiązku dokonania remanentu likwidacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dniu 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania spisu z natury w przypadku wniesienia aportem przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania spisu z natury w przypadku wniesienia aportem przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą - przedsiębiorstwo jednoosobowe - na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, opodatkowaną na zasadach ogólnych (księgi rachunkowe, podatek liniowy) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje Pan założenie spółki komandytowej i tytułem wkładu wniesie gotówkę. W przyszłości do spółki komandytowej, w której będzie komandytariuszem, zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U nr 16 poz. 93 ze zm.). Wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej zgodnie z art . 751 § 4, w związku z art . 158 (zdanie pierwsze) ww. ustawy a tym samym przeniesienie jego własności na spółkę, nastąpi w formie aktu notarialnego z uwagi na to, że w skład majątku przedsiębiorstwa wchodzą nieruchomości. Wniesienie aportu w postaci istniejącego i efektywnie działającego przedsiębiorstwa osoby fizycznej ma na celu rozwój działalności gospodarczej w warunkach sprawniejszej organizacyjnie i bardziej wiarygodnej dla kontrahentów formy prawnej, jaką jest spółka komandytowa. Zgodnie z wolą przyszłych wspólników, wniesienie aportu powiązane będzie z przejęciem przez tę spółkę zobowiązań (długów), związanych funkcjonalnie z działalnością gospodarczą wnoszonego przedsiębiorstwa, ustalonych na dzień wniesienia. Po wniesieniu swojego przedsiębiorstwa zaprzestanie Pan wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zgłosi zaprzestanie działalności właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy wniesienie przez Pana swojego przedsiębiorstwa, tytułem wkładu do spółki komandytowej, poprzedzi zaprzestanie wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie miał Pan obowiązku sporządzenia spisu z natury towarów, o którym mowa w art. 14 ust 5 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki osobowej, z punktu widzenia prawa podatkowego nie jest rozumiane jako likwidacja działalności, skutkująca wygaśnięciem źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza lecz jako proces zmierzający do zmiany formy prawnej. Wskazał Pan, iż kwestię sukcesji praw i obowiązków związanych z wniesieniem przedsiębiorstwa osoby fizycznej, jako wkładu niepieniężnego do spółki niemającej osobowości prawnej, reguluje art . 93 a § 1 i 2 pkt . 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Stwierdził, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, spółka komandytowa jest odrębnym podatnikiem. Podniósł Pan, iż kwestia obowiązku podatkowego, jaki ewentualnie mógłby wystąpić w opisanym zdarzeniu przyszłym, należy rozpatrzyć w oparciu o treść art . 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści ww. przepisu stwierdził Pan, iż zaprzestanie przez podatnika, o którym mowa w art . 15 ustawy, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, podlega na podstawie art . 96 ust . 6 ustawy zgłoszeniu naczelnikowi urzędu skarbowego. Pana zdaniem, przepis art. 14 ust. 5 ustawy odnosi się do towarów będących w posiadaniu podatnika w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Wskazał Pan, iż zamierza wnieść do spółki komandytowej prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w rozumieniu art . 55 ustawy Kodeks cywilny i czynność ta nastąpi przed zaprzestaniem (likwidacją) działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w momencie likwidacji działalności gospodarczej zgłoszonej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie będzie Pan posiadał towarów podlegających opodatkowaniu. Tym samym stoi Pan na stanowisku, iż na dzień likwidacji działalności nie będzie obowiązany do sporządzania spisu z natury towarów, o którym mowa w art . 14 ust . 5 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z regulacji ustępu 3 powołanego artykułu wynika, że opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

  1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej,
  2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepis ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast stosownie do postanowień art. 14 ust. 5 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej spisem z natury. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji wynika, że po zaprzestaniu działalności opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, jeżeli w stosunku do nich podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Należy zwrócić uwagę, iż przepis art. 14 ust. 5 ustawy w powiązaniu z ust. 1 tego artykułu, wprost określa jakie podmioty są zobligowane do opodatkowania majątku pozostałego po zakończeniu działalności gospodarczej i objęcia go spisem z natury.

Zgodnie z art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą (przedsiębiorstwo jednoosobowe) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje założenie spółki komandytowej i tytułem wkładu zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej ma na celu rozwój działalności gospodarczej w warunkach sprawniejszej organizacyjnie i bardziej wiarygodnej dla kontrahentów formy prawnej, jaką jest spółka komandytowa. Zgodnie z wolą przyszłych wspólników, wniesienie aportu powiązane będzie z przejęciem przez tę spółkę zobowiązań (długów), związanych funkcjonalnie z działalnością gospodarczą wnoszonego przedsiębiorstwa, ustalonych na dzień wniesienia. Po wniesieniu swojego przedsiębiorstwa, zaprzestanie Pan wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zgłosi zaprzestanie działalności właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż nie będzie Pan obowiązany do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, gdyż - jak wynika z treści wniosku - na dzień zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej nie będzie Pan posiadał towarów podlegających wykazaniu w remanencie likwidacyjnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 947 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy